Zoologiya

Zoologiya (yunoncha so’zdan olingan bo’lib, “zoo”-hayvon va “logos”- fa’n, ta’limot) — hayvonlar toʻgʻrisidagi fan, biologiyaning bir sohasi. Hayvonot olamining xilma-xilligini va tarixiy taraqqiyotini, hayvonlarning tuzilishi, hayot kechirishi, tarqalishi, rivojlanishi, shuningdek, ularning yashash muhiti bilan munosabatlarini oʻrganadigan fan. Keng tarmoqli kompleks fan boʻlib, bir qancha mustaqil fanlarni oʻz ichiga oladi. Sistematika- turlarning xilma-xilligi, ularning oʻzaro oʻxshashligi yoki bir-biridan farq qiluvchi belgilari asosida hayvonlarni sistemaga solish bilan shugʻullanadi. Hayvonlarning tashqi tuzilishini morfologiya, ichki tuzilishini anatomiya oʻrganadi. Solishtirma va evolyusion morfologiya turli sistematik guruhlarga mansub boʻlgan hayvonlarning tuzilishi va tarixiy rivojlanishini o’rganadi. Embriologiya-embrional rivojlanishini, etologiya- xulq-atvorini tekshiradi. Filogenetika hayvonot dunyosining tarixiy taraqqiyotini, paleozoologiya qadimgi geologik davrlarda yashab, qirilib ketgan hayvonlarni, ekologiya hayvonlarning tashqi muhit va o‘zaro munosabatlarini, fiziologiya esa hayvonlar organizmining funksiyalarini, biokimyo hayvonlar organizmining kimyoviy tarkibini oʻrganadi.

Tekshirish obyektlariga binoan ham bir qancha fanlarga bo’linadi. Bir hujayrali hayvonlarni protozoologiya, yaʼni protistologiya, parazit chuvalchanglarni gelmintologiya, mollyuskalarni malakalogiya, qisqichbaqasimonlarni karsionologiya, oʻrgimchaksimonlarni araxnologiya, kanalarni akarologiya, hasharotlarni entomologiya, baliqlarni ixtiologiya, qushlarni ornitologiya, sutemizuvchilarni teriologiya oʻrganadi.

Zoologiyaning koʻpgina boʻlimlari esa parazitologiya, gidrobiologiya, epizootologiya, epidemiologiya kabi kompleks fanlar tarkibiga kiradi. Odam va hayvonlarning parazitlarini oʻrganish tibbiyot va veterinariya parazitologiyasi uchun muhim ahamiyatga ega. Tuproqda yashovchi hayvonlarni oʻrganish esa tuproq hosil boʻlishi jarayonlarini tushunib olib, tuproq unumdorligini oshirish tadbirlarini ishlab chiqish imkonini beradi. Ekologozoologik tadqiqotlar chorvachilik, ipakchilik, baliqchilik kabi qishloq xoʻjaligi tarmoqlarini rivojlantirish, ovlanadigan hayvonlar sonini tartibga solish, foydali hayvonlarni iqlimlashtirish va koʻpaytirish, shuningdek, qishloq xoʻjaligi zararkunandalariga qarshi kurashni toʻgʻri tashkil etishga yordam beradi. Zoologik tadqiqotlarda toʻplangan ilmiy maʼlumotlar organik olamning rivojlanishi toʻgʻrisidagi evolyusion taʼlimotni yaratish uchun asos boʻlib, xizmat qilgan.

