Kontent qismiga oʻtish

Itochu

Vikipediya, ochiq ensiklopediya
Itochu Corporation
Turi Ochiq jamiyat
Tarmogʻi Savdo kompaniya
Qachon asos solingan 1858-yil (Birinchi kompaniya)
1949-yil (Hozirgi Kormaratsiya)
Asoschi(lari) Chubei Itoh
Rahbariyat Eizo Kobayashi (Boshqaruv Raisi)
Masahiro Okafuji (President)
Aylanma daromadi 4,838 billion Yen (Mart 2018-yil)
Boyligi 7,848 billion Yen (Mart 2018-yil)
Sof foydasi 1900[1]
Ishchilar soni 102,762 shu jumladan shoʻba korxonalar (Mart 2018-yil)[2]
Vebsayti itochu.co.jp/en/
Itochu (Shimoliy darvoza binosi) ning Osaka shtab-kvartirasi
Itochuning Tokiyodagi shtab-kvartirasi
Yanase Bosh binos, Yevropa va Shimoliy Amerika transport vositalarini Yaponiyaga import qiluvchi (Shibaura, Minato, Tokio).
Itochuning Yaponiyadagi Chuo-ku shahridagi (chap tarafdagi bino) ning sobiq Osaka shtab-kvartirasi

Itochu Corporation (yaponchasiga: 伊藤忠商事株式会社, Itōchū Shōji Kabushiki-gaisha) — Yapon korporatsiyasi boʻlib Umeda, Kita-ku, Osaka va Aoyama, Minato, Tokyoda asos solingan

Itochu — Yaponiyaning eng yirik sogo shosha (umumiy savdo kompaniyasi) sanaladi. Yaponiya savdo kompaniyalari orasida u tarixiy zaybaatsu guruhidan boʻlmaganligi bilan emas, balki toʻqimachilik biznesining mustahkamligi va Xitoyda muvaffaqiyatli biznes operatsiyalari bilan ajralib turadi. Toʻqimachilik, metall / minerallar, oziq-ovqat, mashinasozlik, energetika/kimyoviy va ICT/umumiy mahsulotlar/koʻchmas mulkka ixtisoslashgan oltita asosiy operatsion boʻlimga ega.[3] Itochu 2017-yil Fortune Global 500 kompaniyalarining yillik savdo daromadi 44,65 milliard AQSh dollariga teng 215-oʻrinni egalladi.[4]

Itochu — Mizuho keiretsu aʼzosi xisoblanadi.

Tarix

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Urushdan oldingi-yillar

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Itochu oʻz faoliyatini 1858-yilda Yaponiya tashqi savdoga ochilganidan koʻp vaqt oʻtmay, Chubei Itoh (yaponcha: 伊藤 忠兵衛 Itō Chūbei?) Osaka va Kyushu oʻrtasidagi hududlarda joylashgan xonadonlar orasida, ulgurji savdo yoʻli bilan ishi boshlagan. Itoh 1872-yilda Osakaning Xonmachi tumanida „Benichu“ nomli matolar doʻkoniga asos solgan. Ushbu nom 1884-yilda „Itoh Honten“ deb qayta nomlangan va 1893-yilda „Itoh Thread and Yarn Store“ (Itoning ipak va mato soʻkoni) ga oʻzgartiriladi, 1914-yilda „C. Itoh & Co.“ nomini oladi.[5]

Chubei Itoh II 1903-yilda otasining oʻlimidan soʻng kompaniyani oʻz qoʻliga oldi. Kompaniya 1890-yillarda Shanxayda oʻz vakolatxonasini ochgan va 1905-yilda Seulda biznesni boshlagan, ammo u birinchi chet el safarlarida qattiq qiyinchiliklarga duch keladi. Itoh 1910-yilda Londonga sayohat qiladi va London bozorlaridan toʻgʻridan-toʻgʻri sotib olishni va moliyalashtirishni boshlaydi, bu esa ilgari Yaponiyada qimmatroq vositachilardan foydalanganligi sababli oʻzining marjasini oʻsishiga olib keladi.[6]

