Kontent qismiga oʻtish

Janna Agalakova

Vikipediya, ochiq ensiklopediya
Janna Agalakova
Janna Agalakova

2009 y.
Tugʻilgan sanasi: 6-dekabr 1965-yil (1965-12-06) (58 yosh)
Tugʻilgan joyi: Kirov, RSFSR, SSSR
'

Janna Leonidovna Agalakova - (1965-yil 6-dekabrda Kirovda tugʻilgan) – rossiyalik jurnalist, muxbir va teleboshlovchi. NTV (1996-1999) va Birinchi kanal (1999-2022)dagi faoliyati bilan tanilgan. 2002-yil "Axborot dasturining boshlovchisi" nominatsiyasida „TEFI“ milliy televideniye mukofoti sovrindori. „Doʻstlik“ ordeni va II darajali „Vatanga xizmatlari uchun“ medali bilan mukofotlangan (2006)[1]

Biografiyasi

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Yoshlik davrlari

[tahrir | manbasini tahrirlash]

1965-yil 6-dekabrda Kirov shahrida tugʻilgan. Otasi muhandis, onasi rus tili va adabiyoti oʻqituvchisi. 1979-yildan 1983-yilgacha u ota-onasi bilan Moʻgʻulistonda yashagan. Bolaligimdan tergovchi, bastakor, meʼmor, oʻqituvchi va tarjimon boʻlishni, shuningdek, sirkda chiqishni orzu qilardim. Shunda men jurnalistikada bu kasblarning barchasini birlashtirish mumkinligini angladim[2].

Jurnalistlik karyerasi

[tahrir | manbasini tahrirlash]

U oʻz faoliyatini Kirov nomidagi „Komsomolskoe Plemya“ gazetasi bosh muharririning kotibi sifatida boshlagan. „Hayotning boshlanishi“ ni unga oʻsha paytda ushbu gazetaning bosh muharriri boʻlgan Vasiliy Vasilyevich Smirnov bergan. Maktabni tugatgach, Janna Leningrad davlat universitetining filologiya fakultetiga kirish imtihonlarini topshira olmadi va u bir yil ish topishi kerak edi. Bu vaqtda Komsomol qabilasida kotib oʻrni boʻshab qoldi va Jannaning ota-onasining doʻstlari bosh muharrirlikka uning nomzodini taklif qilishdi. Uzoq suhbatdan keyin Smirnov uni ishga oldi. Gazetada Janna nafaqat kotib boʻlgan, balki „Musiqa kioski“ boʻlimiga notalar ham chizgan. Va tez orada men birinchi eslatmani yozdim[3][4].1986-yilda u birinchi marta Moskva televideniesida „16 yoshgacha va undan katta …“ („Mustaqillik“ epizodi) dasturida reportajda chiqdi. 1991-yilda gazeta boʻlimini tamomlagan[5][6] M. V. Lomonosov nomidagi Moskva davlat universitetining jurnalistika fakulteti (MSU). Talabalar amaliyoti mashhur „Vzglyad“ telekoʻrsatuvida boʻlib oʻtdi[4][7].Universitetdan soʻng u bir yarim yil SSSR Ichki ishlar vazirligi telestudiyasida muxbir boʻlib ishladi. „Inson va qonun“ dasturi uchun hikoyalar yaratildi[2].Keyin u bir yil davomida Giyohvandlik va giyohvandlik bilan kurashish xalqaro assotsiatsiyasida matbuot attashesi boʻlib ishladi. Keyinchalik, Jannaning soʻzlariga koʻra, „u bir muncha vaqt“ erkin rassom „ boʻlgan – u imkon qadar maqolalar yozgan va ular chop etilmaganidan xavotirda edi“. 1992-yildan – RIA Novosti gʻiybat boʻlimi muxbiri[8][9].1995-yilda Aleksandr Akopov boshchiligidagi RTR telekanalining „Ishbilarmonlar Rossiyasi“ axborot kanaliga kelganimda men telejurnalistlik kasbini chinakam his qildim: men ilgari hech qanday tasavvurga ega boʻlmagan mavzularni tezda oʻzlashtirishim kerak edi. Uning birinchi ishi yadro yoqilgʻisi boʻyicha ikki oʻn daqiqalik hisobot edi[9].Koʻp oʻtmay, Agalakovani „mahalliy televidenie gurusi“ Igor Kirillov payqab qoldi va uni oʻzini yangi lavozimda – teleboshlovchi sifatida sinab koʻrishga taklif qildi[1]. 1996-yilda Agalakova NTV telekanalida „Bugun“ ertalabki yangiliklar dasturini olib bora boshladi Janna ushbu telekompaniyaga bagʻishlangan uch yilni hamon jurnalistikaning eng yuqori maktabi deb biladi][10]. 1998-yilda NTV jamoasi tarkibida u „Fort Boyard“ televizion oʻyinining ruscha versiyasida ishtirok etgan.1999-yil oktyabr oyida u ORT telekanaliga qabul qilindi (2002 yil sentyabrdan – „Birinchi kanal“)[7]."Yangiliklar"ning kunduzgi va kechki nashrlariga mezbonlik qildi (1999-2001, 2003-2005)[11],[12].(2001-2005) va „Tungi vaqt“ (2001-2002)[13][14], shuningdek, „Vaqt“ dasturi[8][15](2001–2005) va „Tungi vaqt“ (2001–2002 [16], 2005).

