Kontent qismiga oʻtish

Stevie Nicks

Vikipediya, ochiq ensiklopediya
Stevie Nicks
Tavalludi
Stephanie Lynn Nicks

26-may 1948-yil (1948-05-26) (76 yosh)
Phoenix, Arizona, A.Q.Sh.
Fuqaroligi AQSh
Kasbi Xonanda, qoʻshiq muallifi
Faoliyat yillari 1966-hozirga qadar
Turmush oʻrtogʻi
Kim Anderson
(turm. 1983; ajr. 1983)
Veb-sayti stevienicksofficial.com
Imzosi

Stefani Lin Nicks (talaffuzi: „Stivi Niks“, 1948-yil 26-mayda tugʻilgan)[1] amerikalik qoʻshiqchi, qoʻshiq muallifi va prodyuseri, Fleetwood Mac guruhi hamkori va yakkaxon ijrochi sifatida tanilgan.

Hayoti va martabasi

[tahrir | manbasini tahrirlash]

1948-1971: Erta hayot va martaba boshlanishi

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Stephanie „Stevie“ Nicks Arizona shtatining Phoenix shahridagi Good Samaritan kasalxonasida Jess va Barbara Nicks oilasida tugʻilgan. Nicksning kelib chiqishi nemis, ingliz, vels va irland.

Nicksning bobosi Aaron Jess „AJ“ Nicks Sr. Nicks toʻrt yoshida Nicksga duet kuylashni oʻrgatgan. Nicksning onasi uni „koʻpchilikdan koʻra koʻproq“ uyda saqlagan va qizida ertaklarga muhabbat uygʻotgan[2].

Bolaligida Stephanie oʻz ismini faqat „tee-di“ deb talaffuz qila olardi, bu esa uning „Stevie“ laqabini olishiga sabab boʻldi[3].

Uning otasi Greyhound kompaniyasining ijrochi vitse-prezidenti sifatida tez-tez boshqa joyga koʻchib oʻtganligi sababli, oila Arizona shtatining Phoenix shahrida yashagan. Albuquerque, Nyu-Meksiko, El Paso, Texas, Solt-Leyk Siti, Yuta, Los Anjeles va San-Fransiskolar ham shular jumlasidandir. Nicks oʻzining 16-tugʻilgan kuni uchun olgan Goya gitara bilan „I’ve Loved and I’ve Lost, and I’m Sad but Not Blue“ deb nomlangan birinchi qoʻshigʻini yozgan. U oʻsmirlik davrini doimiy ravishda plastinalarni chalish bilan oʻtkazdi va „oʻzining kichik musiqiy dunyosida“ yashadi[4][5][6].

Yakkaxon faoliyati

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Nicks 1979-yilda Tusk seanslari va 1979—1980-yillardagi Tusk jahon gastrollarida yakkaxon loyiha uchun demolar yozgan[7]. Nicks, Denni Goldberg va Pol Fishkin Nicksning materiallarini yozib olish va chiqarish uchun Modern Recordsga asos solgan[8].

Nicksning birinchi yakkaxon albomi Bella Donna 1981-yil 27-iyulda chiqarildi, tanqidiy va tijorat eʼtirofiga sazovor boʻldi, Billboard 200 chartida birinchi oʻrinni egalladi, toʻrtta singli Billboard Hot 100 roʻyxatiga kirdi va Rolling Stone uni „Hukmronlik Qirolichasi“ deb hisobladi[9].

Bella Donna Billboard 200 roʻyxatida birinchi oʻrinni egallagan kuni Nicksga uning doʻsti Robin Anderson leykemiya bilan kasallanganligini aytishdi. Oʻsha paytda Anderson homilador edi va unga bor-yoʻgʻi uch oylik yashash muddati berilgan. U oʻgʻil tugʻdi va Nicksni bolaning choʻqintirgan onasi etib tayinladi. „Men hech qachon Bella Donnadan zavqlana olmadim, chunki doʻstim oʻlayotgan edi. Oʻsha kuni bir narsa chiqib ketdi, bir narsa qoldi.[10]“ 1982-yilda Robin vafotidan soʻng Nicks Robinning bevasi Kim Andersonga turmushga chiqdi, chunki Robin uning chaqaloqqa gʻamxoʻrlik qilishini xohlaydi. 2007-yilda u Telegraph gazetasiga bergan intervyusida: „Biz hammamiz juda aqldan ozgan edik, shunchaki aqldan ozdik“. Ular uch oydan keyin ajrashishdi[11][12].