Itoh kompaniyasi Birinchi Jahon Urushidan keyin sezilarli darajada oʻsdi, AQSh, Hindiston, Filippin va Xitoyda ofislari bor edi va firma oʻzining asosiy toʻqimachilik biznesiga qoʻshimcha ravishda mashinalar, avtomobillar va metallarga ishlov berishni boshladi. Biroq, 1920-yildagi retsessiya kompaniyani qarzga botirib qoʻydi va oʻsha davrdagi yirik zaybaatsu firmalaridan farqli oʻlaroq, oʻz biznesini moliyalashtirishga qodir bank yoʻq edi. 1921-yilda kompaniya ikkiga boʻlinib, yarmi endi „Marubeni“ deb nomlanuvchi korxonani tashkil etdi. 1930-yillarda kompaniyaning faoliyati yaxshilandi, lekin Ikkinchi Jahon urushi oʻn yillikning ikkinchi yarmida boshlanganligi sababli, barcha savdo kompaniyalarining faoliyati tobora urushga yoʻnaltirilgan boʻlib qoldi.[6] 1941-yilda, „Itoh“ va „Marubeni“, „Sanko KK“ tashkil qilish uchun yana birlashadi, 1944-yilda ikki boshqa kompaniyalar bilan birlashib „Daiken Co. Ltd.“ nomili kompaniya tashkil topadi.[5]

Urushdan keyingi-yillar

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Ikkinchi jahon urushidan soʻng, GHQ ning saʼy-harakatlari bilan urush davridagi zaibatsu ni yoʻq qilish maqsadida „Daiken“ kompaniyasining bir qismi boʻlgan kompaniyalar 1949-yil dekabr oyida bir-biridan ajratilib chiqadi. 1950-yilda „Itoh“ kompaniyasi Tokio fond birjasida qayta roʻyxatdan oʻtkazildi.

„Itoh“ urushdan keyin oʻz faoliyatini qayta tikladi va Yaponiyaning toʻqimalarini (matolarini) xorijiy donga almashtirish bilan oʻz biznesini tiklay boshlaydi, bundan tashqari Koreya urushi davrida BMT kuchlarining talablarini qondirish uchun neft, samolyotlar, avtomobillar va texnikalar savdosini boshladi. Urushdan keyin „Itoh“ yakka oʻzi ish faoliyatini olib borolmaydigan koʻplab kichik savdo kompaniyalarini oʻzlashtiradi. 1960-yillarning oxiri va 1970-yillarning boshlarida „Itoh“ chet elda qazib olish va neft qidiruv faoliyatini kengaytirdi, soʻngra 1980-yillarda yirik sanoat loyihalarini amalga oshira boshladi.[6]

Yaponiya armiyasining sobiq ofitseri Ryuzo Sejima Sibir qamoqxonasida 11-yil boʻlgandan keyin 1958-yilda „Itoh“ kompaniyasiga qoʻshiladi. Toʻrt-yil oʻtgach, u direktor lavozimiga koʻtarildi va „Itoh“ning harbiy uslubdagi ichki hisobot tizimini joriy qilgan korporativ rejalashtirish boshligʻi boʻldi. U „Sejima Machine“ deb nomlanuvchi kuchli izdoshlar guruhini yaratib, kompaniya prezidenti va prezidenti sifatida xizmat qilishni davom ettirdi. 1970-yilda Sejima va uning kichik akasi Minoru Murofushi „General Motors“ va „Isuzu“ oʻrtasida AQSh va Yaponiya avtomobil ishlab chiqaruvchilarining birinchi aloqalaridan biri boʻlgan qoʻshma korxona tuzadi.[7] 1972-yilda „Itoh“ Xitoy Xalq Respublikasida biznes olib borishga imkon bergan birinchi yapon savdo kompaniyasiga aylanadi.[5]

„Itoh“ bosh binosi Chubey Itohning Osakadagi tarixiy bosh qarorgohi yaqinida joylashgan boʻlib, u 1967-yilgacha Tokio filialini qoʻshma shtab maqomiga koʻtargan.[5] 70-yillarda kompaniya „Dai-Ichi Kangyo Bank“ (hozirgi Mizuho Corporate Bank) keiretsu tarkibidagi „Kawasaki Group“ tarkibiga kirdi va oxir-oqibat keiretsuning yirik savdo kompaniyasi boʻlmish Nissho Ivayni dan oʻzib guruhdagi dominant savdo kompaniyasiga aylanadi. Itohning keiretsu bilan aloqasi boshqa keiretsu-ga qarashli savdo kompaniyalariga qaraganda ancha sust edi va DKB guruhidagi koʻplab firmalar Itoh xizmatlaridan umuman foydalanmaydilar.[8]

