Kardiofizika

Kardiofizika — bu kardiologiya va tibbiy fizika fanlari orasida joylashgan fanlararo fan boʻlib, tadqiqotchilar fizika usullari va nazariyalaridan yurak-qon tomir tizimini tashkil qilishning turli darajalarida, molekulyar miqyosdan butun organizmlargacha boʻlgan jarayonlarni oʻrganish uchun foydalanadilar. Tarixiy jihatdan olinadigan boʻlsa tizimli biologiyaning bir qismi sifatida shakllangan mazkur kardiofizika yurak-qon tomir tizimini tashkil etilishining asosi hisoblangan jismoniy mexanizmlar va uning faoliyatining biologik xususiyatlari oʻrtasidagi bogʻliqlikni aniqlash uchun moʻljallangan zamonaviy-ilmiy usul hisoblanadi

Zbigniew R. Struzik bu atamani 2004-yilda ilmiy nashrda ishlatgan birinchi muallif boʻlib hisoblanadi. Kardiyovaskulyar fizika atamalarini bir-birining oʻrnida ham ishlatish mumkin.

Yana qarang

• Tibbiy fizika
• Tibbiyot fizikasi boʻyicha muhim nashrlar
• Biotibbiyot
• Biotibbiyot muhandisligi
• Fizioma
• Nanomtibbiyot

Tashqi havolalar

• RAS Axborot uzatish muammolari institutining bioelektrik axborotni qayta ishlash laboratoriyasi.
• (ruscha) Anoxin RAMS nomidagi Oddiy fiziologiya ilmiy-tadqiqot instituti hissiyot fiziologiyasi laboratoriyasida eksperimental va klinik kardiologiya guruhi.
• Oksford yurak elektrofiziologiyasi guruhi, koʻp yillar davomida prof. Denis Noble
• London Imperial kolleji Milliy yurak va oʻpka institutining yurak biofizikasi va tizimlari biologiyasi guruhi
• (olmoncha) Berlin Gumboldt universiteti Fizika institutining 1-matematika va tabiiy fanlar fakultetining chiziqli boʻlmagan dinamika va yurak-qon tomir fizikasi guruhi (Wayback Machine saytida 2013-11-10 sanasida arxivlangan)

Manbalar

• Adabiyotlar
  1. ; Sachs, Frederick; Franz, Michael R.. Cardiac Mechano-Electric Coupling and Arrhythmias, 2011. ISBN 978-0-19-957016-4. 
  2. Zhuchkova, E., Radnayev, B., Vysotsky, S. & Loskutov, A. „Suppression of turbulent dynamics in models of cardiac tissue by weak local excitations“, . Understanding Complex Systems. Berlin: Springer, 2009 — 89–105-bet. 
  3. Zbigniew R. Struzik. „Econophysics vs Cardiophysics: the Dual Face of Multifractality“, . The Application of Econophysics. Japan: Springer, 2004 — 210–215-bet. DOI:10.1007/978-4-431-53947-6_29. ISBN 978-4-431-67961-5. 
• Ilmiy qoʻllanmalar
  1. Crampin E. J.; Halstead M.; Hunter P.; Nielsen P.; Noble D.; Smith N.; Tawhai M. (2003). "Computational physiology and the physiome project". Exp. Physiol. 89 (1): 1–26. doi:10.1113/expphysiol.2003.026740. PMID 15109205. 
  2. Hunter, P. J., Kohl, P., Noble D. (2001). "Integrative models of heart: achievements and limitations". Phil. Trans. R. Soc. Lond. A 359 (1783): 1049–1054. doi:10.1098/rsta.2001.0816. 
  3. Noble D. (2002). "Modelling the heart: from genes to cells to whole organ". Science 295 (5560): 1678–1682. doi:10.1126/science.1069881. PMID 11872832. 
  4. Moskalenko A.V. (2009). "Nonlinear effects of lidocaine on polymorphism of ventricular arrhythmias". Biophysics 54 (1): 47–50. doi:10.1134/s0006350909010084. 
  5. Moskalenko A.V.; Elkin Yu. E. (2009). "The lacet: a new type of the spiral wave behavior". Chaos, Solitons and Fractals 40 (1): 426–431. doi:10.1016/j.chaos.2007.07.081. 
  6. Wessel, N., Malberg, H., Bauernschmitt, R., Kurths J. (2007). "Nonlinear methods of cardiovascular physics and their clinical applicability". International Journal of Bifurcation and Chaos 17 (10): 3325–3371. doi:10.1142/s0218127407019093. 
  7. Wiener N.; Rosenblueth A. (1946). "The mathematical formulation of the problem of conduction of impulses in a network of connected exitable elements, specifically in cardiac muscle". Arch. Inst. Cardiologia de Mexico 16 (3–4): 205–265. PMID 20245817.