Sarangi
Sarangi (hindcha: सारंगी IAST:sarangi) — ud turidagi kamoncha bilan chalinadigan torli cholgʻu. Hind anʼanalariga koʻra, u tata-vadya guruhining cholgʻusi sifatida tasniflanadi; hindustan anʼanalarida mumtoz musiqa yaratish amaliyotida keng tarqalgan (Hindiston, Pokiston, Nepalning shimoliy hududlarida); shuningdek, bir qator mintaqaviy anʼanaviy navlarga ega[1].
Tavsif
[tahrir | manbasini tahrirlash]Korpus yaxlit yogʻoch boʻlagidan yasalgan boʻlib, yon tomonlarida keng boʻyincha va tirqishli, ustki qismi charmdan qilingan.
Kvartlar va kvintlarga koʻra sozlangan 3-4 oʻyin torlari va diatonik tovushlar ohanglariga koʻra sozlangan 11-15 rezonans torlari, boʻyinchadan oʻtib, yon tomondan qoziqlar bilan mahkamlangan. Oʻynaganda, ijrochi sarangini vertikal holda ushlaydi.
Asbobning ohang diapazoni ancha keng — ikki oktavgacha.
Ijro etish anʼanasi
[tahrir | manbasini tahrirlash]U joʻr va yakkaxon cholgʻu sifatida, raqslar va teatr tomoshalariga hamrohlik qilish uchun ishlatiladi. Sarangining hind-musulmon vokal va raqs anʼanalari bilan aloqasi borligi shubhasiz; Aslida, yakkaxon ijro vokal kompozitsiyalari (xayal, txumri) va katxak uslubidagi raqsning batafsil hamrohligidan kelib chiqqan. XX asrning taniqli sarangi ijrochilari orasida Bundu Xon (Pokiston) va Ram Narayyan (Hindiston) bor.
Bogʻliq asboblar
[tahrir | manbasini tahrirlash]Shuningdek, sarinda, dilruba, ravanahasta (ravanxattxa), esraj, chikara, kamaycha (kemancha) va boshqa cholgʻu asboblari ham sarangining anʼanaviy namunalari hisoblanadi. U bilan bogʻliq boʻlgan sarang asbobi Afgʻonistonda ham keng tarqalgan.
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]Adabiyotlar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- „Саранги“, Большая российская энциклопедия. Том 29, М., 2015 — 414-bet.
- Алендер И.З. „Саранги“, . Музыкальные инструменты Индии. М.: Наука, 1979 — 34-bet.
Bu maqola birorta turkumga qoʻshilmagan. Iltimos, maqolaga aloqador turkumlar qoʻshib yordam qiling. (Aprel 2024) |