RC Lens
| RC Lans | |||
| Toʻliq nomi | Le Racing Club de Lens | ||
| Laqabi | "Qora va oltin" (The Blood and Gold)[1] | ||
| Asos solingan | 1906 | ||
| Stadion hajmi | 38,223 | ||
| Egasi | Solferino SARL | ||
| Prezidenti | Joseph Oughourlian | ||
| Murabbiyi | Franck Haise | ||
| Vebsayt | web site | ||
| Musobaqasi | Liga 1 | ||
|---|---|---|---|
| 2022-23 RC Lens season | |||
| |||
Racing Club de Lens (fransuzcha talaffuzi: [ʁasiŋ klœb də lɑ̃s], odatda RC Lens yoki oddiygina Lens deb nomlanadi) — Pas-de-Kale departamentining shimolidagi Lens shahrida joylashgan fransuz professional futbol klubi. Uning taxallusi les sang et or (qon va oltin) anʼanaviy qizil va oltin ranglaridan kelib chiqqan. Ularning anʼanaviy raqiblari shimoldagi qoʻshnilari Lill boʻlib, ular bilan Nord Derbisida bahslashadi. Jamoa tarixidagi eng katta yutuq 1998-yilda Fransiya Liga 1 musoboqasida chempionlikni qoʻlga kiritishdir.
Tarix
[tahrir | manbasini tahrirlash]Klubning kelib chiqishi
[tahrir | manbasini tahrirlash]Klub 1906-yilda Lens shahrida shaharning Verte maydonida (hozirgi Respublika maydoni) futbol o‘ynashni yoqtiradigan mahalliy talabalar tomonidan tashkil etilgan. „Racing Club de Lens“ nomi oʻsha paytda mashhur bo‘lgan „Racing Club de Roubaix“ va „Racing Club de France“ ga ishora sifatida tanlangan.
Klubning birinchi direktorlar kengashi o‘sha o‘quvchilarning ota-onalari tomonidan tuzilgan. Klub dastlab tashkil etilgan joyni ifodalash uchun yashil va qora rangdagi liboslarda o‘ynadi; ular uy maydonchasi nomini ifodalash uchun yashil rangda, „Verte“ (fransuz tilida „yashil“ degan ma‘noni anglatadi), qora rang esa klub joylashgan shahardagi ko‘mir qazib olish sanoatining hamma joyda mavjudligini ifodalaydi.
1907 va 1912-yillar oralig‘ida oʻyinchilar Avion va Lens shaharlari o‘rtasida joylashgan Parc des Glissoires maydoniga joylashishdan oldin ikki marta uy maydonlarini o‘zgartirishga majbur boʻlishdi.
Birinchi jahon urushi paytida, barcha fransuz sport jamoalari singari, jamoaning faoliyati to‘xtatildi va 1919-yilgacha qayta boshlanmadi. Bu vaqtga kelib, Lans jamoasi futbol kiyimlari ranglarini ko‘k rangiga o‘zgartirdi.
Qon va oltindan
[tahrir | manbasini tahrirlash]Qizil va oltin ranglar jamoa libosida birinchi marta 1924-yilda paydo boʻlgan. Bir afsonada aytilishicha, 1923-yildan 1930-yilgacha klub prezidenti boʻlgan Per Moglia klubdagi hamkasbi ular bir oqshomda 1648-yilda mahalliy ispan hukmronligi qoldiqlari, Sen-Lejer cherkovi xarobalari oxirgi marta koʻrinib turganini aytganidan keyin Ispaniya bayrogʻi ranglarini tanlagan. Baʼzi odamlar, shuningdek, ranglar mahalliy koʻmir konlariga ishora sifatida olinganligini aytishadi: konchilarning qoni uchun qizil va oʻsha paytda qimmatbaho koʻmir uchun oltin.
Shuningdek, 1924-yilda klubga yangi qurilgan „Raul Briket“ (hozirgi Leo Lagrange) shahar stadionida o‘ynashga ruxsat berildi. Klubning yangi rangdagi ilk uchrashuvi stadionning ochilish marosimida o‘tkazildi.
