Kontent qismiga oʻtish

Nil timsohi

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

Nil timsoh (Crocodylus niloticus) Afrikaning chuchuk suvli joylarida yashaydigan yirik timsoh boʻlib, u 26 mamlakatda mavjud. U Afrikaning Sahroi Kabirdan janubida keng tarqalgan boʻlib, asosan qitʼaning markaziy, sharqiy va janubiy hududlarida uchraydi va koʻllar, daryolar, botqoqliklarda turli xil suv muhitlarida yashaydi[1]. Gʻarbiy Afrikada boshqa ikkita timsoh bilan birga uchraydi[2]. Shoʻrlangan muhitda yashashga qodir boʻlsa-da, bu tur shoʻr suvda kamdan-kam uchraydi, lekin vaqti-vaqti bilan deltalar va shoʻr koʻllarda yashaydi. Bu turning tarqalishi bir vaqtlar Nil boʻylab shimolga, Nil deltasigacha choʻzilgan. Oʻrtacha katta erkak Nil timsoh 2.94 and 4.4 m (9 ft 8 in and 14 ft 5 in) gacha uzunligi va ogʻirligi 225 to 414.5 kg (496 to 914 lb) oshqozon toshlari, shu jumladan[3][4]. Biroq, 6.1 m (20 ft) dan ortiq namunalar uzunligi va ogʻirligi 1,089 kg (2,401 lb) gacha qayd etilgan. Bu Afrikadagi eng katta chuchuk suv yirtqichidir va tuzli suv timsohidan keyin dunyodagi ikkinchi eng katta sudraluvchi hisoblangan[5][6]. Hajmi jinsiy dimorf boʻlib, urgʻochilar odatda erkaklarnikidan 30 % kichikroq. Timsohning terisi qalin, shilinib ketgan, ogʻir zirhli teriga ega. Nil timsohlari-opportunistik choʻqqi yirtqichlari juda tajovuzkor timsoh, ular oʻz doirasidagi deyarli har qanday hayvonni olishga qodir. Ular generalistlar boʻlib, turli xil oʻljalarni olishadi[3][6]. Ularning dietasi asosan baliq, sudraluvchilar, qushlar va sutemizuvchilarning turli turlaridan iborat. Ular hujum qilish uchun qulay vaqtni soatlab, kunlar va hatto haftalar davomida kutishlari mumkin boʻlgan pistirma yirtqichlaridir. Ular chaqqon yirtqichlar boʻlib, oʻlja ob’ekti hujum oraligʻida yaxshi kelishini kutishadi. Hatto tez oʻlja ham hujumdan himoyalanmaydi. Boshqa timsohlar singari, Nil timsohlari ham barcha hayvonlar orasida noyob boʻlgan kuchli tishlash qobiliyatiga ega va oʻtkir, konussimon tishlari goʻshtga botib, ushlashni deyarli boʻshatishga imkon bermaydi. Ular uzoq vaqt davomida katta kuch ishlatishlari mumkin, bu katta oʻljani suv ostida choʻktirish uchun ushlab turish uchun katta afzallikdir[6]. Nil timsohlari nisbatan ijtimoiydir[7]. Ular baliq shoxlari va katta tana goʻshtlari kabi katta oziq-ovqat manbalarini baham koʻrishadi. Ularning qatʼiy ierarxiyasi hajmi bilan belgilanadi. Katta, keksa erkaklar ushbu ierarxiyaning yuqori qismida joylashgan va birinchi navbatda oziq-ovqat va eng yaxshi ovqatlanish joylariga ega. Timsohlar bu tartibni hurmat qilishga moyil; u buzilganda, natijalar koʻpincha zoʻravonlik va baʼzan oʻlimga olib keladi[8]. Boshqa sudralib yuruvchilar singari, Nil timsohlari ham tuxum qoʻyadi; Bularni ayollar qoʻriqlaydi. Chaqaloqlar ham maʼlum muddat himoyalanadi, lekin oʻzlari ov qiladilar va ota-onalar tomonidan ovqatlanmaydilar[3][9]. Nil timsohi timsohning eng xavfli turlaridan biri bo‘lib, har yili yuzlab odamlarning o‘limiga sabab bo‘ladi[10]. Bu keng tarqalgan va baʼzi mintaqaviy pasayishlarga yoki yoʻq boʻlib ketishlariga qaramay, xavf ostida emas. Binom nomi Crocodylus niloticus yunoncha krōkē, kroke („tosh“), drῖlios, drilos („qurt“) dan olingan boʻlib, uning qoʻpol terisini nazarda tutadi; va niloticus, yaʼni „Nil daryosidan“. Nil timsoh arab tilida[11] timsah al-nil, suahili tilida mamba, shonada garve, ndebeleda ngwenya, vendada ngwena, soto va tsvanada kwena, ibroniy tilida tanin ha-yeor deb ataladi. U baʼzan Afrika timsoh, Efiopiya timsoh, oddiy timsoh yoki qora timsoh deb ham ataladi[6][12][13].