Birinchi kanalni tark etishi

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Agalakovaning Birinchi kanaldagi soʻnggi reportaji 2022-yil 17-fevralda chiqdi[17]. 3 mart kuni Rossiyaning Ukrainaga bostirib kirishi munosabati bilan u kanaldan isteʼfoga chiqish haqida ariza berdi; 17 mart kuni rasman ishdan boʻshatilgan[18]. 22 mart kuni Parijdagi „Chegara bilmas muxbirlar“ tashkilotida boʻlib oʻtgan matbuot anjumanida u ishdan boʻshatilishiga yuqoridagi voqealar sabab boʻlganini aytdi[19]. Televideniyeni tark etgach, u Frantsiyada yashaydi[20],jurnalistikani tark etdi, rejissyor sifatida Rossiya haqida hujjatli film suratga oldi[21].27-may kuni BBC Newsnight telekanali Rossiya televideniyesi „miya yuvish mashinasi“ ekanligini taʼkidlab, ruslar uni koʻrishni toʻxtatish istagini bildirdi. Agalakovaning soʻzlariga koʻra, Rossiya televideniesi taqdim etgan voqealar surati „boshqa sayyorani“ eslatadi, bu erda Ukrainadagi rus qoʻshinlari gullar bilan kutib olinadi, butun dunyo tomoshabinlari mamlakatda oʻlim va fojialarni koʻrishadi[20].2022-yil 21-sentabrda qisman safarbarlik eʼlon qilinganidan soʻng, u Rossiyaning barcha davlat mukofotlarini Vladimir Putinga eslatma bilan qaytarib berdi, unda Putin hukumati „mamlakatni halokatga olib borayotgani“ va uning mukofotlarini nomaqbul deb bilishini taʼkidladi. Keyingi fotosuratda u „Moskva, Kreml, Vladimir Putin“ manzili boʻlgan posilka uchun pochta kvitansiyasini koʻrsatdi va u ularga mukofotlar va sertifikatlar yubordi[22].

Shaxsiy hayoti

[tahrir | manbasini tahrirlash]
  • Turmush oʻrtoʻgʻi: Giorgio Savona (1971-yilda tugʻilgan), italyan fizigi, Rimda tugʻilgan va oʻsgan. Er-xotin 1991 yildan beri birga boʻlishadi, lekin faqat 2001-yil 7-aprelda rasmiy nikohga kirishgan[23].Yaqinda Jorjio Savona Parijdagi Birinchi kanal byurosida teleoperator sifatida ishlagan.
  • Qizi – Elis (2002-yil 10-sentyabrda tugʻilgan), Rimda tugʻilgan. Qizning ismini otasi oʻzining sevimli Lyuis Kerroll „Alisa mojizalar mamlakatida“ ertakining bosh qahramoni sharafiga oʻylab topdi[24][25].