1926-yilda britaniyalik futbolchi Kid Fenton Lans uchun o‘ynagan birinchi yulduz edi. U sakkiz mavsum qoldi va klub tarafdorlari orasida kuchli favoritga aylandi. Bu, shuningdek, birinchi qo‘llab-quvvatlovchilar guruhi tashkil etilgan yil edi va Lans Championnat d’Artoisni qo‘lga kiritgan birinchi voqeani ham ko‘rdi.
1929-yilda Lens Shimoliy chempionatda gʻalaba qozondi va birinchi marta Lill football club, RC Rubaix, Excelsior Athletic Club de Rubaix va AC Amiens klublari bilan Nord Ligasining sharafli divizioniga ko‘tarildi.
Artua ligasida klub doimiy ravishda obro‘-e‘tibor qozondi va 1932-yilda klub Feliks Bollaert Stadionini ochdi.
Birinchi gʻalabalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]
1937-yilda Lens Stefan Dembitki va Spektl kabi o‘yinchilar boshchiligidagi ikkinchi divizionda birinchi o‘rinni egallab, birinchi divizionga yo‘l oldi. Lans hatto Fransiya kuboginingnim chorak final bosqichiga chiqishga muvaffaq bo‘ldi, garchi jamoa yakunda „Srvena Zvezda“ tomonidan 3-2 hisobida mag‘lub bo‘ldi.
1943-yilda Lans jamoasi 30 o‘yinda 43 ta gol urgan Dembitki tufayli Shimoliy zonaning birinchi divizionida g‘alaba qozondi. Bir yil avval Fransiya kubogi o‘yinlarida u 17 ta gol urgan edi, bu bugungi kungacha bitta o‘yinchining Fransiya kubogi musobaqasida urgan gollari bo‘yicha jahon rekordi bo‘lib qolmoqda.
Ikkinchi jahon urushidan so‘ng darhol Lans 1945-1946-yilgi mavsumda oltinchi o‘rinni egalladi, ammo keyingi yili ular quyi ligaga tushib ketishdi. 1948-yilda klub Fransiya Kubogining birinchi finalida o‘ynadi va „Lill“ jamoasiga 3:2 hisobida mag‘lub bo‘ldi. Bir yil o‘tgach, Lans birinchi divizionga ko‘tarildi va Maryan Visnieski 1953-yilda ishga qabul qilindi. Ammo direktorlar kengashi bilan bog‘liq muammolar uni klubni tark etishga majbur qildi; U Italiyaning „Sampdoriya Genuya“ klubiga qoʻshildi, ammo muvaffaqiyat qozonmadi.
1962-yilda Lans shahri konlari yopildi va klubning kelajagi xavf ostida edi, chunki futbolchilarning aksariyati kasbi konchilar edi. 1956-1968-yillar orasida omon qolish qiyin kechdi. Shunga qaramay, 1964-yilda Lens uchinchi o‘rinni egalladi, Ahmad Oudjani 30 gol bilan to‘purar bo‘ldi. Yana bir mashhur futbolchi Jorj Lex 1968-yilda klub quyi ligaga tushib ketgan boʻlsa-da, Lensga qo‘shildi. Keyingi yili kon ma‘murlari Lensga egalik huquqidan voz kechdilar, bu Stade Bollaert-Delelisda professional futbol tugashini koʻrsatdi. Lens quyi ligaga tushganidan bir yil o‘tib yana havaskorlar klubiga aylandi va uzoq muddatli kelajak juda qorong‘i ko‘rindi.
Yaxshi yillar va kuz
[tahrir | manbasini tahrirlash]Biroq, 1960-yilda shahar kengashi „Racing Club de Lens“ jamoasiga qiziqish bildirganidan keyin klub uchun yaxshiroq kunlar keldi. Lans shahar meri André Delelis uzoq vaqt davomida qo‘llab-quvvatlagan va klub muvaffaqiyati shaharning umumiy ruhiyati uchun muhimligini tan olgan. Bo‘lajak prezident Jan Bondoux bilan shahar hokimi klubning omon qolishiga yordam berish uchun ko‘ngillilar va obunachilarni birlashtirdi. Bundan tashqari, shahar yopilgan kon sanoatidan stadionga egalik huquqini qaytarib oldi.
