Kontent qismiga oʻtish

Vasiliy Obolenskiy

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

Категория:Персоналии по алфавиту Категория:Википедия:Карточки без параметров Категория:Википедия:Статьи без изображений (тип: человек; род занятий: военнослужащий) Vasiliy Eliseevich Obolenskiy-oq (1704[1] – 1769-yildan keyin) – Rossiya imperiyasining shahzodasi, harbiy va davlat arbobi, Kizlyar komendanti, Smolensk gubernatori, iqtisodiyot kolleji prezidenti, haqiqiy maxfiy maslahatchi.

Shahzoda Vasiliy Eliseevich, Rurikning avlodi, Chernigov knyazlari, Shahzoda Elishay Stepanovich va Malika Irina Dmitrievnaning oʻgʻli boʻlgan Obolenskiyning Shahzoda oilasiga tegishli edi. Vasiliy Eliseevichning bobosi-Shahzoda Stepan Ivanovich-Moskva oshpazi va zodagoni, otasi haqida deyarli hech narsa maʼlum emas[2].

Shahzoda Vasiliy Eliseevich harbiy xizmatga qoʻshildi (1714). Elizabet Petrovnaning hukmronligi boshida u polkovnik darajasiga ega edi. Empress Elizaveta Petrovna bir vaqtning oʻzida brigadalarga (25-iyun 1742) ishlab chiqarish bilan Kizlyarga komendant sifatida tayinlangani haqida Senat tomonidan tayyorlangan hisobotni tasdiqladi. Kizlyardagi mahalliy qoʻshinlar qoʻmondoni (1743-yil mart). General-mayor unvoni bilan berilgan (1749). Arbat (1751) da Moskvada hovli sotib oldim.

Smolensk (29-mart 1753-yil) ga gubernator etib tayinlandi va bu lavozimda maxfiy maslahatchilarga (25-dekabr 1755-yil) topshirildi. Xamovnikida (1759) Moskvada Musin-Pushkin hovlisini sotib oldim.

Pyotr III Obolenskiyni Moskvada boʻlgan va episkop va monastir mulklarini boshqargan (20-aprel 1762) yangi tashkil etilgan iqtisodiyot kolleji prezidenti etib tayinladi. Biroq, u bu lavozimni uzoq davom etmadi: allaqachon (12-avgust 1762) Ketrin II taxtiga qoʻshilgan iqtisodiyot kolleji farmoni bilan bekor qilindi. Obolenskiy[3] ishlarida qolmadi, ammo yangi imperator oʻzining koʻp yillik xizmatini (1763) haqiqiy maxfiy maslahatchilarga topshirdi.

Shahzoda Vasiliy Eliseevich Ketrin II ga Senatga (1763-yilning oxiri) [1] yuborilgan "[4] bilan murojaat qildi. Biroq, yosh va kasallik unga imperatorning roziligiga qaramay, xizmatni davom ettirishga imkon bermadi. Ketrin II ga taqdimotida senatorlar shunday deb yozgan edi:

Shaxzoda Obolenskiyning oʻlimining aniq vaqti aniqlanmagan, ammo u hali tirik edi (1769), chunki bu yil u oʻz mulklaridan birini – Moskva okrugining[5][6].

Shahzoda V. ning ismi. E.Obolenskiy, mahalliy uy egasi sifatida, Moskvadagi Xamovnikida Obolenskiy koʻchasini oldi[7].

Vasiliy Eliseevichning oilasi haqida aniq maʼlumot saqlanmagan. P. V. Dolgorukov xotini sifatida Malika marfu Petrovna Obolenskayaga (qizning ismi nomaʼlum), (12-aprel 1813-yil) ishora qiladi. G. ga koʻraA.Vlasyeva. „bu ijobiy boʻlishi mumkin emas, chunki u ehtimol XVII asrning boshlarida tugʻilgan va oʻsha asrning birinchi yarmida emas, balki ikkinchi yarmidan kechiktirmay vafot etgan“[8]. Vlasyovning oʻzi uning xotini V. deb hisoblaydi. E.Obolensky Malika Anna Fedorovna Obolenskaya, nee Tolbugina, sobiq Shahzoda Vasiliy Obolensky turmushga boʻlishi mumkin (nomi XVIII asrda Obolensky oilasining boshqa vakillari nomaʼlum, chunki).

Ayni paytda, Malika marta Petrovna Obolenskaya (aprel 1779)Moskvada oʻz hovlisini yotqizganida Shahzoda Vasiliy Eliseevich Obolenskiyning bevasi deb ataladi. Marfa Petrovna (1813-yilgacha) yashagan Vasiliy Eliseevichning ikkinchi xotini boʻlishi mumkin deb taxmin qilish mumkin[6].

  1. Po perepisi Bejeskogo uezda v 1710 godu Vasiliyu Yeliseevichu bilo 6 let.
  2. V istoricheskoy literature rasprostraneno utverjdenie (vosxodyaщee k „Rossiyskoy rodoslovnoy knige“ knyazya P. V. Dolgorukova), chto eщyo otes A. A. Obolenskogo, knyaz Andrey Nikiforovich Obolenskiy, stolnik v sarstvovanie Petra I, bil naznachen etim imperatorom gubernatorom v Novgorod, no istochnikami ono ne podtverjdaetsya, tem bolee, chto Novgorodskaya guberniya sozdana tolko v 1727 godu, to est posle smerti Petra.
  3. Azbuchniy ukazatel imen russkix deyateley dlya „Russkogo biograficheskogo slovarya“ oshibochno utverjdaet, chto pri Yekaterine II on yavlyalsya senatorom.
  4. Senatskiy arxiv. T. 13. – SPb., 1909. – S. 470.
  5. Soxranilis svedeniya o neskolkix sdelkax, sovershyonnix V. Ye. Obolenskim v 1750-e-1760-e gg., pokazivayuщie, chto on bil vesma obespechennim chelovekom. Tak, v 1759 godu on kupil u A. Ye. Musina-Pushkina dvor v Moskve v Xamovnikax, zaplativ 1000 rub.
  6. 6,0 6,1 G. A. Vlasev. Potomstvo Ryurika: materiali dlya sostavleniya rodosloviy. SPb. T. 1. Knyazya Chernigovskie. Ch. 2. Tip: T-vo R. Golike i I. Vilborg. 1906 g. Obolenskiy-Beliy Vasiliy Yeliseevich. str. 284; 288; 373.
  7. Martinov A. A. Nazvaniya moskovskix ulits i pereulkov s istoricheskimi obʼyasneniyami. Izd. 2-e. – M., 1881. – S. 140.
  8. Zdes Vlasev dopuskaet ogovorku (rech doljna idti o konse XVII stoletiya libo nachale XVIII stoletiya) i protivorechit im je privodimim dannim o deyatelnosti V. Ye. Obolenskogo v 1760-e godi (prezidentstvo v Kollegii ekonomii, prodaja imeniya v 1769 godu), to est uje v nachale posledney treti XVIII veka.
  • Vlasiev Ga Rurikning Avlodlari. Naslchilik uchun materiallar. T. 1. Chernigov Knyazlari. H.2. – Sankt-Peterburg., 1906.
  • Volkov S. V. Rossiya imperiyasining umumiyligi. Pyotr I dan Nikolay II gacha boʻlgan generallar va admirallarning entsiklopedik lugʻati. II jild. Oʻtish: Saytda Harakatlanish, Qidiruv – P. 228. – ISBN 978-5-9524-4167-5