Chiatura

Chiatura
Chiatura
	42°17′22″N 43°17′1″E / 42.28944°N 43.28361°E
Mamlakat	Gruziya

Chiatura ( gruzincha: ჭიათურა ) — Gʻarbiy Gruziyaning Imereti viloyatidagi shahar. 1989-yilda u 30 mingga yaqin aholisi mavjud edi boʻlgan. Shahar o'zining shahar markazini atrofdagi tepaliklardagi konchilik aholi punktlari bilan bog'laydigan teleferiklar tizimi bilan mashhur edi. Shahar ichki qismda, Qvirila daryosi bo'yida tog' vodiysida joylashgan edi.

Geografiya va tarix

Chiaturadagi kon maydoni 1879-yilda gruziyalik shoiri Akaki Tsereteli marganets va temir rudalarini qidirib, bu hududda konlarni topishga erishdilar. Boshqa qizg'in izlanishlardan so'ng, qalinligi 0.2 m (0.66 ft) gacha o'zgarib turadigan tijorat maqsadlarida ishlatiladigan marganets oksidi, peroksid va karbonatning bir necha qatlamlari mavjudligini aniqlashdi va 16 m (52 ft) . Davlat ulkan konni boshqarish va foydalanish uchun barcha tijorat toifalaridagi ishlov beriladigan marganets rudalarining yalpi balansini 239 million tonnani tashkil etardi, ular orasida marganets oksidi rudalari (41,6%), karbonat rudalar (39%) va peroksid rudalar (19%) mavjud boʻlgan. Marganets rudasini Zestafonidagi ferro-qotishma zavodiga tashish uchun kompaniya hozirgi kunda Gruziya temir yo'llari tomonidan boshqariladigan, to'liq elektrlashtirilgan temir yo'l tarmog'ini ishlab chiqildi. Marganets ishlab chiqarish 1905-yilga kelib jahon ishlab chiqarishining 60% ga oshgan edi.

Chiaturada Tsereteli davlat teatri, 10 ta maktab, Gruziya texnika universiteti fakulteti, Mgvimevi sobori (10-11-asrlarda) joylashgan bo'lib. 1905-yilgi rus inqilobi davrida Chiatura, asosan, mensheviklar Gruziyadagi yagona bolshevik tayanchi boʻlgan. 3700 konchi kuniga 18 soat ishlagan, har doim kuydirilgan shaxtalarda uxlagan edi. Ularda hammom yo'q boʻlgan edi. Iosif Stalin mensheviklar bilan boʻlgan munozarada ularni bolshevizmni qo'llab-quvvatlashga ko'ndirishgan edi. Ular uning oddiy 15 daqiqalik nutqini raqiblarining notiqlik nutqidan afzal bilishgan edi. Uni “serjant mayor Koba” deb nom olgan edi. U bosmaxona, himoya raketasi va "qizil jangovar otryadlar" ni yaratishni kashf qilishga eishdi. Stalin qurolli konchilarga Vano Kiasashvilini mas'ul qilib tayinlandi. Shaxta egalari aslida uni boshpana berishdi, chunki u buning evaziga ularni o'g'rilardan himoya qildi va egalari to'lashdan bosh tortgan minalarni yo'q qilgan edilar.

1906-yilda konchilarning maoshini olib ketayotgan oltin poyezdga Kote Tsintsadzening "Drujina"si (Bolshevik ekspropriatorlar klubi) hujum qildi. Ular ikki soat urushib, bir jandarm va bir askarni halok qilib, 21 ming rublni o‘g‘irlab ketishdi. 1913-yil iyun-iyul oylarida konchilar 55 kunlik muvaffaqiyatli ish tashlashni boshlashdilar. Ular 8 soatlik ish kunini, ish haqini oshirishni va tunda ishlamaslikni talab qilish edi. Politsiya RSDRPga hech qanday siyosiy talablar qo'ymaslik sharti bilan ish tashlashni boshqarishga ruxsat berdi. Ularni Batumi va Potidagi boshqa hujumchilar qo'llab-quvvatlashgan edi.

2017-yilda Rati Oneli tomonidan suratga olingan "Quyosh shahri" hujjatli filmi shaharning bir qator fuqarolarini kuzatib boradi.

Kabel vagonlari

Daryo vodiysi tik qirrali boʻlgani uchun ishlab chiqarish ishchilari ko'p vaqtlarini shahardan konlargacha yayov o'tkazishgan va shu bilan hosildorlikni suslashtirgan. 1954- yilda ishchilarni vodiy bo'ylab va konlarga tashish uchun keng ko'lamli teleferik tizimi o'rnatilgan edi. Tizimning 17 liniyalari 2021-yilgacha asl uskunadan foydalangan holda shaharga xizmat koʻrsatishda davom etdi.

2017-yilda Gruziya hukumati markaziy to‘rt qatorli markaz stansiyasidan boshlab zamonaviy omoviy teleferik texnologiyasidan foydalangan holda tizimni qayta qurishni boshlashdi. ^[1] Yangilangan tizim 2021-yil sentabr oyida ochilgan. Sovet davridagi dastlabki tizim xavfli deb topildi va xizmatdan chiqishga sabab bo'ldi. ^[2] Hukumat o'z stantsiyalarini meros ob'ektlari sifatida saqlab qolish ko'zda tutulgan. ^[3]