Ilmiy tajribalar xronologiyasi
Qiyofa
Quyidagi xronologik jadvalda yirik ilmiy kashfiyot va tajribalar nashr etilgan sanalar koʻrsatilgan:
Miloddan avvalgi V asr
[tahrir | manbasini tahrirlash]- Miloddan avvalgi 430-yilda Empedokl suv soatini okeanga botirib, havoning modda ekanligini isbotladi.
Miloddan avvalgi II asr
[tahrir | manbasini tahrirlash]- Miloddan avvalgi 240-yilda Arximed soxta toj haqidagi jumboqni yechish usulini ishlab chiqdi.
- Miloddan avvalgi 230-yilda Eratosfen Yerning aylanasi va diametrini oʻlchadi.
X asr
[tahrir | manbasini tahrirlash]- Abu Bakr ar-Roziy (Rhazes) tibbiyot sohasida ilk kuzatuv jarayonlarini va ilk tibbiy tajribalar orqali shifoxona qurishga gigiyenik eng qulay joyni aniqladi.
XI asr
[tahrir | manbasini tahrirlash]- 1020-yilda Abu Ali ibn Sino (Avitsenna) oʻzining „Tib qonunlari“ asarida tibbiyot va fiziologiyani chuqur tadbiq qildi, tibbiy va jarrohlik tajribalarini oʻtkazdi.
- 1021-yilda Ibn al-Haysam (Alxasen) oʻzining "Optika kitobi" asarida ilk bora fizik tajribalar va ilmiy uslublar ustida ishlar qildi. U ilk bora optikaga oid tajribalarni oʻtkazib, shisha orqali nurning harakatini oʻrgandi, zamonaviy kameralarning oynalariga asos boʻlgan ilmlarni aniqladi. Shuningdek, u nurning toʻgʻri chiziq boʻylab harakati va u koʻzga tushsagina tasvir hosil boʻlishini aniqladi.
- 1030-yilda Abu Rayhon Beruniy astronomik hodisalar bilan bogʻliq birinchi batafsil tajribalarni oʻtkazdi va mexanikaga oid ilk tajribalarni yaratdi.
XII asr
[tahrir | manbasini tahrirlash]- 1121-yilda Al-Xaziniy „Donolik muvozanati kitobi“ asarida mexanikaga oid nazariyalarini isbotlash uchun eksperimental usuldan keng foydalanadi.
- Ibn Zuhr (Avenzoar) inson jasadini qismlarga ajratgan va autopsiyani amalga oshirgan birinchi shifokordir. U teri kasalliklari qoʻtir parazitlari tomonidan qoʻzgʻatilishini isbotladi, bu kashfiyot Gippokrat va Galen nazariyasiga qarshi chiqdi.
XIII asr
[tahrir | manbasini tahrirlash]- 1200-yilda Abdulatif al-Bagʻdodiy koʻplab inson suyaklarini oʻrgandi va Galenning jagʻ va toʻsh suyaklarining tashkil topishi haqidagi nazariyasi xatoligini isbotladi.
- 1242-yilda Ibn al-Nafis autopsiya oʻtkazdi va qon aylanish tizimi va kichik qon aylanish sistemasini aniqladi.
- Kamoliddin al-Forisiy kamalak hodisasiga ilk ilmiy tushuntirishlarni berdi va oʻzining nazariyasini tajriba orqali isbotladi.
- Albert Magnus nitrat kislota kumushni eritishga qodirligini isbotladi va natijada hosil boʻlgan kumush nitrati terini qoraytirishini aniqladi.
XVI asr
[tahrir | manbasini tahrirlash]- 1572-yilda Tayko Brahe osmonda supernova yaʼni yangi yulduzni aniqladi va Aristotelning osmon gumbazining oʻzgarmasligi haqidagi nazariyasini rad etdi.