Hozirda hech qanday kichik tur rasman tan olinmagan boʻlsa-da, koʻpincha Afrika boʻylab turli populyatsiyalarda qayd etilgan tashqi koʻrinish va oʻlchamdagi oʻzgarishlar tufayli yettitagacha taklif qilingan. Bular C. n dan iborat edi. Africanus (norasmiy ravishda Sharqiy Afrika Nil timsoh deb ataladi), C. n. chamses (Gʻarbiy Afrika Nil timsoh), C. n. cowiei (Janubiy Afrika Nil timsoh), C. n. madagaskariensis (Madagaskar yoki Madagaskar Nil timsoh, mintaqaviy timsoh Mada nomi bilan ham tanilgan, bu Malagasy timsohiga tarjima qilinadi), C. n. niloticus (Efiopiya Nil timsoh; bu nomzod kenja turi boʻlar edi), C. n. pauciscutatus (Keniya Nil timsoh) va C. (n.) Suchus (hozir keng tarqalgan alohida tur hisoblanadi)[14][15]. Turli xil populyatsiyalar, jumladan C. (n.) suchus morfologiyasini oʻrganishda Nil timsoh sensu latoning koʻrinishi hozirda tan olingan boshqa har qanday timsoh turlaridan koʻra koʻproq oʻzgaruvchan ekanligi aniqlandi. Variatsiyalar mahalliy bilan bogʻliq edi[16]. Misol uchun, Keniyadagi Turkana koʻlida oʻtkazilgan tadqiqot (norasmiy ravishda bu populyatsiya C. n. pauciscutatusda joylashgan boʻlar edi) mahalliy timsohlarning boshqa maʼlum populyatsiyalarga qaraganda qorin yuzasida koʻproq osteodermalarga ega ekanligini va shuning uchun teri savdosida kamroq ahamiyatga ega ekanligini aniqlangan. 20-asrning oxirida u yerda juda katta (ehtimol haddan tashqari koʻp) mahalliy aholini hisobga olgan[17]. Gʻarbiy Afrika timsohining (C. Suchus) Nil timsohidan ajratilishi morfologik xususiyatlar[16][18], genetik materiallarni oʻrganish[15][18] va yashash joylarining afzalliklari bilan tasdiqlangan[19]. Ikkalasining ajralishi IUCN tomonidan tan olinmaydi, chunki ularning guruh haqidagi soʻnggi baholari 2008 va 2009- yillarda[20], Gʻarbiy Afrika timsohlarining oʻziga xosligini qoʻllab-quvvatlovchi birlamchi nashrlardan oldin edi [16][18][19].