Itoh 1977-yilda Yaponiyaning toʻqqizinchi yirik savdo kompaniyasi boʻlgan Ataka & Co.ni oʻzlashtirdi. Oʻz navbatida Ataka Amerika Qoʻshma Shtatlarida neft qazib olish loyihasidan katta yoʻqotishlarga duch keladi va uning asosiy kreditori Sumitomo Bank rahbarligida qayta tashkil qilindi.[9]

70-yillarning boshidan Itoh Hindistonning Reliance Industries Limited kompaniyasiga sintetik ip (poliester) ning asosiy etkazib beruvchisi edi.[10] Bir necha-yillar davomida ikkala kompaniyaning yaqin hamkorligi-yiliga 250 000 tonna ishlab chiqarish quvvatiga ega boʻlgan umumiy qiymati Rs. 525 Crores ga teng boʻlgan dunyo miqyosidagi Polipropilen loyihasini birgalikda ilgari surishda va loyiha Gujarat shtatidagi Hazira shahrida barpo etiladi. „Itoh“ 15 % ulush uchun 50 million dollar bilan kiradi bu oʻsha paytda yapon firmasi tomonidan Hindistonga qilingan eng katta investitsiya edi.[11] Shuningdek, „Itoh“ oʻzlarining yorligʻi ostida velosipedlar (asosan Bridgestone tomonidan ishlab chiqarilgan) va kompyuter printerlari kabi turli xil mahsulotlarni sotadi. Itochu 1980-yillarda "Sun Microsystems", "Cisco", "Oracle" va boshqa kompaniyalar uchun Yaponiya distribyutori sifatida faoliyat koʻrsatgan „C. Itoh Techno-Science“ (CTC) shoʻba korxonasi orqali kuchli axborot texnologiyalari biznesini rivojlantira boshladi.[7]

1992-yil 1-oktyabrda „C. Itoh & Co. Ltd“ inglizcha nomini „Itochu Corporation“ga oʻzgartirdi, bu toʻgʻridan-toʻgʻri yapon nomining transliteratsiyasi boʻldi.[11] 90-yillarning boshlariga kelib Itochu Yaponiyadagi eng yirik savdo kompaniyasiga aylandi, ammo yapon aktivlari narxining pasayishi, xususan, ichki koʻchmas mulk sarmoyalari, oʻn yillikning oʻrtalariga kelib uni uchinchi oʻringa tushirdi.[6] 1990-yillarda Itochu media sanoatiga bir nechta sarmoyalar kiritdi, shu jumladan „Time Warner“ ning ulushiga, kabel va sunʼiy yoʻldosh orqali yetkazib berish tizimlariga sarmoyalar kiritdi.[12]

Uichiro Niva 1998-yilda Itochu prezidenti boʻldi, u zararli korxonalarni qisqartirish va oʻzidan oldingi Murofushi tomonidan qoʻyilgan boshqaruv huquqlarini qisqartirishni amalga oshirdi.[7] 1999-yilda „Itochu“ Yaponiyada birinchilardan boʻlib anʼanaviy ish staji boʻyicha ish haqi shkalasidan voz kechib, maʼsuliyat, har bir pozitsiyaning ahamiyati va qiymatiga, shuningdek ishlashga bogʻliq bonus tizimiga asoslanib ish haqi shkalasini qoʻlladi.[13] „Itochu“, „CTC“ bozor kapitalizatsiyasi avvalgi bosh kompaniyasiga qaraganda ikki baravar koʻpayganini koʻrish uchun, 1999-yilda „CTC“ning safidan chiqib turadi.