Keyingi yigirma yil davomida klub taqdirida sekin, ammo barqaror yaxshilanish kuzatildi. 1972-yilda Lans Fransiya Kubogining yarim finaliga chiqdi va ikki polshalik futbolchining kelishi klubga birinchi divizionga chiqishga yordam berdi. 1975-yilda Lens yana kuchli „Sent-Etyen“ jamoasiga qarshi Fransiya Kubogi finaliga chiqdi, ammo o‘yinda 0:2 hisobida mag‘lub boʻldi.
Fransiya kubogi finalchisi sifatida Lans o‘zining birinchi UEFA kubogi egalari kubogida ishtirok etish imkoniyatiga ega bo‘ldi, ammo jamoani Gollandiyaning „ADO Den Haag“ klubi tezda magʻlubiyatga uchratdi.
Lansning barqaror rivojlanishi davom etdi va ligada „Nant“ jamoasidan keyin ikkinchi o‘rinni egallab, UEFA kubogiga yo‘llanmani qo‘lga kiritdi. Ular Shvetsiyaning „Malmyo FF“ klubini, eng kuchlisi, Italiyaning "Latsio" klubini mag‘lub etishdi. Safardagi mag‘lubiyatdan so‘ng (2:0), qo‘shimcha bo‘limlardan so‘ng Stade Bollaert-Delelisda 6:0 hisobida g‘alaba qozonishdi. Eng yomoni, klub 1978-yilda ikkinchi divizionga qaytdi.
Orqaga qadam juda qisqa edi va darhol fransuz yuqori ligasiga qaytishiga 1979-yilda Rojer Lemerre bosh murabbiyligida erishildi. 1980-yillarda uning oʻrnini Jerar Ullier va Yoaxim Marks egalladi. Klub Dide Senak, Gaetan Uard va Filipp Verkruys kabi muhim oʻyinchilarni yo‘qotgan bo‘lsa ham, bu jamoa uchun katta yutuqlar bo‘ldi.
Martelni egallab olish
[tahrir | manbasini tahrirlash]1988-yil avgust oyida mahalliy boy tadbirkor Gervais Martel Serj Dore yordamida klub aksiyalarini sotib oldi. O‘sha yili Arnaud Dos Santos klub bosh murabbiyi etib tayinlandi va 1991-yilda klubni yana birinchi divizionga olib chiqdi.
1993 va 1994-yillarda Lans jamoasining o‘sha kungacha eng kuchli jamoasi ligada yuqori darajada raqobatbardosh bo‘lgan va jamoa ketma-ket ikki marta UEFA Kubogiga yo‘llanma olgan. Lans, shuningdek, Parc des Princes stadionida Paris Saint-Germain FC jamoasini magʻlubiyatga uchratib, Fransiya Kubogining yarim finaliga chiqdi, garchi jamoa Monpelyega yutqazdi.
1998-yilda bosh murabbiy Daniel Lekler („Druid“) qo‘l ostida o‘z tarixidagi eng yaxshi sahifani yozdi: Fransiya chempionligi, Fransiya Liga kubogi yarim finalchisi va Fransiya kubogi finalchisiga aylandi (PSJ klubiga qarshi, 2:1 hisobida magʻlubiyatga uchragan). Ramz kabi, bu o‘z faoliyatini Lansda boshlagan futbolchi Yohan Lachor, Oserda gol urgan va Metz oldida Lensga unvon bergan. „Druid“ davrida Lens 1999-yilda Daniel Moreiraning goli evaziga Metsga qarshi kubokda ikkinchi yirik chempionlikni qoʻlga kiritdi. Oʻsha yili UEFA Chempionlar Ligasida Lens Angliyaning „Arsenal“ jamoasini mashhur „Uembli“ stadionida magʻlub etgan yagona klub boʻldi (1:0, Mikael Debevning goli bilan), garchi ular ikkita oʻyin davomida umumiy hisobda nokautga uchragan boʻlsalar ham.
Keyingi mavsumda Lekler ishdan bo‘shatildi, ammo shunga qaramay, Lans UEFA kubogining yarim finaliga qadar yaxshi natijalarga erishdi.
2001-2002-yilgi mavsumda Joel Myuller bosh murabbiy etib tayinlandi. Lans o‘sha mavsumni ikkinchi o‘rinda yakunladi va Chempionlar ligasining ikkinchi saralash bosqichiga yo‘llanma oldi. Biroq, klub keyingi ikki yil davomida sakkizinchi o‘rinni egalladi. Myuller o‘zining to‘rtinchi mavsumida Lans jamoasini UEFA Intertoto kubogida gʻolibga aylantirgan Frensis Gillot bilan almashtirildi, bu Lens UEFA kubogida saralash bosqichidan oʻtishini taʼminladi.