XVII asr
[tahrir | manbasini tahrirlash]- 1609-yilda Galileo Galiley geliotsentrik modelni isbotlash uchun qilayotgan harakatlari chogʻida yupiterning yoʻldoshlarini kashf etdi.
- 1638-yilda Galileo Galiley Aristotelning "mexanik harakatlar" nazariyasini rad etish uchun aylanayotgan toʻplardan foydalanadi.
- 1665-yilda Robert Guk mikroskop yordamida ilk bora hujayralarni kuzatdi.
- 1672-yilda Isak Nyuton oʻzining prizmaga oid tajribalari natijalarini eʼlon qildi, bu oq yorugʻlik boshqa rangli nurlarning jamlanmasi ekanligini koʻrsatdi.
- 1676-yilda Ole Romer birinchi marta yorugʻlik tezligini oʻlchaydi.
- 1687-yilda Isak Nyuton kuch va universal gravitatsiya nazariyalarini oʻrgandi va kuchning sayyoralar harakati kaliti ekanligini isbotladi.
XVIII asr
[tahrir | manbasini tahrirlash]- 1747-yilda Jeyms Lind Yevropadagi eng qadimgi klinik sinovlardan birini oʻtkazdi, singa kasalligini yangi apelsin va limonni isteʼmol qilish orqali davolashni isbotladi, bunda sinalgan boshqa kislota va ichimliklar davo bermasligini koʻrsatdi.
- 1774-yilda Charlz Meyson Shotlandiyaning Shiehallion togʻi yaqinida birinchi marta Yerning oʻrtacha zichligini oʻlchashga doir ilk tajribalarni oʻtkazdi. Bu Shiehallion tajribasi sifatida tanildi.
- 1796-yilda Edvard Jenner ilk vaksinani sinovdan oʻtkazdi.
- 1798-yilda Genri Kavendish Nyutonning gravitatsion doimiyligi qiymatini aniqlashga oid tajriba oʻtkazdi.
XIX asr
[tahrir | manbasini tahrirlash]- 1801-yil Tomas Yang ikki yoriqli panjara orqali qilgan tajribasida yorugʻlikning toʻlqin tabiatda boʻlishini koʻrsatdi.
- 1820-yilda Xans Kristian Orsted elektr va magnetizm oʻrtasidagi bogʻliqlikni kashf etdi.
- 1843-yilda Jeyms Preskott Joul mexanik ish va issiqlik oʻrtasidagi ekvivalentlikni oʻlchadi, natijada energiyaning saqlanish qonuni paydo boʻldi.
- 1845-yilda Kristian Doppler Doppler effektini kashf etdi.
- 1851-yilda Fuko Jan Bernar Leon yerning aylanishini koʻrsatish uchun Fuko mayatnigidan foydalanadi.
- 1859-yilda Charlz Darvin „Turlarning kelib chiqishi“ nazariyasini nashr etdi, unda evolutsiyaning tabiiy tanlanish natijasida sodir boʻlishini koʻrsatdi.
- 1861-yilda Lui Paster oʻz-oʻzidan paydo boʻlish nazariyasini rad etdi.
- 1861-yilda Gregor Mendel noʻxat oʻsimligi ustida tajribalar oʻtkazdi (Mendel qonunlari).
- 1887-yilda Genrix Gers fotoelektrik effektni kashf etdi.
- 1887-yilda Albert Mishelson va Edvard Morli oʻzining Mishelson-Morli tajribasida yorugʻlik tezligi oʻzgarmasligini koʻrsatdi.
- 1887-yilda Antuan Bekkerel radioaktivlikni kashf etdi.
- 1897-yilda J. J. Thomson elektronni kashf etdi.
XX asr
[tahrir | manbasini tahrirlash]- 1909-yilda Robert Millikan elektr zaryadining elektron koʻrinishida boʻlishi yaʼni elektron zaryadiga karrali boʻlishini isbotladi.