Masahiro Okafuji 2010-yilda „Itochu“ prezidenti boʻldi va kompaniyaning yangi strategiyasini elon qiladi. Unga koʻra kompaniya xomashyo boʻlmagan sohalarda, xususan oziq-ovqat mahsulotlari va mashinasozlik sohalaridan tashqari boshqa sohalarda birinchi oʻrinda turadigan shosha qilish fikrini ilgari surdi. Okafuji rahbarligi ostida „Itochu“ soat 20.00 gacha ishlash vs soat 22.00 da „Butun ishni toʻxtatish“ (ishlamaslik) siyosati bilan umumiy taqiqni amalga oshirdi, shu bilan birga qoʻshimcha ish vaqtini ertalab erta tongda olishni tavsiya qilib, ish vaqtidan tashqari qoʻshimcha ishni umumiy miqdorini kamaytirishni ilgari surdi.[14] Itochu 2011-yilda Osaka shtab-kvartirasini Osaka stantsiyasiga tutashgan Shimoliy darvoza binosiga koʻchirdi.[15]

Itochu 2014-yilda Tailand konglomerati Charoen Pokphand (CP) bilan oʻzaro ulushli munosabatlarga kirishdi va 2015-yilda CP bilan birgalikda Xitoy davlat CITIC Limited konglomeratiga 8 milliard dollardan koʻproq sarmoya kiritishga kelishib oldi, bu Yapon savdo kompaniyasi tomonidan qilingan eng yirik sarmoya sanaladi.[16] Bitim, yapon kompaniyasi tomonidan Xitoyda eng yirik oldi-sotti shartnomasi boʻlib, shu bilan birga chet elliklar tomonidan Xitoy davlat korxonasiga qilingan eng katta sarmoyadir.[17]

2016-yil iyul oyida Glaucus Research Group tomonidan „Itochu“ning buxgalteriya amaliyoti tanqid qilingan hisobotni (statiya) chop etilgan, natijada korxonaning aktsiyalari narxi 10 % ga tushib ketdi.[18]

2020-yildan Itochu Italiyaning „Tri Marine“ va Tayvan „FCF“ bilan birga dunyoning uchta eng katta tunets (tunes) savdogarlaridan biri edi.[19]

Ofislar

[tahrir | manbasini tahrirlash]

ITOCHUning Osaka shtab-kvartirasi, Shimoliy darvoza binosi, 1-3, Umeda 3-Chome, Osaka, Kaka-ku, Yaponiya. Tokiodagi bosh ofisi Kita-Aoyama 2-Chome, 5-1, Minato, Tokio, Yaponiya.

ITOCHU shuningdek Yaponiyada yettita filialga,[20] oʻn oltita boʻlinma va Xitoyda mahalliy filiallarga,[21] Osiyoda 24, MDHda[22] sakkizta,[23] Avstraliyada,[24] Yaqin Sharqda oʻn beshta filialga ega.,[25] Afrikada sakkizta,[26] Yevropada oʻn ikkita,[27] oʻnta Shimoliy Amerikada,[28] va toʻqqizta Lotin Amerikada boʻlimlari mavjud.[29]

Biznesga umumiy nuqtai

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Itochu biznesi oltita kompaniyadan tashkil etilgan.