2006-2007-yilgi mavsumda Sang et Or mavsumning birinchi qismini Lion jamoasidan keyin ikkinchi o‘rinda yakunladi. Biroq, ikkinchi davradagi beqaror oʻyinlar sabablari faqat beshinchi o‘rinni egalladi. Bir necha kundan keyin bosh murabbiy Frensis Gillot isteʼfoga chiqdi.
2007-yil 5-iyunda Guy Roux jamoa bosh murabbiylik lavozimiga qaytdi, garchi bu atigi uch oy davom etgan bo‘lsa ham: Strasburgdagi 2:1 hisobidagi mag‘lubiyatdan soʻng isteʼfoga chiqdi. Keyinchalik murabbiylik lavozimiga Jean-Pierre Papin bilan shartnoma imzoladi, ammo Lans butun mavsum davomida natijlarni yaxshilay olmadi va Tuluzadan ikki ochko ortda qolgan holda 18-o‘rinni egalladi, natijada keyingi mavsum uchun Liga 2 ga tushib ketdi. Lans mavsumni atigi 40 ochko bilan yakunladi va 38 uchrashuvda atigi 9 marta g‘alaba qozondi.
Liga 2 da masvumni sekin boshlanganidan so‘ng, ular mavsumning birinchi yarmini yetakchi sifatida yakunlashga muvaffaq bo‘lishdi. Ikkinchi davraning dastlabki besh o‘yinida 15 ochkodan 13 ochko to‘plagan holda, birinchi ligaga tezda qaytish uchun hamma narsa tayyor edi. Keyingi oltita o‘yinda atigi besh ochko olgandan so‘ng, ko‘tarilish poygasi yana ochildi, ammo Lans oʻyin sifatini yaxshilab, mavsum yakunida LIga 2 chempioni bo‘ldi va 2009-2010 yilgi mavsumda Liga 1 ga chiqishni ta‘minladi. 2010-2011-yilgi mavsumdan so‘ng ular yana Liga 2 ga tushib ketishdi
2014-yilning 16-mayida Lans jamoasi mavsumning so‘nggi kunida „Bastiya“jamoasidan 2:0 hisobida g‘alaba qozonganidan so‘ng, Liga 1 musoboqsiga qaytishga muvaffaq bo‘ldi. Biroq 27-iyun kuni Liganing Boshqaruvni Nazorat qilish milliy boshqarmasi (DNCG) klubning kelasi mavsum uchun taklif qilgan jamoa budjetidagi qonunbuzarliklar tufayli Lansning yuqori ligaga ko‘tarilishiga to‘sqinlik qildi. Gap asosiy aktsiyador Hafiz Mammadovning hisobvaraqlarida etishmayotgan 10 million yevro to‘lovi bo‘lgan. Lans prezidenti Gervais Martel Mammadovning vatani Ozarbayjonda dam olishdan qaytib kelishi kechikishiga olib kelganini aytdi va klub apellyatsiya berishini aytdi. Biroq 15-iyul kuni apellyatsiya komissiyasi ularning apellyatsiyasini qanoatlantirganidan so‘ng, yetishmayotgan mablag‘ hali klub hisobiga tushmagani uchun ularning lavozimga ko‘tarilishi xavf ostida edi. Lans darhol DNCGni bekor qilish huquqiga ega bo‘lgan Fransiya Olimpiya qoʻmitasiga (CNOSF) murojaat qilish niyatini eʼlon qildi. 25-iyul kuni CNSOF Lans klubiga Liga 1 da o‘ynashga ruxsat berish kerak. Bollaert-Delelis stadioni UEFA Yevropa chempionati 2016 uchun rekonstruksiya qilinayotgani sababli, Lens 2014-15 Liga 1 mavsumi uchun uy o‘yinlarini Amyen shahrining uyi Stad de la Likornda va Sen-Denidagi Stad de Fransda oʻtkazdi.
