Albert Camus
| Alber Kamyu | |
|---|---|
 | |
| Tavalludi |
7-noyabr 1913-yil Mondovi, Jazoir |
| Vafoti |
4-yanvar 1960-yil (46 yoshda) Villeblevin, Fransiya |
| Fuqaroligi | Fransiya |
| Koʻrsatgan taʼsirlari | Fyodor Dostoyevski, Franz Kafka, Søren Kierkegaard, Herman Melville, Friedrich Nietzsche, Jan-Pol Sartr, Simone Weil |
| Olgan taʼsirlari | Michael Novak, Thomas Merton, Jacques Monod, Jan-Pol Sartr |
Albert Camus (talaffuzi: Alber Kamyu) (7-noyabr, 1913 — 4-yanvar, 1960) fransuz adibi va faylasufi boʻlgan. Ekzistensializmga oid deb qaralsa-da, Kamyu biror maktab yoki gʻoyaga tegishli boʻlgandan koʻra mustaqil mutafakkir boʻlishni afzal koʻrgan. U shaxsni gʻoyadan ustun qoʻygan. 1945-yilda bergan intervyusida Kamyu shunday degan: „Yoʻq, men ekzistensialist emasman. Sartre va men ismlarimizni yonma-yon koʻrishdan doimo taajjubda boʻlamiz….“ (Les Nouvelles litteraires, 15 noyabr, 1945). Ikkinchi jahon urushi yillaridagi Qarshilik harakati qatnashchisi boʻlgan. Ijodiy faoliyati 1937-yildan boshlangan. „Begona“ (1942) qissasi, „Sizif haqida asotir“ (1942) falsafiy ocherki, „Anglashilmovchilik“ (1944) va „Kaligula“ (1945) dramalari — inson hayotining maʼnosi toʻgʻrisidagi oʻylardan iborat. „Vabo“ (1947) roman-ramziy hikoyasi Qarshilik harakati haqida. Asarlari adabiyot va falsafani yana ham bir — biriga yaqinlashtirgan. Kamyu „Isyonkor odam“ (1951) falsafiy ocherki, „Tubanlashuv“ (1956) qissasi, „Saltanat va surgun“ (1957), „Shved nutqi“ (1958) kabi hikoyalar toʻplami muallifi. Nobel mukofoti laureati (1957). „Begona“ qissasi va „Vabo“ romani Ahmad Aʼzam tomonidan oʻzbek tiliga tarjima qilingan (1995).[1]
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]Havolalar
[tahrir | manbasini tahrirlash] |
Vikiiqtibosda Albert Camusga tegishli iqtiboslar mavjud. |
 |