Hayvonlar haqidagi ilk yozma maʼlumotlar Misr, Xitoy va Yunon adabiyotlarida uchraydi. Zoologiyani rivojlantirishda Aristotel juda katta hissa qo’shgan. U 452 tur hayvonning tuzilishi, hayot kechirishi va tarqalishi haqida maʼlumot bergan. Qadimgi Rim tabiatshunoslaridan Gay Pliniy (mil. 23—79 yillar) oʻzining 37 kitobdan iborat "Tabiat tarixi" asarida oʻsha davrda maʼlum boʻlgan barcha hayvonlarni taʼriflab bergan. Boshqa tabiiyot fanlari qatori zoologiyaning bundan keyingi rivojlanishi “Uygʻonish davri”dan boshlanadi. Bu davrda Xristofor Kolumb, Marko Polo, Magellan kabi sayyohlarning dengizlar o’sha sarguzashtlari natijasida ilgari nomaʼlum boʻlgan yangi hayvon turlari kashf etildi. Ayni shu davrda shveysariyalik vrach va naturalist K.Gesnerning (1516—1565) 17 jildli "Hayvonlar tarixi" ensiklopedik asari paydo boʻladi.

Zoologiyaning taraqqiyotida 17-asrda mikroskopning kashf etilishi katta ahamiyatga ega boʻldi. Golland olimi A. Levenguk "Mikroskop yordamida ochilgan tabiat sirlari" asari orqali mikroskopik hayvonot dunyosini ochib berdi. Italiyalik olim M. Malpigi umurtqali hayvonlar qon aylanish, ayirish sistemasi va terisining tuzilishini tushuntirib berdi. 17-asr oxiri va 18-asrning 1-yarmida J. Rey va ayniqsa K. Linneyning ishlari tufayli hayvonot dunyosining zamonaviy sistemasiga zamin yaratildi. K. Linney tur, urugʻ (avlod), turkum, sinf deb nomlangan sistematik kategoriyalarga ajratib berdi. Linney hayvonot dunyosini sutemizuvchilar, qushlar, sudralib yuruvchilar (suvda va quruqlikda yashovchilar bilan birga), baliqlar, hasharotlar va chuvalchanglar sinflariga ajratadi. U turni ikki nom bilan atash binar nomenklatursinj taklif etadi. Fransuz olimi J. Kyuvye qadimgi hayvonlarning qoldiqlarini oʻrganadi va organizmning bir butunligi, organlarning oʻzaro bogʻlikligi toʻgʻrisidagi taʼlimotini yaratdi. U fanga "tip" tushunchasini kiritdi va hayvonot olamini umurtqalilar, yumshoqtanlilar, boʻgʻimoyoklilar, ignaterililar tiplariga hamda 19 sinfga ajratadi. 19-asrda biologiyada tirik tabiatning murakkab formalari oddiy formalardan kelib chiqqanligidagi evolyusion gʻoyalarning rivojlanishida T. Shvan va M. Shleyden tomonidan hujayra nazariyasini kashf etdi. Turlarning oʻzgarishi va oddiy formalarning kelib chiqishini birinchi boʻlib J. B. Lamark tushuntirib berdi. U Linney sistematikasini takomillashtirib, hayvonlarni 14 sinfga ajratadi.

Organik dunyo evolyusiyasi haqidagi materialistik taʼlimot asoschisi Ch. Darvin Z.ning rivojlanishiga ham be-vosita oʻz hissasini qoʻshgan, uning "Bigl" kemasida sayohatlari toʻgʻrisidagi "Izlanishlar kundaligi" (1839) asarida Jan. Amerika va unga yaqin orollardagi kemiruvchilar, qushlar, kaltakesaklar, toshbaqalar va b. hay-vonlar toʻgʻrisida ilk bor maʼlumot beriladi. Ayniqsa, uning boshchiligida tayyorlangan "Zoologiya" asari, "Moʻylovoyokli qisqichbaqasimonlar" monografiyasi (1851—54) katta ahamiyatga ega boʻldi. Z.da evolyusion gʻoyalar faqat Ch. Darvinning "Tabiiy tanlanish yoʻli bilan turlarning paydo boʻli-shi" asari nashr etilgandan soʻng toʻla-toʻkis oʻz asosini topdi. Olimning taʼ-limoti Z.ga qiziqishni yanada kuchay-tirib, bir qancha mamlakatlarda 3. jamiyatlari tashkil etildi. 1889-yildan boshlab zoologlarning xalqaro sʼyezdi, entomologlar va ornitologlarning xalqaro kongresslari chaqirila boshlandi. Dengiz, okean va quruqlik hay-vonlarini oʻrganish maqsadida juda koʻplab ekspeditsiyalar tashkil etiladi.