Dastlab Gʻarbiy Afrika timsohlari bilan bir xil deb hisoblangan boʻlsa-da, DNK ketma -ketligidan foydalangan holda genetik tadqiqotlar Nil timsohining Amerika qitʼasidagi timsohlar, yaʼni amerikalik , kubalik bilan yaqinroq bogʻliqligini aniqlangan. Morelet va Orinoko timsohlari[18][21][22][23][24][25]. Keniyadagi Miosen davridagi qazilma turlari C.checchiai zamonaviy Nil timsohlari bilan bir xil oʻlchamda edi va zamonaviy turlarga oʻxshash jismoniy xususiyatlarga ega edi[21][22][26] va C.checchiai tahlili ularning yaqin munosabatlarini tasdiqlaydi. Yangi dunyo timsohlarining evolyutsion nurlanishining asosi boʻlgan Nil timsoh nazariyasi[27]. Afrikadan Atlantika boʻylab tarqalish 5-6 million yil oldin sodir boʻlgan deb taxmin qilinadi[28][29]. Bir vaqtlar, Rimasuchus lloydi qazilma turi Nil timsohining ajdodi deb hisoblangan, ammo yaqinda oʻtkazilgan tadqiqotlar shuni koʻrsatdiki, Rimasuchus juda katta boʻlishiga qaramay (bosh suyagi uzunligi taxmin qilingan Nil timsohidan taxminan 20-30 % kattaroq). 97 centimetr (38 in) gacha), tirik turlar orasida mitti timsoh bilan yaqinroq bogʻliq[17][21]. Afrikadan Crocodylus jinsida saqlanib qolgan yana ikkita qazilma turi Nil timsohlari bilan chambarchas bogʻliq koʻrinadi: Plio- Pleystotsen Tanzaniyadan C. antropophagus va Plio-Pleistotsen Keniyadan C. thorbjarnarsoni. C. anthropophagus va C. thorbjarnarsoni ikkalasi ham biroz kattaroq boʻlib, umumiy uzunligi 7.5–7.6 metr (24 ft 7 in–24 ft 11 in) gacha boʻlgan[21][22][26] C. antropophagus va C. thorbjarnarsoni, shuningdek, Rimasuchus spp.lar kattaroq boʻlishlari bilan birga, nisbatan keng tumshugʻli boʻlib, yirik sutemizuvchilar va chuchuk suv toshbaqalari kabi katta oʻljalarni ovlashga ixtisoslashganligini koʻrsatadi. hozirgi Afrikada[21][22]. Tadqiqotlar shuni koʻrsatdiki, bu boshqa afrikalik timsohlar Nil timsohlari bilan faqat yaqinroq bogʻliq[24][25].

  1. Pooley, A. C. „The status of African crocodiles in 1980“, . Crocodiles. Proceedings of the 5th Working Meeting of the IUCN/SSC Crocodile Specialist Group, Gainesville, Florida. Gland, Switzerland: IUCN Crocodile Specialist Group, 1982 — 174–228-bet. 
  2. Brochu, C. A. (2001). „Crocodylian snouts in space and time: phylogenetic approaches toward adaptive radiation“. American Zoologist. 41-jild, № 3. 564–585-bet. doi:10.1093/icb/41.3.564.
  3. 3,0 3,1 3,2 Cott, H.B. (1961). „Scientific results of an inquiry into the ecology and economic status of the Nile crocodile (Crocodilus niloticus) in Uganda and Northern Rhodesia“. The Transactions of the Zoological Society of London. 29-jild, № 4. 211–356-bet. doi:10.1111/j.1096-3642.1961.tb00220.x.
  4. Alexander, G.. A guide to the reptiles of southern Africa. Cape Town: Struik Publishers, 2007. 
  5. Wood, G. (1983).
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 Guggisberg, C.A.W.. Crocodiles: Their Natural History, Folklore, and Conservation, 1972 — 195-bet. ISBN 978-0-7153-5272-4. 
  7. Huchzermeyer, F. (2003).
  8. Garrick, L. D.; Lang, J. W. (1977). „Social signals and behaviors of adult alligators and crocodiles“. American Zoologist. 17-jild. 225–239-bet. doi:10.1093/icb/17.1.225.
  9. Kofron, C. P. (1990). „The reproductive cycle of the Nile crocodile (Crocodylus niloticus)“. Journal of Zoology. 221-jild, № 3. 477–488-bet. doi:10.1111/j.1469-7998.1990.tb04014.x.
  10. Sideleau, B. „A preliminary analysis of worldwide crocodilian attacks“, . Crocodiles. Proceedings of the 21st Working Meeting of the IUCN-SSC Crocodile Specialist Group. Gland: IUCN Crocodile Specialist Group, 2012 — 111–114-bet. 
  11. Both words originate in the Bible.
  12. „Nile Crocodile Fact Sheet“. Library.sandiegozoo.org. 2017-yil 30-aprelda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2013-yil 25-aprel.
  13. Stevenson-Hamilton, J. (1954).
  14. „IUCN-SSC Crocodile Specialist Group“. Crocodilian.com. 2011-yil 25-oktyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 31-avgust.
  15. 15,0 15,1 Schmitz, A.; Mansfeld, P.; Hekkala, E.; Shine, T.; Nickel, H.; Amato, G.; Böhme, W. (2003). „Molecular evidence for species level divergence in African Nile crocodiles Crocodylus niloticus (Laurenti, 1786)“. Comptes Rendus Palevol. 2-jild, № 8. 703-bet. doi:10.1016/j.crpv.2003.07.002.