Xobbi

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Janna Agalakovaning sevimli mashgʻuloti – bu xizmat safarlari[7]. Taom tayorlashni yoqtirad. Pianino va tennis chaladi. Oʻrta masofalarga yuguradi. Ingliz, frantsuz, italyan va ispan tillarida gapiradi[26].

Bibliografiya

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Filmografiya

[tahrir | manbasini tahrirlash]
  • 1986-yil – „Bozor maydonidagi karusel“ – shahar maydonidagi epizodda qoʻshimcha rol oʻynagan[7].
  • 2012-yil – „Olov, suv va olmos“ – axborot dasturining teleboshlovchisi[30].

Manbalar

[tahrir | manbasini tahrirlash]
  1. ↑ {{Cite web|url=http://www.kremlin.ru/acts/bank/24616%7Ctitle=Указ Президента Российской Федерации В. Путина от 27 ноября 2006 года № 1316 «О награждении государственными наградами Российской Федерации».|archive-url=https://web.archive.org/web/20201113093141/http://www.kremlin.ru/acts/bank/24616%7Carchive-date=2020-11-13%7Caccess-date=2015-10-03%7Cdeadlink=no}
  2. ↑ 2,0 2,1 Konferensiya s Jannoy Agalakovoy 8 iyulya 2004 goda na Pervom kanale. // 1tv.ru
  3. ↑ Aleksandr Vasilev. „Kto i zachem zavernul kota v gazetu“. Glavniy redaktor gazeti „Vyatskiy kray“, predsedatel kirovskoy organizatsii Soyuza jurnalistov Rossii Vasiliy Vasilevich Smirnov otmechaet 60-letie. Pervaya zametka Janni Agalakovoy. (Wayback Machine saytida 2014-12-09 sanasida arxivlangan) Gazeta „Vyatskiy kray“ (№ 122 ot 10 avgusta 2011 goda) // vk-smi.ru
  4. ↑ 4,0 4,1 Aleksey Orlov. V Vyatku Janna priezjaet. No redko. (Wayback Machine saytida 2014-12-09 sanasida arxivlangan) Gazeta „Vyatskiy kray“ // vk-smi.ru (27 aprelya 2001 goda)
  5. ↑ Agalakova Janna Leonidovna. Biografiya. (Wayback Machine saytida 2020-07-16 sanasida arxivlangan) Klub vipusknikov MGU // moscowuniversityclub.ru
  6. ↑ Janna Agalakova. Biografiya. (Wayback Machine saytida 2020-08-22 sanasida arxivlangan) „Vokrug TV“ // vokrug.tv
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 Vyacheslav Rusin. Janna Agalakova: „Dlya menya samoe glavnoe v jizni – lyubov“ (eksklyuzivnoe intervyu izvestnoy televeduщey) (Wayback Machine saytida 2022-09-30 sanasida arxivlangan) // internet-jurnal „Zelenograd on-line“, 24 noyabrya 2001
  8. ↑ 8,0 8,1 „Агалакова, Жанна“, Большая русская биографическая энциклопедия (электронное издание), Версия 3.0, М.: Бизнессофт, ИДДК, 2007.  „Bolshaya biograficheskaya ensiklopediya“ // dic.academic.ru
  9. ↑ 9,0 9,1 Larisa Levina. Novosti ot Janni Agalakovoy. ( at www.profile.ru Error: unknown archive URL 20181206192620 sanasida arxivlangan) // Jurnal „Profil“, 8 oktyabrya 2001
  10. ↑ „Жанна, которую любит утро“ (deadlink). Новая газета (1998-yil 10-avgust). 2019-yil 8-dekabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2020-yil 2-mart.
  11. ↑ „Владимир Кара-Мурза-ст.: Что приход Земского сулит НТВ“. Собеседник (2015-yil 28-oktyabr). 2022-yil 30-yanvarda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2018-yil 29-avgust.
  12. ↑ „Агалакова уходит и приходит“. Первый канал (1999-yil 8-noyabr). 2015-yil 5-oktyabrda asl nusxadan arxivlangan.
  13. ↑ „Жанна Агалакова: "Поклонники заваливают меня фотографиями"“ (deadlink). Русский репортёр (2003). 2004-yil 6-iyunda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2021-yil 21-fevral.