20-asrning 2-yarmidan boshlab sistematika sohasidagi tadqiqotlarda anʼ-anaviy usullar bilan bir qatorda tobo-ra koʻproq biokimyoviy, serologik, ka-riologik, molekulyar va genetik usullar keng tadbiq qilina boshladi. Bu borada DNK molekulasi strukturasining aniklanishi (A. N. Belozerskiy), tuproq hosil boʻlishida hayvonlar ahamiyatining koʻrsatib berilishi (Gilyarov), zararkunanda hasharotlarga qar-shi kurashning genetik usuliga asos solinishi (A. S Serebrovskiy) katta ahamiyatga ega boʻldi.

Oʻzbekistonda Z.ning rivojlanishi Sharqning buyuk allomalari nomi bilan bogʻliq. Abu Rayhon Beruniy 101 hay-von va ulardan olinadigan doridar-monlar toʻgʻrisida yozib qoldirgan. Uning "Hindiston" asarida (1030) bu oʻlka hayvonlari toʻgʻrisida qiziqarli maʼlumotlar keltiriladi. Abu Ali ibn Siyaoning "Kitob ash-shifo" asarida odamda parazitlik qiluvchi gelmintlar toʻgʻrisida maʼlumot beriladi. Bu asardagi ayrim gelmintlar nomi (qovoqsimon qurt, mitti qurt) xrzir-gacha saqlanib qolgan.

Oʻrta Osiyo, jumladan Oʻzbekiston hayvonot dunyosini oʻrganish boʻyicha maxsus ilmiy tadqiqotlar 19-asrning 2-yarmidan boshlandi. Rus olimi N.A. Seversov Orol dengizi, Ustyurt, Qi-zilqum, Sirdaryo, Pomir, Tyanshan hayvonlarini; A. P. Fedchenko Olay va Zarafshon vodiysi hayvonlarini oʻrganadi. V. F. Oshanin "Turkiston yarim qattiq qanotlilari faunasi" asarida hasharotlarning 700 dan ortiq turi toʻgʻrisida maʼlumot bergan. Uning ta-shabbusi bilan 1876-yilda Toshkentda tabiat muzeyi ochiladi. 20-asrning boshlarida olib borilgan zoologik tadqi-qotlar, asosan, mahalliy aholi oʻrta-sida keng tarqalgan parazit va kasallik tarqatuvchi hayvonlarni oʻrganish, ularga qarshi kurash choralarini ishlab chiqish bilan bogʻliq. Oʻrta Osiyoning turli xududlariga bir qancha ekspeditsiyalar uyushtirilib, bezgak chivini va rishtaning biologiyasi batafsil oʻrganil-di (L. M. Isayev, N. I. Xodukin). Bir qancha hududlarda bezgakni tadqiq qiladigan stansiyalar va Tropik kasalliklar instituti (hoz. Tibbiyot parazitologiya instituti) tashkil etildi. Bu tadbirlar tufayli 20-asrning oʻrtalariga kelib bezgak va rishta batamom tugatildi.