2015-yilning 29-yanvarida 2013-2014-yilgi mavsum oxirida Lansning Liga 2 dan ko‘tarilishi bekor qilinganligi va shu sababli jamoa qayerda joylashishidan qatʼi nazar, 2015-2016-yilgi mavsum uchun avtomatik ravishda Liga 2 ga tushirilishi eʼlon qilindi. Shunday qilib, 2015-yilning avgustida Lans yangilangan „Stade Bollaert-Delelis“ stadionida oʻynagan boʻlsa-da, Liga 2 ga qaytdi. Ular 2016-2017-yilgi mavsumda o‘rtacha 28 996 kishini uyga tashrif buyurishdi, bu Liga 2 chempionatidagi eng yuqori koʻrsatkich, ammo mavsumning soʻnggi turida Liga 1 ga ko‘tarilishni o‘tkazib yubordi[2].
Yangi yo‘nalish va Liga 1ga qaytish
[tahrir | manbasini tahrirlash]2017-2018 Liga 2 mavsumida Lens ketma-ket yettita o‘yinda mag‘lub bo‘ldi, bu klub tarixidagi mavsumning eng yomon boshlanishi edi. 18-sentyabr kuni Lens mavsumdagi ilk g‘alabasini AQSH Kevilli-Ruen ustidan 2:0 hisobida qo‘lga kiritdi[3][4].
2018-2019 Liga 2 mavsumida Lens jadvalda 5-oʻrinni egalladi va „Dijon FCO“ jamoasiga qarshi Liga 1 musoboqasiga koʻtarilish pley-off finaliga chiqdi. Birinchi oʻyinda 1:1 hisobidagi durangdan soʻng, Lans ikkinchi oʻyinda magʻlub boʻldi va Jeremi Vachuning ikkita darvozabon xatosidan soʻng durang 3:1 boʻlib, jamoasi Liga 1ga chiqish imkoniyatini yoʻqotdi[5].
2020-yil 30-aprelda LFP Fransiyadagi COVID-19 pandemiyasi sababli Liga 1 va Liga 2 mavsumlarini erta tugatishga qaror qilganidan so‘ng, Lans Liga 1ga ko‘tarildi. Qaror qabul qilingan paytda Lans Liga 2 musoboqasida ikkinchi o‘rinda edi[6].
2020-2021-yilgi mavsumda Lens Fransiyaning yuqori ligasida ajoyib birinchi mavsumdan so‘ng Liga 1 jadvalida yettinchi o‘rinni egalladi[7]. Ular mavsumning birinchi yarmida Parij Sen-Jermendan keyin ikkinchi o‘rinni egallashiga qaramay, 62 ochko bilan[8] keyingi mavsumda yana yettinchi oʻrinni egalladi.
2022-2023-yilgi mavsumda Lens mavsumning birinchi qismida o‘z uyida 10 ta o‘yindan 10 tasida g‘alaba qozondi. 2023-yilning 1-yanvarida „Lens“ PSJ jamoasini 3:1 hisobida mag‘lub etdi va mavsum boshidan beri mag‘lub bo‘lmagan Parij klubini mag‘lub etgan birinchi jamoaga aylandi[9]. Mavsumning yarmida Lens PSJdan 3 ochko ortda qolgan holda ikkinchi o‘rinda bormoqda edi[10]. 2023-yilning 1-martida Lens chorak finalda „Nant“ klubiga qarshi o‘yinda 2:1 hisobida mag‘lubiyatga uchraganidan so‘ng Fransiya kubogidan chiqib ketdi[11]. 27-may kuni „Lens“ „Ajaccio“ jamoasi ustidan 3:0 hisobida g‘alaba qozondi va 1998-99 va 2002-03-dan keyin o‘z tarixida uchinchi marta Chempionlar ligasiga yo‘llanma oldi[12].