  • Toʻqimachilik: Itochu xom ashyo va tayyor kiyim-kechaklar bilan savdo qiladi, shuningdek brend biznesiga ega.[30] U Converse, Hunting World, LeSportsac, Mila Schön va Pol Smith singari taniqli moda brendlariga investitsiyalar va huquqlar portfeliga egadir . 2018-yilda Itochu Yaponiyaning Master Litsenziyasini va Laura Ashley brendi uchun eksklyuziv tarqatish huquqini qoʻlga kiritdi.[31]
  • Mashinasozlik: zavod loyihalari, dengiz, aerokosmik, avtomobilsozlik, qurilish / sanoat texnikasi va sogʻliqni saqlash.[32] Avtomobilsozlik sohasida Itochu Yanase import qilingan avtoulovlar savdosida sherik boʻlib, Mazda va EnerDel kompaniyalari bilan quyoshdan zaryadlangan Mazda2 ishlab chiqaradi. Infratuzilma sektorida, Itochu Toshiba va Hitachi bilan Vetnamda Xanoy va Xoshimi Min shahri oʻrtasidagi Shimoliy-Janub trassasi uchun birinchi transport yoʻli uchun infratuzilmani etkazib berish boʻyicha hamkorlik qildi.[33] Itochu temiryoʻl yoʻnalishida harakatlanadigan hamkorlaridan bu MTR (Gonkong)[34] va Yangi avlod Rollingstock yoʻlovchi temir poyezlari Queensland, Avstraliya .[35] Itochu Indoneziyadagi Sarulla geotermal elektroenergetika loyihasining minoritar investori xisoblanadi[36] va Mitsubishi Heavy Industries va Engie bilan Turkiyaning Sinop shahridagi 15,8 milliard dollarlik Sinop atom elektr stantsiyasini rivojlantirishda hamkorlik qildi.[37]
  • Metalllar va foydali qazilmalar: qazib olish va maʼdan savdosi, poʻlat va rangli metallar savdosi, koʻmir va yadro yoqilgʻisi va quyosh energiyasi savdosi bilan shugʻullanadi.[38]
  • Energiya va kimyoviy moddalar: Neft va gaz savdosi va metanol, PTA va oʻgʻit kabi keng turdagi kimyoviy mahsulotlar.[39]
  • Oziq-ovqat: Turli xil oziq-ovqat mahsulotlarini ishlab chiqarish, qayta ishlash va tarqatish.[40] Ikki yirik guruh faoliyatlaridan biri bu FamilyMart boʻlib 1998-yilda Seiyu kompaniyasidan olgan,[41] va Dole ovqat kompaniyasi $ 1,7 milliard dollarga Itochuga sotilgan boʻlib, kompaniya butun dunyo boʻylab joylashtirilgan oziq-ovqat va Osiyo yangi (fresh) mahsulotlarini ishlab chiqish biznesini oʻz ichiga oladi.[42] Itochu, shuningdek, COFCOning Xitoydagi strategik hamkori hisoblanadi[43] va Longview (Vashington)da eksport don terminaliga ega.[44]
  • ICT, umumiy mahsulotlar va koʻchmas mulk: turli yoʻnalishlardagi kompaniyalar ichida oltinchi yirik kompaniya sanalib u koʻchmas mulkni rivojlantirish, logistika, sugʻurta, oʻrmon mahsulotlari va axborot texnologiyalarini oʻz ichiga olgan turli xil biznes yoʻnalishlarini olib boradi. Guruh kompaniyalariga Itochu Techno-Solutions (CTC), Excite Japan va Century 21 Japan kiradi.[45]

Printer modellari

[tahrir | manbasini tahrirlash]
  • 1550
  • 8500 / 8510A (NEC 8023, ImageWriter), B, S, SC
  • 8600
  • F-10-40, F-10-55
  • CX-4800 (plotter)
  • Riteman F+, C+
  • S4 Thermal
  • T4 Thermal
  • MGB-007 Game Boy
  • CT40 / CT60 Thermal
  • CIE 250 Dot Matrix
  • CIE 500/1000 Dot Matrix
  • CIE 600 Dot Matrix

Taniqli odamlar

[tahrir | manbasini tahrirlash]
  • Mac Akasaka, noyob yer savdogari, Yaponiya saylovlarida koʻp yillik nomzod
  • Ichiri Fujisaki, Yaponiyaning AQShdagi sobiq elchisi, hozirda Itochu direktorlar kengashi aʼzosi
  • Xiroyuki Nagahama, Vakillar palatasi aʼzosi va atrof-muhitni muhofaza qilish vaziri, 2012-yilda Itochu uchun oʻz kasbiy faoliyatini boshlagan
  • Uichiro Niva, 1998-yildan 2004-yilgacha boʻlgan davrda prezident, keyinchalik Yaponiyaning Xitoydagi elchisi
  • Ryzō Sejima, 1978-yildan 1981-yilgacha, Ikkinchi Jahon urushi paytida Kvantung armiyasi ofitseri
  • Toshiyuki Takano, isteʼfodagi diplomat, hozirda Itochu kompaniyasining ijrochi maslahatchisi
  • Tsuneharu Takeda, sobiq imperator knyaz va keyinchalik Bolgariyadagi elchisi, Itochu kompaniyasida 1967-yildan 2005-yilgacha ishlagan va Avstraliya, Yangi Zelandiyadagi filiallarining rahbari boʻlgan.