  14. ↑ „Без«временье» Жанны Агалаковой“. Московский комсомолец (2003-yil 16-yanvar).
  15. ↑ „Люди, которые делают «Время»: журналист и ведущая Жанна Агалакова“. Первый канал (2018-yil 2-yanvar). 2021-yil 23-yanvarda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2021-yil 21-fevral.
  16. ↑ „Министр культуры против Хрюна Моржова. Названы финалисты телевизионного конкурса ТЭФИ-2002“. Коммерсантъ (2002-yil 3-oktyabr). 2019-yil 12-oktyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2021-yil 21-fevral.
  17. ↑ „Жители Италии собирают подписи в поддержку вакцины «Спутник V»“. Первый канал (2022-yil 17-fevral). 2022-yil 17-fevralda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 15-mart.
  18. ↑ „С федеральных телеканалов России начали увольняться журналисты. Среди них — Лилия Гильдеева, Вадим Глускер, Жанна Агалакова“. Meduza (2022-yil 15-mart). 2022-yil 16-martda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 16-mart.
  19. ↑ „«Россиян зомбировали», «это — война»: Жанна Агалакова рассказала о пропаганде и «вреде санкций»“. RFI (2022-yil 22-mart). 2022-yil 23-martda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 23-mart.
  20. ↑ 20,0 20,1 „Ukraine round-up: Donbas town falls as ex-reporter urges Russians to turn off TV“. BBC (2022-yil 28-may). 2022-yil 28-mayda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 28-may.
  21. ↑ „«Каждый день просыпаюсь и радуюсь»: звезда Первого канала Жанна Агалакова рассказала о жизни за границей“. Экспресс-газета (2022-yil 26-oktyabr). 2023-yil 3-iyulda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2023-yil 3-iyul.
  22. ↑ „Бывшая ведущая Первого канала Жанна Агалакова отказалась от государственных наград“. Радио Свобода (2022-yil 21-sentyabr). 2022-yil 22-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 22-sentyabr.
  23. ↑ Janna Agalakova: „Spustya dvadsat let mi vmeste!“ ( at 7days.ru Error: unknown archive URL 20131230230352 sanasida arxivlangan) // 7days.ru, 16-marta 2011
  24. ↑ Janna Agalakova rodila italyanskuyu grafinyu. ( at www.kp.ru Error: unknown archive URL 20200714192755 sanasida arxivlangan) // kp.ru (21 sentyabrya 2002 goda)
  25. ↑ Janna Agalakova vernulas v efir, ostavayas kormyaщey materyu (Wayback Machine saytida 2023-01-10 sanasida arxivlangan) // KP.ru, 15 yanvarya 2003
  26. ↑ Izvolte obʼyasnitsya. Skolko yazikov znayut televeduщie? (Wayback Machine saytida 2015-01-24 sanasida arxivlangan) // „Московский комсомолец“, 23 marta 2011
  27. ↑ Vsyo, chto znaet o Parije spesialniy korrespondent Pervogo kanala vo Fransii Janna Agalakova ( at www.1tv.ru Error: unknown archive URL 20141211050542 sanasida arxivlangan) // 1tv.ru (20 aprelya 2011 goda)
  28. ↑ Intervyu. Janna Agalakova: „V Parije vse sidyat na dietax“. (Wayback Machine saytida 2016-06-30 sanasida arxivlangan) // volgaru.info, 10 fevralya 2012
  29. ↑ Telejurnalist Janna Agalakova – o vixode svoey pervoy knigi i o lyubvi k Fransii (Wayback Machine saytida 2014-07-06 sanasida arxivlangan) – Intervyu v gostyax u Radio „Mayak“ v rubrike „Neofitsialniy priyom“, 18 aprelya 2011
  30. ↑ Treyler filma „Ogon, voda i brillianti“ (2012) (Wayback Machine saytida 2022-05-21 sanasida arxivlangan) (video na YouTube) 
"https://uz.wikipedia.org/w/index.php?title=Janna_Agalakova&oldid=5250308" dan olindi