Aleksey Golubenko
| Aleksey Golubenko | ||||
|---|---|---|---|---|
| Asl ismi | ruscha: Алексей Александрович Голубенко | |||
| Tavalludi |
11-fevral 1923-yil Toshkent, OʻzSSR | |||
| Vafoti |
28-mart 2001-yil (78 yoshda) Toshkent, Oʻzbekiston | |||
| Fuqaroligi |
 SSSR | |||
| Xizmatdagi yillari | 1941-1945-yillar | |||
| Unvoni |
  | |||
| Jang/urush | Ikkinchi jahon urushi | |||
| Mukofotlari |
| |||
Aleksey Aleksandrovich Golubenko (1923-2001) — Ishchilar va dehqonlar Qizil Armiyasi katta leytenanti, Ulugʻ Vatan urushi qatnashchisi, Sovet Ittifoqi Qahramoni (1945).
Tarjimai holi
[tahrir | manbasini tahrirlash]1923-yil 11-fevralda Toshkent shahrida xizmatchi oilasida tugʻilgan. Maktabda oʻninchi sinfni tamomlagan. 1941-yil iyul oyida Golubenko Ishchilar va Dehqonlar Qizil Armiyasiga xizmatga chaqirilgan. Oʻsha yilning avgust oyidan boshlab — Ulugʻ Vatan urushi frontlarida xizmat qilgan. 1943-yilda kichik leytenant kurslarini tugatgan. 1945-yil aprelga kelib gvardiya katta leytenanti Aleksey Golubenko 1-Belorussiya fronti 2-gvardiya tank armiyasining 1-mexanizatsiyalashgan korpusining 35-mexanizatsiyalashgan brigadasining rotasiga qoʻmondonlik qilgan. Berlinga hujum paytida oʻzini namoyon qilgan[1].
Golubenko rotasi birinchilardan boʻlib Berlinning Vaysenze shahriga bostirib kirgan va dushmanning katta oʻq otishiga qaramay, oldinga siljigan. Janglar paytida hujumchilar faustpatronlar yordamida dushmanning tankga qarshi piyoda qoʻshinlarini yoʻq qilishga muvaffaq boʻlgan va shu bilan tank boʻlinmalariga yoʻl bergan. Tanklar koʻmagida hujumchilar toʻgʻridan-toʻgʻri Berlin chetiga borib, koʻcha janglarini boshlagan. Jangda yarador boʻlgan, lekin jang maydonini tark etmagan, hujumchilarga rahbarlik qilishda davom etgan va faqatgina ikkinchi ogʻir jarohatni olib, oʻz boʻlinmasini tark etgan. Hammasi boʻlib Berlindagi janglarda Golubenko hujumchilari 250 ga yaqin dushman askarlari va zobitlarini yoʻq qilgan, yana 83 tasini asirga olgan, 18 ta pulemyot, 4 ta zenit quroli, 6 ta artilleriya, shuningdek, koʻplab boshqa harbiy texnikani yoʻq qilganlar.[1]
SSSR Oliy Kengashi Prezidiumining 1945-yil 31-maydagi farmoni bilan „Frontda nemis bosqinchilariga qarshi qoʻmondonlikning jangovar topshiriqlarini naʼmunali bajarganligi hamda bir vaqtning oʻzida koʻrsatgan jasorati va qahramonligi uchun“ katta leytenant Aleksey Golubenko Lenin ordeni va 7648-sonli „Oltin yulduz“ medali bilan Sovet Ittifoqi Qahramoni unvoni bilan taqdirlangan.[1]
Urush tugagandan soʻng, Golubenko zaxiraga oʻtkazildi. 1949-yilda Toshkent yuridik institutini tamomlagan. SSSR Ichki ishlar vazirligi organlarida xizmat qilgan, Oʻzbekiston SSR Ichki ishlar vazirligi tergov boshqarmasi boshligʻi lavozimlarida ishlagan. 1970-yilda militsiya polkovnigi unvoni bilan nafaqaga chiqqan, prokurorlik ishiga oʻtgan, Oʻzbekiston SSR prokuraturasi tergov boʻlimi prokurori, soʻngra Toshkent viloyati prokurori boʻlgan.
2001-yil 28-martda vafot etgan, Toshkentdagi harbiy qabristonga dafn etilgan.[1]
Shuningdek, ikkita Qizil Bayroq ordeni, 1-darajali Vatan urushi ordenlari va "Shon-sharaf belgisi" ordenlari, bir qator medallar bilan taqdirlangan.
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]Adabiyotlar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- Geroi Sovetskogo Soyuza: Kratkiy biograficheskiy slovar / Pred. red. kollegii I. N. Shkadov. — M.: Voenizdat, 1987. — T. 1 /Abaev — Lyubichev/. — 911 s. — 100 000 ekz. — ISBN ots., Reg. № v RKP 87-95382.
- Kazakova A. S. Imi gorditsya Rodina. — Tashkent, 1961.
- Charupa F. N. Silnee broni. — M., 1976.