Badiiylik

[tahrir | manbasini tahrirlash]
Nicks 1977-yilda chiqish qiladi

Mick Flitwoodning yonida turganida oʻzini „biroz kulgili“ his qilganini aytdi[13]. Shu sababli, u 6 inches (15 cm) platformali etiklar kiyardi. „Platformalar butunlay modadan chiqib ketgan boʻlsa ham, men ularni kiyishda davom etdim, chunki men 5 fut 3 inches (1.60 m) yoshga qaytishni xohlamadim“, dedi u Allurega[14]. Yillar davomida Nicks oʻzini „uniforma“ deb ataydigan uslubni ishlab chiqdi. Uning „formasi“ uning qoʻshiqlari va chiqishlari bilan uygʻun boʻlgan koʻrinish sifatida tanilgan[15].

Merosi

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Koʻpgina sanʼatkorlar Nicksni taʼsir va musiqiy ilhom manbai sifatida keltirdilar. Ular orasida Beyonce va Destiny's Child[16], Courtney Love[17], Mishel Branch[17], Belinda Carlayle[18], The Chicks (ilgari Dixie Chicks nomi bilan tanilgan)[19], Meri J. Blige[20], Sheril Crow[21], Nadiya Ali[22], Florensiya Uelch[23], Taylor Swift[24], Vanessa Karlton[25], Delta Gudrem[26] va Lorde[27]. Avstraliyalik qoʻshiqchi Darren Hayes Nicksni oʻsmirlik yillarida oʻzining sevimli musiqachilaridan biri deb taʼkidlagan[28]. Eminemning onasi Debbi Nelson „My Son Marshall, My Son Eminem“ kitobida uning oʻgʻli „Rhiannon“ qoʻshigʻini yaxshi koʻrishini eslatib oʻtgan[29].

Shaxsiy hayoti

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Nicks 1966-yildan 1976-yilgacha Lindsey Buckingham bilan, 1977-yilda Mick Fleetwood bilan, 1970-yillarning oxirida Eagles barabanchisi/vokalisti Don Henley va qisqacha Eagles qoʻshiq muallifi JD Souther bilan ishqiy munosabatda boʻlgan[30]. 1979-yilda Nicks Hanleydan homilador boʻladi va uni abort qildiradi[31].

Nicksning yagona nikohi uning eng yaqin doʻsti Robin Andersonning bevasi Kim Anderson bilan boʻlgan. Ular 1983-yilda Robin Anderson leykemiyadan vafot etganidan koʻp oʻtmay turmush qurishdi va Bella Donna albomi chartlarning eng yuqori pogʻonasida edi. „Men [Robinning] chaqalogʻiga gʻamxoʻrlik qilishga qaror qildim, shuning uchun men Kimga:“ Bilmayman, biz shunchaki turmush qurishimiz kerak ", dedim. Nicks va Anderson atigi uch oydan keyin ajrashishdi: „Shunday qilib, u vafot etganidan uch oy oʻtgach, biz turmushga qurdik va bu dahshatli xato edi. Biz oshiq boʻlganimiz uchun turmush qurmadik, qaygʻurganimiz uchun turmush qurdik va shu orqali biz oʻzimizni biror narsa qilayotgandek his qilishimiz mumkin edi“[32][33].

