Parovoz
Parovoz (ruscha: паро - paro va воз - vozit — el-tish) — poyezdlarni relyeli yoʻlda tor-tish uchun moʻljallangan oʻziyurar bugʻkuch qurilmasi; lokomotivttt bir turi. Asosiy qismlari: qozon, bugʻ mashina-si, ekipaj va tender. Keng (1524 mm) va tor (1000,900 va 750 mm) izda yuradigan, yuk va yoʻlovchi poyezdlarini tortadigan, manyovr maqsadlarida foydalaniladigan xillari bor. Parovozda, asosan, kumir, neft, oʻtin yoqiladi. Suv va yoqilgʻi zaxirasi tenderda saqlanadi.
Birinchi Parovozni Angliyada J. Stefenson (inglizcha: George Stephenson) 1829-yil yasagan, Rossiyada Parovozni ota va oʻgʻil Ye. A. va M. Ye. Cherepanovlar 1833—34 yil yasashgan. Parovozlarning quvva-ti 4000 o. k.ga, tezligi 130 km/soat ga yetadi. 20-asr oʻrtalaridan boshlab Parovoz oʻrnini teplovoz va elektrovoz egallay boshladi.[1]
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]
 | Ushbu maqolada Oʻzbekiston milliy ensiklopediyasi (2000-2005) maʼlumotlaridan foydalanilgan. |
 | Bu andozani aniqrogʻiga almashtirish kerak. |