  16. 16,0 16,1 16,2 Nestler, J.H. (2012), A geometric morphometric analysis of Crocodylus niloticus: evidence for a cryptic species complex, University of Iowa
  17. 17,0 17,1 Alderton, D. (1998).
  18. 18,0 18,1 18,2 18,3 Hekkala, E.; Shirley, M.H.; Amato, G.; Austin, J.D.; Charter, S.; Thorbjarnarson, J.; Vliet, K.A.; Houck, M.L.; Desalle, R. (2011). „An ancient icon reveals new mysteries: mummy DNA resurrects a cryptic species within the Nile crocodile“. Molecular Ecology. 20-jild, № 20. 4199–215-bet. doi:10.1111/j.1365-294X.2011.05245.x. PMID 21906195.
  19. 19,0 19,1 Cunningham, S. W. (2015).
  20. Fergusson, R. A. (2010).
  21. 21,0 21,1 21,2 21,3 21,4 Storrs G. W. (2003).
  22. 22,0 22,1 22,2 22,3 Brochu, C. A.; Storrs, G. W. (2012). „A giant crocodile from the Plio-Pleistocene of Kenya, the phylogenetic relationships of Neogene African crocodylines, and the antiquity of Crocodylus in Africa“. Journal of Vertebrate Paleontology. 32-jild, № 3. 587–602-bet. doi:10.1080/02724634.2012.652324.
  23. Robert W. Meredith, Evon R. Hekkala, George Amato and John Gatesy (2011). „A phylogenetic hypothesis for Crocodylus (Crocodylia) based on mitochondrial DNA: Evidence for a trans-Atlantic voyage from Africa to the New World“. Molecular Phylogenetics and Evolution. 60-jild, № 1. 183–191-bet. doi:10.1016/j.ympev.2011.03.026. PMID 21459152.{{cite magazine}}: CS1 maint: multiple names: authors list ()
  24. 24,0 24,1 Michael S. Y. Lee; Adam M. Yates (27 June 2018). „Tip-dating and homoplasy: reconciling the shallow molecular divergences of modern gharials with their long fossil“. Proceedings of the Royal Society B. 285-jild, № 1881. doi:10.1098/rspb.2018.1071. PMC 6030529. PMID 30051855.
  25. 25,0 25,1 Hekkala, E.; Gatesy, J.; Narechania, A.; Meredith, R.; Russello, M.; Aardema, M. L.; Jensen, E.; Montanari, S.; Brochu, C. (2021-04-27). „Paleogenomics illuminates the evolutionary history of the extinct Holocene "horned" crocodile of Madagascar, Voay robustus“. Communications Biology (inglizcha). 4-jild, № 1. 505-bet. doi:10.1038/s42003-021-02017-0. ISSN 2399-3642. PMC 8079395. PMID 33907305.
  26. 26,0 26,1 Brochu, C. A.; Jackson Njau; Robert J. Blumenschine; Llewellyn D. Densmore (2010). „A new horned crocodile from the Plio-Pleistocene hominid sites at Olduvai Gorge, Tanzania“. PLoS ONE. 5-jild, № 2. e9333-bet. Bibcode:2010PLoSO...5.9333B. doi:10.1371/journal.pone.0009333. PMC 2827537. PMID 20195356.
  27. Delfino, Massimo; Iurino, Dawid A.; Mercurio, Bruno; Piras, Paolo; Rook, Lorenzo; Sardella, Raffaele (23 July 2020). „Old African fossils provide new evidence for the origin of the American crocodiles“. Scientific Reports. 10-jild, № 1. 11127-bet. Bibcode:2020NatSR..1011127D. doi:10.1038/s41598-020-68482-5. PMC 7378212. PMID 32703957.
  28. Oaks, J.R. (2011). „A time-calibrated species tree of Crocodylia reveals a recent radiation of the true crocodiles“. Evolution. 65-jild, № 11. 3285–3297-bet. doi:10.1111/j.1558-5646.2011.01373.x. PMID 22023592.
  29. Pan, T.; Miao, J.-S.; Zhang, H.-B.; Yan, P.; Lee, P.-S.; Jiang, X.-Y.; Ouyang, J.-H.; Deng, Y.-P.; Zhang, B.-W. (2020). „Near-complete phylogeny of extant Crocodylia (Reptilia) using mitogenome-based data“. Zoological Journal of the Linnean Society. 191-jild, № 4. 1075–1089-bet. doi:10.1093/zoolinnean/zlaa074.