Alfred Mirek
| Alfred Martinovich Mirek | |
|---|---|
| Tavalludi |
1922-yil 21-noyabr Toshkent |
| Vafoti |
2009-yil 28-iyun Moskva Rossiya |
| Fuqaroligi |
 SSSR → Rossiya |
| Sohasi | musiqashunoslik |
| Ish joylari | SSSR Rossiya |
Alfred Martinovich Mirek (1922-yil 21-noyabr, Toshkent – 2009-yil 28-iyun, Moskva) – sovet va rus olimi. Shuningdek, cholgʻuchi, oʻqituvchi – akkordeonchi va A. Mirek nomidagi rus garmoni muzeyi asoschisi. Sanʼatshunoslik fanlari doktori (1987), professor (1989), Rossiya Federatsiyasida xizmat koʻrsatgan artist (1995).
Hayoti
[tahrir | manbasini tahrirlash]1922-yil 21-noyabrda Toshkent shahrida asli chex oilasida tugʻilgan. 1923-yilning boshida oilasi bilan Odessaga koʻchib oʻtgan. U yerda 5 yoshidan boshlab pianino chalishni oʻrgangan. 1930-yilda Moskvada E. F. Gnessina maktabiga oʻqishga kirib, uni 1937-yilda tugatgan. Elektrchi kasbini egallab, 1938-yildan qurilishda ishlay boshlagan. Kechqurun esa pianinochi-kompanist boʻlib ishlagan.
1942-yilda Alfred Mirek kontrrevolyutsion tashviqotda ayblanib hibsga olinib, 7 yilga qamalgan. Unjlagga yuborilgan va u yerda daraxt kesishda ishlagan. Ogʻir kasallik va nogironligi tufayli 1944-yilda erta ozod qilingan. 1956-yilda reabilitatsiya qilingan[1].
Alfred Mirek 2009-yil 28-iyunda vafot etgan. U Moskvadagi Shcherbinskoye qabristoniga dafn etilgan[2].
Oilasi
[tahrir | manbasini tahrirlash]Otasi – Martin Mixaylovich Mirek (1886-yil 16-oktyabr – 1942-yil 25-iyul), muhandis-quruvchi. Germaniyada taʼlim olgan. U SSSRda – Kavkazda, Ukrainada va Uzoq Sharqda koʻplab muhim davlat ob’ektlari qurilishini boshqarishda ishtirok etgan. Ximki Shimoliy daryo stansiyasi qurilishida usta boʻlib ishlagan. 1937-yilda hibsga olinib, 5 yilga ozodlikdan mahrum qilingan va 3-sonli kontslagerga (Solikamsk yaqinidagi Vishera) yuboriladi. U yerda 1942-yil 25-iyulda 54 yoshida vafot etgan[3][4].
Birinchi rafiqasi (1945-yildan 1982-yilgacha) – Lidiya Vladimirovna Elxovskaya (1924-yil 9-mart – 2000-yil 3-mart).
Ikkinchi rafiqasi – Natalya Aleksandrovna Mirek (Voronenko), 2000-yildan boshlab A. Mirek rus harmonika muzeyi mudiri boʻlib, 2017-yilda A. N. Skryabin muzeyiga qoʻshilgan (hozirda tegishli boʻlim mudiri[5]).
Mukofotlari
[tahrir | manbasini tahrirlash]- 1987-yil – sanʼatshunoslik fanlari doktori.
- 1989-yil – musiqa va cholgʻu asboblari tarixi va nazariyasi professori.
- 1995-yil – Rossiya Federatsiyasining xizmat koʻrsatgan artisti (1995-yil 25 aprel) – sanʼat sohasidagi xizmatlari uchun[6].
- 2003-yil – Moskva hukumatining Faxriy yorligʻi (2003-yil 15-aprel) – poytaxtning tarixiy va madaniy merosini saqlash va rivojlantirishdagi faol ishtiroki uchun[7].
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- ↑ „Страница памяти на сайте жертв репрессий“.
- ↑ „Могила А. М. Мирека“. 2017-yil 30-avgustda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2017-yil 24-may.
- ↑ „Страница памяти на сайте жертв репрессий“.
- ↑ Дмитрий Полохов. „Его жизнь похожа на жизни миллионов, его творчество уникально…(о жизни и творчестве Альфреда Мартиновича Мирека)“. Великая Эпоха / The Epoch Times (2005-yil 3-oktyabr). 2020-yil 25-iyulda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2020-yil 24-iyul.
- ↑ „Музей русской гармоники Альфреда Мирека“. Музей Скрябина. 2020-yil 24-iyulda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2020-yil 24-iyul.
- ↑ „Указ Президента Российской Федерации от 25 апреля 1995 года № 411 «О присвоении почётных званий Российской Федерации»“. 2021-yil 2-iyunda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2020-yil 23-may.
- ↑ „Распоряжение Правительства Москвы от 15 апреля 2003 года № 598-рп «О награждении Почётной грамотой Правительства Москвы»“. 2022-yil 26-aprelda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2020-yil 23-may.