Yutuqlar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- Liga 1
- G‘oliblar (1): 1997-98
- Ikkinchi o‘rin (5): 1955-56, 1956-57, 1976-77, 2001-02, 2022-23
- Liga 2
- G‘oliblar (4): 1936-37, 1948-49, 1972-73, 2008-09
- Ikkinchi o‘rin: (2): 2013-14, 2019-20
- Fransiya kubogi
- Ikkinchi o‘rin (3): 1947-48, 1974-75, 1997-98
- Liga kubogi
- G‘oliblar (1): 1998-99
- Ikkinchi o‘rin (1): 2007-08
- Kupe Drago
- Gʻoliblar (3): 1959, 1960, 1965
- Ikkinchi oʻrin (1): 1957
- Kupe Gambardella
- Gʻoliblar (3): 1957, 1958, 1992
- Ikkinchi o‘rin (4): 1979, 1983, 1993, 1995
- UEFA kubogi (hozirgi UEFA Yevropa ligasi)
- Yarim finalchilar (1): 1999-2000
- UEFA Intertoto kubogi
- Gʻoliblar (2): 2005, 2007 (qoʻshma gʻolib)[13]
Rekordlar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- Ligadagi rekord gʻalaba : 10-2 (v . RC Parij, 1963-64).
- Yevrokuboklarda rekord g‘alaba : 0-7 (v . Avenir-Beggen, 1995-96).
- Yevropa ekspluatatsiyasi : v . Latsio (qoʻshimcha boʻlimdan keyin 6:0, 1977 yil 2 noyabr).
- Bitta oʻyindagi eng koʻp gol : 16, Stefan Dembitki, bu jahon rekordi, (v . Auby Asturies, Fransiya kubogi, 1942 yil 13 dekabr). Yakuniy hisob: 32-0.
- Lens bilan ligada eng koʻp oʻynaganlar : 497, Erik Sikora va 377, Bernard Plachek .
- Bir mavsumda eng koʻp liga gollari : 30, Ahmad Oudjani (1963-64) va 20, Rojer Boli (1993-94).
- Eng yaxshi toʻpurar : 94, Ahmad Oudjani .
- Uydagi oʻyinga eng koʻp tashrif buyurgan : 48, 912, (v . Marsel, Liga 1, 1992 yil 15 fevral) Stade Bollaert-Delelisda . Lens 2-1 hisobida gʻalaba qozondi.
Hozirgi tarkib
[tahrir | manbasini tahrirlash]Birinchi jamoa
[tahrir | manbasini tahrirlash]
|
|
Ijaraga olingan
[tahrir | manbasini tahrirlash]
|
|
Yoshlar jamoasi
[tahrir | manbasini tahrirlash]
|
|
Alohida saqlangan raqamlar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- 12 -
Klub tarafdorlari (12-oʻyinchi) - 17 -
Kamerun Mark-Vivien Foe, yarim himoyachi (1994-99) — vafotidan keyin sharaf
Sobiq futbolchilar
[tahrir | manbasini tahrirlash]1984-yilgi Los-Anjelesdagi Olimpiada oʻyinlarida uchta Lans futbolchisi oltin medalni qoʻlga kiritdi: himoyachi Dide Senak, shuningdek, Pasadena Rose Bowl stadionida boʻlib oʻtgan finalda 103 000 olomon oldida Fransiyaning Braziliya ustidan 2:0 hisobida gʻalaba qozonishida gol urgan hujumchilar Fransua Brisson va Daniel Xuereb ham oltin medallarni qoʻlga kiritdi.