Filmografiyasi

[tahrir | manbasini tahrirlash]
Sarlavha Yil Rol Izohlar
Rock Legends: Platinum Weird 2006-yil Oʻzi Television film
Up All Night 2012-yil Oʻzi Epizod: „Letting Go“
Stevie Nicks: In Your Dreams 2013-yil Oʻzi Documentary; also director and executive director
American Horror Story: Coven 2014-yil Oʻzi Epizod: „The Magical Delights of Stevie Nicks“ and „The Seven Wonders“
The Voice 2014-yil Oʻzi Mentor for Team Adam Levine (season 7)
American Horror Story: Apocalypse 2018-yil Oʻzi Epizod: „Boy Wonder“
24 Karat Gold: The Concert 2020-yil Oʻzi Concert film

Mukofotlar va nominatsiyalar

[tahrir | manbasini tahrirlash]
Yil Turkum Yozib olish Natija
1982-yil Best Rock Vocal Performance By a Duo or Group „Stop Dragginʼ My Heart Around“ (with Tom Petty and the Heartbreakers) Nominatsiya
Best Female Rock Vocal Performance „Edge of Seventeen“ Nominatsiya
1984-yil „Stand Back“ Nominatsiya
1985-yil Best Album of Original Score written for a Motion Picture or Television Special Against All Odds (with Various Artists) Nominatsiya
1987-yil Best Female Rock Vocal Performance „Talk to Me“ Nominatsiya
1988-yil Best Performance Music Video Stevie Nicks: Live at Red Rocks Nominatsiya
1991-yil Best Female Rock Vocal Performance „Whole Lotta Trouble“ Nominatsiya
2002-yil „Planets of the Universe“ Nominatsiya

Nicks Fleetwood Mac aʼzosi sifatida oltita Grammy mukofotiga nomzod boʻlib, mish- mishlar uchun 1978-yilda „Yilning eng yaxshi albomi“ uchun Grammy mukofotini qoʻlga kiritdi va 2003-yilda Grammy shon-shuhrat zali mukofotini oldi.

Yil Turkum Yozib olish Natija
1978-yil Album of the Year Rumours Gʻolib
Best Pop Performance By a Duo or Group Nominatsiya
Best Arrangement of Voices „Go Your Own Way“ Nominatsiya
1998-yil Best Pop Vocal Album The Dance Nominatsiya
Best Pop Performance By a Duo or Group „Silver Springs“ Nominatsiya
Best Rock Performance By a Duo or Group „The Chain“ Nominatsiya
2003-yil Grammy Hall of Fame Award Fleetwood Mac Gʻolib

