Lal Bahadur Shastri
Shastri, Shastriy Laʼl Bahodir (1904.2.10, Uttarpradesh shtati, Moʻgʻulsaroy — 1966.11.1, Toshkent) — Hindiston davlat va siyosat arbobi; Qoʻshilmaslik harakatida ishtirok etgani uchun 1921-yilda qamalgan; hammasi boʻlib 9 yilni qamoqda oʻtkazgan. Kashiy (Banoras) universitetida tahsil olgan, Hindiston milliy ozodlik harakatining faol qatnashchisi. Hindiston Milliy Kongressi (HMK)ning birinchi Bosh kotibi (1951), UttarPradesh komiteti Bosh kotibi lavozimiga 2 marta saylangan. 1952—56 yillar Temir yoʻl va transport, 1958—61 yillar Savdo va sanoat vaziri, 1952-yilda esa Hindiston parlamentining yuqori palatasi (Rajya sabha)ga saylangan. 1961— 63 yillarda Hindiston Ichki ishlar vaziri; Atom energiyasi masalalari boʻyicha vazir, Reja komissiyasi raisi. Jawaharlal Neruning vafotidan keyin Hindistonning ikkinchi Bosh vaziri, 1964-yil 9 iyundan umrining oxirigacha shu lavozimda ishlagan. Pokiston prezidenti Muhammad Ayyub Xon bilan birgalikda Hindiston — Pokiston mojarosini tinch yoʻl bilan hal qilish maqsadida tuzilgan Toshkent deklaratsiyasini imzolagan (qarang Toshkent uchrashuvi). Toshkentda vafot etgan. Jasadi Hindistonga olib borilgan. Vafotidan keyin (1966) Hindistonning oliy mukofoti "Bharat ratna" bilan taqdirlangan. Dehlida memorial muzeyi bor. Toshkentdagi Sodiq Azimov koʻchasida va 24-maktab oldida sharafiga haykal oʻrnatilgan, nomida maktab va koʻcha bor. Tavalludining 100 yilligi munosabati bilan Toshkentdagi Hindiston madaniyat markaziga uning nomi berilgan[1].