- 1911-yilda Ernest Ruzerfordning Ruzerford modeli orqali atomlar asosan boʻshliqdan iboratligi va har bir atomning yadrosi zich va musbat zaryadlanganligini aniqladi [1]
- 1911-yilda Xayke Kamerlin Onnes yuqori hajmli oʻtkazuvchanlikni topdi.
- 1914-yilda Jeyms Frank va Gustav Lyudvig Gerts atom ionlanish energiyasining kvantlanishini koʻrsatadigan Frank-Gertz tajribasini oʻtkazdilar.
- 1919-yilda Artur Eddington quyoshning tortishish obyektivini koʻrsatish orqali nisbiylik nazariyasini isbot qildi.
- 1920-yilda Otto Shtern va Valter Gerlax zarrachalarning ichki aylanishini koʻrsatadigan Stern-Gerlax tajribasini oʻtkazdilar.
- 1920-yilda Jon B. Uotson va Rozali Rayner "Kichik Albert tajribasini" oʻtkazdilar.
- 1928-yildagi Griffitning tajribasi shuni koʻrsatdiki, tirik hujayralar transformatsiya printsipi (mutatsiyaning bir koʻrinishi) orqali oʻzgartirilishi mumkin, keyinchalik bu tirik hujayralar DNK ekanligi aniqlangan.
- 1934-yilda Enriko Fermi atomni parchaladi.
- 1935-yildagi Ronald A. Fisherning tajribasi statistikada kombinatorikaga asos boʻldi.
- 1940-yilda Karl fon Frish asalarilar gullarning joylashishini aniqlash uchun foydalanadigan muloqot „raqs“ini dekodladi.
- 1947-yilda Jon Bardin va Valter Bratteyn birinchi yaroqli tranzistorni yaratdilar.
- 1951-yilda Solomon Ash qanday qilib guruhning bosimi yakka odamning xato fikrni qabul qilishga majburlashga qodirligini aniqladi.
- 1952-yilda Alfred Xershi va Marta Cheys oʻz tajribalari orqali DNKning irsiy material ekanligini isbotladi.
- 1953-yilda Stenli L. Miller va Xarold C. Ureylar oʻzlarining Miller-Urey tajribalari orqali organik moddalar oʻz-oʻzidan noorganiklardan paydo boʻlishi mumkinligini koʻrsatdi.
- 1955-yilda Klayd L. Kovan va Frederik Reines oʻzining neytrino tajribasi orqali neytrino zarrachasini kashf qildi.
- 1958-yilda Meselson-Stal tajribasi DNK replikatsiyasi (mutatsuyaning bir koʻrinishi) yarim saqlanuvchan ekanligini isbotladi.
- 1961-yilda Frensis Krik, Sidney Brenner, Lesli Barnett va RJ Uotts-Tobin genetik kodning uchlik tabiatini isbotladilar.
- 1961-yilda Marshall V. Nirenberg va J. Geynrix Matthei genetik kodning birinchi tabiatini dekodlashdi.
- 1964-yilda Marshall V. Nirenberg va Filipp Leder genetik kodning qolgan qismini dekodlashdi.
- 1965-yilda Arno Penzias va Robert Uilson katta portlashning isboti boʻlgan kosmik mikrotoʻlqinli fon radiatsiyasini topdilar.
- 1967-yilda Kerim Kerimov Kosmos-186 va Kosmos-188ni avtomatik oʻrnatish boʻyicha tajriba oʻtkazdi, natija esa kosmik stansiyalarning rivojlanishiga olib keldi.
- 1970-yilda Allan va Beatriks Gardner shimpanze Vashoega amerikancha imo-ishora lugʻatini oʻrgatishdi.
- 1995-yilda Erik A. Kornell va Karl E. Viman Boze-Eynshteyn kondensatini sintez qilishdi.
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- ↑ Hewitt, Paul. Conceptual Physics, 11, Pearson, 2010 — 567-bet. ISBN 978-0-321-56809-0.