Adabiyotlar

[tahrir | manbasini tahrirlash]
  1. ↑ (unspecified title)
  2. ↑ „伊藤忠商事(株) 企業情報“. Yahoo Finance. Qaraldi: 10 iyun 2018-yil.
  3. ↑ „Our Business“. ITOCHU. Qaraldi: 16-aprel 2014-yil.
  4. ↑ „Global 500: Itochu“. Fortune. 2018-yil 4-avgustda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 10-iyun 2018-yil.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 „ITOCHU History“. ITOCHU Corporation. Qaraldi: 18-aprel 2014-yil.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 „ITOCHU Corporation History“. International Directory of Company Histories, Vol. 32. St. James Press, 2000. Qaraldi: 18-aprel 2014-yil.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 Guth, Robert A.. „Japanese Silk and Steel Broker, Itochu, Turns to Tech to Survive“ (27-mart 2000-yil). Qaraldi: 9-iyun 2015-yil.
  8. ↑ Suzuki, Shinichi. The Japanese Main Bank System: A Transaction Cost Approach — 111-bet. ISBN 9780542875380. [sayt ishlamaydi]
  9. ↑ Banno, Junji. The Political Economy of Japanese Society: The state of the market?. Oxford University Press, 1997 — 35–36-bet. ISBN 9780198280330. Qaraldi: 7-aprel 2015-yil. 
  10. ↑ McDonald, Hamish. Ambani & Sons. Australia: Lotus-Roli, 2010 — 59, 102-bet. ISBN 978-8174368140. 
  11. ↑ 11,0 11,1 „Annexure to Director's Report“ (PDF). Reliance Industries Ltd., Annual Report 1991-92. RIL. 1992. 2012-04-01da asl nusxadan (PDF) arxivlandi. Qaraldi: 2011-11-05. {{cite magazine}}: Andozada hech qanday qiymat berilmagan (boʻsh) nomaʼlum parametr mavjud: |seperator= (yordam) „arxiv nusxasi“. 2012-yil 1-aprelda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2020-yil 4-aprel.
  12. ↑ Brull, Steven. „Foreigners Help to Open Japan Media : Bullying Bureaucracy“ (14-noyabr 1994-yil). Qaraldi: 30-aprel 2014-yil.
  13. ↑ Tolbert, Kathryn. „Jobs for Life and Seniority Traditions Are Dropped for Western Models : Rules Change as Japan Inc. Downsizes“ (4-iyun 1999-yil). Qaraldi: 30-aprel 2014-yil.
  14. ↑ Hanai, Yuki. „仕事って何　「任されたら必ず改善や」 　（岡藤正広　伊藤忠商事社長）“ (26-aprel 2014-yil). Qaraldi: 30-aprel 2014-yil.
  15. ↑ „ITOCHU Announces the Relocation of its Osaka Headquarters“. ITOCHU Corporation (15-avgust 2011-yil). 2016-yil 4-martda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2020-yil 4-aprel. „arxiv nusxasi“. 2016-yil 4-martda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2020-yil 4-aprel.
  16. ↑ „Itochu, CP to jointly invest 1 trillion yen in China's Citic Group“. Nikkei (20-yanvar 2015-yil). Qaraldi: 20-yanvar 2015-yil.
  17. ↑ Fukase, Atsuko. „Thaw in Japan-China Business Ties? Itochu’s Citic Deal Towers Above Others“ (20-yanvar 2015-yil). Qaraldi: 22-yanvar 2015-yil.
  18. ↑ „UPDATE 2-Glaucus Research raises pressure on Itochu, calls for independent auditor“ (2016-yil 28-iyul). Qaraldi: 2016-yil 29-iyul.
  19. ↑ „Choppy Waters, Forced Labour and Illegal Fishing in Taiwan’s Distant Water Fisheries“. www.greenpeace.org. Greenpeace. Qaraldi: 3-aprel 2020-yil.
  20. ↑ „Global Network> Japan“. ITOCHU Corporation. Qaraldi: 24-aprel 2014-yil.
  21. ↑ „Global Network> China“. ITOCHU Corporation. Qaraldi: 24-aprel 2014-yil.
  22. ↑ „Global Network > Asia“. ITOCHU Corporation. Qaraldi: 24-aprel 2014-yil.
  23. ↑ „Global Network: CIS“. ITOCHU Corporation. Qaraldi: 7-aprel 2015-yil.
  24. ↑ „Global Network: Oceania“. ITOCHU Corporation. Qaraldi: 7-aprel 2015-yil.
  25. ↑ „Global Network: Middle East“. ITOCHU Corporation. Qaraldi: 7-aprel 2015-yil.
  26. ↑ „Global Network: Africa“. ITOCHU Corporation. Qaraldi: 7-aprel 2015-yil.
