Rushdiy Muhammad Siddiq
Rushdiy Muhammad Siddiq | |
|---|---|
| Shaxsiy maʼlumotlar | |
| Dini | Islom |
| Tanilgan sohasi | shoir, yozuvchi |
Rushdiy Muhammad Siddiq (arabcha: رشدي محمد صديق)(XVII asr, Qoʻqon) — shoir, adib va tarjimon. „Tazkirat ul-avliyo turkiy“ va „Gʻavsul-Aʼzam“ kabi asarlar muallifi[1].
Umrining oxirgi yillarini Qashqarda oʻtkazgan. Rushdiyning bizga qadar ixchamgina axloqiy-taʼlimiy mazmundagi dostoni hamda katta hajmdagi „Tazkirat ulavliyoi turkiy“ asari yetib kelgan. Unda Mansur Xalloj, Boyazid Bastomiy, Robiya Adaviya, Abu Turob Naxshabiy, at-Termiziy, Junayd Bagʻdodiy, Ibrohim Adham singari sharqning 88 mashoyixi haqida maʼlumot beriladi. Rushdiy bu asarini yozishda arab va fors tillaridagi 14 manbadan, shuningdek, xalq ogʻzaki ijodi durdonalaridan foydalangan. Kitob turkiy tilda yozilgan, avliyolar — soʻfizm taʼlimoti daholari haqida eng mukammal maʼlumot beradigan yagona tazkiradir. Tazkiraning birdanbir nusxasi Nizomiy nomidagi Toshkent pedagogika universitetining qoʻlyozmalar fondida saqlanadi[2].
Asarlari
[tahrir | manbasini tahrirlash]- Tazkirat ul-avliyo turkiy;
- Gʻavsul-Aʼzam.
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]Havolalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]
|
Bu maqolada boshqa til boʻlimlariga ishorat yoʻq. Siz ularni topib va ushbu maqolaga qoʻshib, loyihaga yordam berishingiz mumkin. |
 | Ushbu maqolada Oʻzbekiston milliy ensiklopediyasi (2000-2005) maʼlumotlaridan foydalanilgan. |
 | Bu andozani aniqrogʻiga almashtirish kerak. |