Oʻzbekiston hayvonot dunyosini oʻrganish, ayniqsa, Turkiston davlat unti tashkil etilgandan soʻng jadallashdi. Bu davrdagi zoologik tadqiqotlar hayvonlarning deyarli barcha taksonomik guruxlarini oʻz ichiga oladi. Untning zoologiya va gidrobiologiya kafedralarida tuproq hayvonlari (bir hujayralilar, nematodalar, yomgʻir chu-valchanglari), suv havzalari plankton tarkibi va hasharotlar oʻrganildi (A. L. Brodskiy, Ye. S. Kiryanova, S. D. Muraveyskiy, N. A. Keyzer, V. F. Gur-vich, V. P. Nevskiy). Zoologik tadqiqotlar miqyosi Oʻzbekistonning turli shaharlarida oliy oʻquv yurtlari va, ay-niqsa, Oʻzbekiston FA Zoologiya ins-tituti tashkil qilinishi tufayli yanada kengaydi. 20-asrning oʻrtalari va 2-yarmidagi asosiy tadqiqotlardan tuproq bir hujayralilari (A. L. Brodskiy, V. F. Nikolyuk va b.), oʻsimlik nematodalari (A. Toʻlaganov , Sh. Xurra-mov, 3. Norboyev, O. Mavlonov va b.), yovvoyi va qishloq xoʻjaligi hayvonlari gelmintlari (M. Sultonov, I. Ergashev, J. Azimov, T. Krbilov, N. Matjonov, Sh. Azimov, S. Dadayev va b.), oʻrgimchaksimonlar (N. Ergashev) va zararkunanda hasharotlarni (V. Yaxontov, S. Alimu-hamedov, R. Olimjonov, A. Muhammadiyev, A. Hamroyev, M. Ahmedov, G. Du-bovskiy, B. Allamurodov va b.) oʻrganish sohasida olib borilgan tadqiqotlar ayniqsa salmokli boʻldi. Parazit ikki qanotlilar va bir hujayralilarni oʻrganish va ularga qarshi kurash choralarini ishlab chiqish boʻyicha ham keng miqyosda tadqiqot ishlari olib borildi (E. Gan, M. Qodirova, A. Obidjonov, O. Davronov va b.). Oʻzbekistonda gidrobiologik tadqiqotlar suv hav-zalarining biologik mahsuldorligini oshirish, yangi tur hayvonlarni iqlimlashtirish bilan bogʻliq boʻldi (A. L. Brodskiy, S. D. Muraveyskiy, N. Kayzer, G. Bulgakov, V. Gurvich, A. Muhammadiyev, F. Komilov, M. Abdullayev, I. Mirabdullayev, A. Omonov va b.). Oʻzbekiston hududida umurtqali hayvonlar toʻgʻrisidagi ayrim maʼlumotlar 19-asrning 1-yarmida paydo boʻlgan. Lekin ularni keng miqyosda oʻrganish faqat 20-asrning boshlarida boshlandi. 20-asrning oʻrtalari va oxirida sut emizuvchilar (D. Kashkarov, T. Zohidov, O. Mitropolskiy. I. Kolesnikov, Ya. Dovlatov), kushlar (D. Kashkarov, R. Meklenbursev, A. Sagitov, O. Bogdanov, S. Baqoyev, E. Shernazarov), sud-ralib yuruvchilar oʻrganildi (T. Zohi-dov, O. Bogdanov), hayvonlar qazilma qoldiklari (B. Botirov va b.) tadqiq qilindi.

Soʻnggi yillarda 3. sohasidagi tadqiqotlarda ekologiya, biokimyo, biofizika bilan bogʻliq izlanishlarga keng oʻrin berildi. 3. sohasidagi asosiy mu-ammolar hayvonot dunyosi biologik xilma-xilligini hamda endemik, noyob va soni kamayib ketayotgan turlarni saqlab qolish va koʻpaytirish bilan bogʻ-liq. Oʻzbekistonda 3. sohasidagi tad-qiqotlar Oʻzbekiston FA Zoologiya, Chorvachilik, Veterinariya, Q.x. ekinlarini himoya qilish intlarida, de-yarli barcha universitetlar, tibbiyot va pedagogika institutlari kafedralarida olib boriladi.

Adabiyot

• Zaxidov T. 3., Priroda i jivotniy mir Sredney Azii, tom 1—2, T. 1969— 71; Oʻzbekiston Respublikasi biologik xilma-xilligini saqlash rejasi va harakatlari dasturi, T., 1998; Bogdanov O. P., Redkiye jivotnie Oʻzbekistana: T.: 1992; Mavlonov O.:Xurramov Sh.: Umurtqasizlar zoologiyasi, T., 1998.

Jaloliddin Azimov, Elmurod Shernazarov, Ochil Mavlonov.