Manbalar

[tahrir | manbasini tahrirlash]
  1. ↑ Who's Who of American Women 2004–2005, 24, Marquis Who's Who, 2004 — 1011-bet. ISBN 978-0837904306. 
  2. ↑ „Fleetwood Mac: They Dared To Be Different“. rollingstone.com (7-fevral 1980-yil). Qaraldi: 10-iyun 2022-yil.
  3. ↑ „Stevie Nicks on her Family“. inherownwords.com. 8-avgust 2010-yilda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 1-iyun 2010-yil.
  4. ↑ Daisann McLane. „Five Not So Easy Pieces“. Rolling Stone – Issue 310. 16-yanvar 2008-yilda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 1-iyun 2010-yil.
  5. ↑ Randy Cordova. „Oh, Mother! – Fleetwood Mac's Stevie, 49, still Barbara's little girl“. Arizona Republic (21-oktabr 1997-yil). 4-mart 2016-yilda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 1-iyun 2010-yil.
  6. ↑ Mike Ragogna. „In Your Dreams Documentary Premieres at Hampton's: Chatting With Stevie Nicks“. The Huffington Post. 7-may 2013-yilda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 8-iyul 2013-yil.
  7. ↑ Daisann McLane. „Five Not So Easy Pieces“. Rolling Stone – Issue 310. 16-yanvar 2008-yilda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 1-iyun 2010-yil.
  8. ↑ „The Tuscaloosa News – Google News Archive Search“. 7-dekabr 2020-yilda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 6-oktabr 2014-yil.
  9. ↑ „Bella Donna“. AllMusic. 16-yanvar 2014-yilda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 28-fevral 2014-yil.
  10. ↑ „Stevie Nicks on Robin Snyder Anderson“. inherownwords.com. 4-iyun 2012-yilda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 30-sentabr 2012-yil.
  11. ↑ „Stevie Nicks- A Survivor's Story“. The Telegraph. 14-avgust 2015-yilda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 30-sentabr 2012-yil.
  12. ↑ McLean, Craig. „Stevie Nicks: The men, the music, the menopause“ (inglizcha). The Guardian (25-mart 2011-yil). 17-avgust 2017-yilda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 17-avgust 2017-yil.
  13. ↑ Interview by Liz Derringer, High Times magazine — March 1982.
  14. ↑ "How I Got That Look", Allure magazine, April 1995 Interview.
  15. ↑ Transcribed by Jane Fijal, „Spotlight on Stevie Nicks“, Aired on 96.1 WSRS Worcester, Massachusetts on August 5, 2001.
  16. ↑ Beyoncé Knowles (August 2, 2009). I Am… Yours: An Intimate Performance at Wynn Las Vegas (DVD). Sony Music. Event occurs at 1:03:50.
  17. ↑ 17,0 17,1 „Blonde On Blonde“. Spin. Rockalittle.com. 30-aprel 2016-yilda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 1-fevral 2014-yil.
  18. ↑ „The Popdose Interview: Belinda Carlisle“. Popdose (15-mart 2013-yil). 3-dekabr 2013-yilda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 1-fevral 2014-yil.
  19. ↑ „Stevie Nicks – CMT Interview with Dixie Chicks“. Rockalittle.com. 21-dekabr 2010-yilda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 1-fevral 2014-yil.
  20. ↑ Interview Magazine, January 2008.
  21. ↑ VH1’s Greatest Women of Rock and Roll, 2001.
  22. ↑ „iio – Bio – Nadia Ali“. People.uleth.ca (3-avgust 1980-yil). 2014-yil 4-noyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 28-fevral 2014-yil.
  23. ↑ Hodge, Will. (April 25, 2011) Rolling Stone Best of Rock 2011 Webarxiv andozasida xato: |url= qiymatini tekshiring. Boʻsh.. Rollingstone.com. Retrieved on September 28, 2015.
  24. ↑ Magowan. „Taylor Swift sings her way from victim to hero, triumphs at Grammys – City Brights: Margot Magowan“. San Francisco Chronicle (13-fevral 2012-yil). 21-fevral 2014-yilda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 28-fevral 2014-yil.
  25. ↑ kater. „Vanessa Carlton Is Like BFF with Stevie Nicks“. Idolator (26-oktabr 2007-yil). 3-fevral 2014-yilda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 28-fevral 2014-yil.
  26. ↑ „Just friends“. Cosmopolitan (6-may 2013-yil). 21-fevral 2014-yilda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 28-fevral 2014-yil.
  27. ↑ McIntyre. „Stevie Nicks on Lorde: 'She probably would have been the third girl in Fleetwood Mac'“. Fuse (21-noyabr 2017-yil). 2018-yil 28-martda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 28-mart 2018-yil.
  28. ↑ Cornwell. „Affirmation“. The Courier-Mail 14–18. 23-avgust 2021-yilda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 23-avgust 2021-yil.
  29. ↑ Fitzpatrick. „The Roots Of... Eminem“. NME (28-oktabr 2013-yil). 9-noyabr 2020-yilda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 29-noyabr 2020-yil.
  30. ↑ Furman 2003. page 127
  31. ↑ Hicks, Tony. „Stevie Nicks was pregnant with Don Henley's baby“. The Mercury News (29-sentabr 2014-yil). 25-may 2019-yilda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 22-may 2019-yil.
  32. ↑ „Stevie Nicks on Robin Snyder Anderson“. inherownwords.com. 4-iyun 2012-yilda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 30-sentabr 2012-yil.
  33. ↑ Stephanie Tuck. „Desert Rose“. In Style (2002-yil mart). 27-may 2011-yilda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 3-iyun 2010-yil. 
"https://uz.wikipedia.org/w/index.php?title=Stevie_Nicks&oldid=5251409" dan olindi