RC Lansfutbolchilarining toʻliq roʻyxatini Turkum :RC Lans futbolchilari boʻlimiga qarang
Fransiya terma jamoasida oʻynagan futbolchilar
[tahrir | manbasini tahrirlash]2022 yil 7 iyul holatiga koʻra
| № | Ism | Pozitsiya | Lans tarkibida vaqtida | Umumiy oʻyin |
| 1 | Maryan Wisnieski | Hujumchi | 33 | 33 |
| 2 | Georges Lech | Hujumchi | 16 | 35 |
| 3 | Xercès Louis | Yarim himoyachi | 12 | 12 |
| 4 | Didier Six | Hujumchi | 11 | 52 |
| 5 | Alou Diarra | Yarim himoyachi | 11 | 44 |
| 6 | Guillaume Bieganski | Himoyachi | 5 | 9 |
| 7 | Philippe Vercruysse | Yarim himoyachi | 4 | 12 |
| 8 | Ladislas Smid | Yarim himoyachi | 4 | 4 |
| 9 | Jonathan Clauss* | Himoyachi | 4 | 4 |
| 10 | Tony Vairelles | Hujumchi | 3 | 8 |
| 11 | Daniel Xuereb | Hujumchi | 3 | 8 |
| 12 | Pierre Laigle | Yarim himoyachi | 2 | 8 |
| 13 | Daniel Moreira | Hujumchi | 2 | 3 |
| 14 | Didier Sénac | Himoyachi | 2 | 3 |
| 15 | François Brisson | Hujumchi | 2 | 2 |
| 16 | Edmond Novicki | Hujumchi | 2 | 2 |
| 17 | Michel Stievenard | Hujumchi | 2 | 2 |
| 18 | Frédéric Déhu | Himoyachi | 1 | 5 |
| 19 | Farès Bousdira | Yarim himoyachi | 1 | 1 |
| 20 | Paul Courtin | Hujumchi | 1 | 1 |
| 21 | Jean Desgranges | Hujumchi | 1 | 1 |
| 22 | Raymond François | Yarim himoyachi | 1 | 1 |
| 23 | Richard Krawczyk | Yarim himoyachi | 1 | 1 |
| 24 | Marcel Ourdouillié | Yarim himoyachi | 1 | 1 |
| 25 | Raphaël Varane * | Himoyachi | 0 | 86 |
| 26 | Loïc Rémy | Hujumchi | 0 | 30 |
| 27 | Eric Carrière | Yarim himoyachi | 0 | 11 |
| 28 | Geoffrey Kondogbia * | Yarim himoyachi | 0 | 5 |
| 29 | Alphonse Areola * | Darvozabon | 0 | 3 |
* Hali ham oʻynamoqda.
Klub rasmiylari
[tahrir | manbasini tahrirlash]- 25 February 2020
| Lavozim | Xodimlar |
|---|---|
| Prezident |  Jozef Oughurlian
|
| Bosh murabbiy | Erik Sikora
|
| Sport koordinatori | Gregori Til
|
| Menejer | Frank Xayz
|
| Boshqaruvchi yordamchisi | Lilian Nalis Yannik Kaxuzak
|
| Darvozabonlar murabbiyi | Herve Sekli
|
| Fitnes murabbiyi |  Aymen Djedidi
|
| Konditsioner boʻyicha murabbiy | Vinsent Lannoy Loran Bessier
|
| Skaut | Patrik Barul Didye Senak Gregori Til Alaeddin Yahia
|
| Sport olimi | Ghislain Dubois
|
| Klub shifokori | Doktor Erik Furmanyak
|
| Fizioterapevtlar rahbari | Aurelien Latur
|
| Fizioterapevt | Florian Dupre Julien Kunsztovicz Filipp Darkes
|
Prezidentlar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- 1906-07 : Jyul J. Van den Vege
- 1907-08 : Lotin
- 1908-12 : Jyul J. Van den Vege
- 1912-20 : Charlz Douterlinge
- 1920-23 : Marsel Perron
- 1923-30 : Per Moglia
- 1930-33 : Renoult
- 1933-34 : Jyul A. Van den Vege
- 1934-57 : Lui Brossard
- 1957-59 : Vital Lerat
- 1959-68 : Albert Hus
- 1968-72 : Rene Hudart
- 1972-76 : Jan Bondu
- 1976-79 : Jan-Pyer Defonten
- 1979-86 : Jan Bondoux
- 1986-88 : Jan Honvault
- 1988-2012 : Gervais Martel
- 2012-13 : Luc Dayan
- 2013-17 : Gervais Martel
- 2017- : Jozef Oughurlian
Murabbiylar
[tahrir | manbasini tahrirlash]Sobiq murabbiylar orasida ikkita sobiq fransiyalik murabbiy bor: Jerar Ulye (1982-1985) 1992-yil iyulidan 1993-yil noyabrigacha Fransiyani boshqargan va Fransiyani boshqargan Rojer Lemer (1996-1997-yilgi mavsumning ikkinchi yarmi, keyin esa 1997-1998-yillarda yordamchi murabbiy sifatida) 1998-yil iyulidan 2002-yil iyulgacha.