  27. ↑ „Global Network: Europe“. ITOCHU Corporation. Qaraldi: 7-aprel 2015-yil.
  28. ↑ „Global Network: North America“. ITOCHU Corporation. Qaraldi: 7-aprel 2015-yil.
  29. ↑ „Global Network: Latin America“. ITOCHU Corporation. Qaraldi: 7-aprel 2015-yil.
  30. ↑ „Textile Company“. ITOCHU Corporation. Qaraldi: 9-iyun 2015-yil.
  31. ↑ „ITOCHU Announces Acquisition of the Exclusive Right of Import and Distribution and the Master License of "Laura Ashley" Brand“. Itochu Corporation (14-sentabr 2018-yil). Qaraldi: 1-oktabr 2019-yil.
  32. ↑ „Machinery Company“. ITOCHU Corporation. Qaraldi: 9-iyun 2015-yil.
  33. ↑ „Toshiba, Hitachi and ITOCHU Win Order for ITS Package for Vietnam's Expressway“. ITOCHU Corporation (18-mart 2014-yil). 2015-yil 13-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 18-aprel 2014-yil. „arxiv nusxasi“. 2015-yil 13-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2020-yil 4-aprel.
  34. ↑ „Announces Awarding of Contract "Rolling Stock Modification and New Train Cars for SCL Phase 1" for MTR in Hong Kong“. ITOCHU Corporation (24-yanvar 2014-yil). 2016-yil 12-aprelda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 18-aprel 2014-yil. „arxiv nusxasi“. 2016-yil 12-aprelda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2020-yil 4-aprel.
  35. ↑ „ITOCHU to Participate in PPP New Generation Rollingstock Project in Queensland, Australia“. ITOCHU Corporation (29-yanvar 2014-yil). 2016-yil 4-martda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 18-aprel 2014-yil. „arxiv nusxasi“. 2016-yil 4-martda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2020-yil 4-aprel.
  36. ↑ „ITOCHU Announces Conclusion of Loan Contract for Sarulla Geothermal IPP Project in Indonesia“. ITOCHU Corporation (31-mart 2014-yil). 2016-yil 4-martda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 18-aprel 2014-yil. „arxiv nusxasi“. 2016-yil 4-martda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2020-yil 4-aprel.
  37. ↑ „2 Japanese companies aim to fund 30% of Turkish nuclear project“. Nikkei (8-iyun 2015-yil). Qaraldi: 9-iyun 2015-yil.
  38. ↑ „Metals & Minerals Company“. ITOCHU Corporation. Qaraldi: 9-iyun 2015-yil.
  39. ↑ „Energy & Chemicals Company“. ITOCHU Corporation. Qaraldi: 9-iyun 2015-yil.
  40. ↑ „Food Company“. ITOCHU Corporation. Qaraldi: 9-iyun 2015-yil.
  41. ↑ „Corporate History“. FamilyMart. 28-mart 2013-yilda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 18-aprel 2014-yil. „arxiv nusxasi“. 2013-yil 28-martda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2020-yil 4-aprel.
  42. ↑ „Japan's Itochu to buy Dole Food businesses for 55.7 billion“. Reuters. 2015-yil 24-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 18-sentabr 2012-yil. „arxiv nusxasi“. 2012-yil 18-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2021-yil 21-may.
  43. ↑ „Archived copy“. 2014-yil 19-aprelda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2014-yil 18-aprel. „arxiv nusxasi“. 2014-yil 19-aprelda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2020-yil 4-aprel.
  44. ↑ „Archived copy“. 2014-yil 19-aprelda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2014-yil 18-aprel. „arxiv nusxasi“. 2014-yil 19-aprelda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2020-yil 4-aprel.
  45. ↑ „ICT, General Products & Realty Company“. ITOCHU Corporation. Qaraldi: 9-iyun 2015-yil.

Havolalar

[tahrir | manbasini tahrirlash]
"https://uz.wikipedia.org/w/index.php?title=Itochu&oldid=4085125" dan olindi