- Jack Harris (1934)
- Robert De Veen (1934-36)
- Jack Galbraith (1936-38)
- Raymond François (1938)
- József Eisenhoffer (1938-39)
- Jack Galbraith (1939)
- Richard Buisson (1939-41)
- Georges Beaucourt (1941-42)
- Anton Marek (1942-47)
- Nicolas Hibst (1947-50)
- Ludvic Dupal (1950-53)
- Anton Marek (1953-56)
- Félix Witkowski (1956-58)
- Karel Michlowski (1956-58)
- Jules Bigot (1958-62)
- Élie Fruchart (1962-69)
- Arnold Sowinski (1970-78)
- Roger Lemerre (1978-79)
- Arnold Sowinski (1979-81)
- Jean Serafin (1981-82)
- Gérard Houllier (1982-85)
- Joachim Marx (1985-88)
- Arnold Sowinski (1988)
- Jean Parisseaux (1988-89)
- Philippe Redon (1989)
- Marcel Husson (1989-90)
- Arnaud Dos Santos (1990-92)
- Patrice Bergues (1992-96)
- Slavoljub Muslin (1996-97)
- Roger Lemerre (1997)
- Daniel Leclercq (1997-99)
- François Brisson (1999-2000)
- Rolland Courbis (2000-01)
- Georges Tournay (2001)
- Joël Muller (2001 — Jan. 2005)
- Francis Gillot (Jan. 2005 — 2007)
- Guy Roux (2007)
- Jean-Pierre Papin (Aug. 2007 — 2008)
- Jean-Guy Wallemme (2008 — Jan. 2011)
- László Bölöni (Jan. 2011 — June 2011)
- Jean-Louis Garcia (June 2011 — Sept. 2012)
- Éric Sikora (Sept. 2012 — July 2013)
- Antoine Kombouaré (July 2013 — May 2016)
- Alain Casanova (May 2016 — Aug. 2017)
- Éric Sikora (Aug. 2017 — May 2018)
- Philippe Montanier (May 2018 — Feb. 2020)
- Franck Haise (Feb. 2020 — present)
Yana qarang
[tahrir | manbasini tahrirlash]- Nord derbisi
- Yevropada RC Lens
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- ↑ „#121 – RC Lens : les Sangs et Ors“ (fr). Footnickname (2020-yil 15-iyun). Qaraldi: 2021-yil 22-dekabr.
- ↑ „Ligue 2 2016/2017 - Attendance“. worldfootball.net. 2018-yil 11-fevralda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2018-yil 2-may.
- ↑ „Lens gagne enfin un match ! - Sport.fr“. sport.fr (2017-yil 18-sentyabr). 2017-yil 18-oktyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2018-yil 2-may.
- ↑ „RC Lens: How a footballing institution find themselves bottom of Ligue 2 | VAVEL.com“. 2017-yil 17-oktyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2017-yil 17-oktyabr.
- ↑ „Lens rues Vachoux blunders as Dijon stays in Ligue 1“. Bein Sports.
- ↑ „Paris St-Germain awarded French title as season finished early“. BBC Sport.
- ↑ „It's the Adam and Erics 2021! The complete review of the Ligue 1 season“. www.theguardian.com (2021-yil iyun).
- ↑ „Ligue 1 2021/2022 Table, Results, Stats and Fixtures“ (en). FootballCritic. Qaraldi: 2022-yil 30-iyul.
- ↑ „Brilliant Lens inflict first defeat of season on PSG“ (en). Ligue1 COM. Qaraldi: 2023-yil 9-yanvar.
- ↑ „Lens wins 10th home match, Marseille wins 6th straight game“ (en). AP NEWS (2023-yil 14-yanvar). Qaraldi: 2023-yil 26-yanvar.
- ↑ „Coupe de France : Elimination lensoise à Nantes à quelques jours du derby du Nord“ (fr). ici, par France Bleu et France 3 (2023-yil 1-mart). Qaraldi: 2023-yil 2-mart.
- ↑ „Lens Win Against Ajaccio, Secure Spot in Champions League“. beIN SPORTS (2023-yil 27-may).
- ↑ The UEFA Intertoto Cup: Past Winners.
- ↑ „Saison 2022-2023“ (fr). RC Lens Official Site. Qaraldi: 2022-yil 16-avgust.
- ↑ „Squad 2023-2024“ (en). WorldFootball.net. Qaraldi: 2023-yil 2-iyul.
Havolalar
[tahrir | manbasini tahrirlash] |
Vikiomborda RC Lens haqida turkum mavjud |
- La Gailette: Racing Club de Lensning samarali akademiyasi — Bu Football Times (2015)