Roy Jones Jr.
| Roy Jones Jr. | |
|---|---|
.jpg) Jones 2012-yil | |
| Statistikasi | |
| Asl ismi | Roy Levesta Jones Jr. |
| Laqabi |
|
| Vazni | |
| Millati |
|
| Tavalludi |
16-yanvar 1969-yil Pensacola, Florida, A.Q.Sh. |
| Uslubi | Orthodox |
Roy Levesta Jones Jr. (talaffuzi: „Roy Levesta Djons Jrl.“, 1969-yil 16-yanvarda tugʻilgan) — amerikalik sobiq professional bokschi, Amerika va Rossiya fuqaroligiga ega[1]. U 1989-yildan 2018-yilgacha boksda qatnashgan va toʻrtta vazn toifasida, jumladan, oʻrta, super oʻrta, yengil va ogʻir vazn toifalarida bir nechta jahon chempionatlarini oʻtkazgan va tarixda oʻz professional faoliyatini yengil oʻrta vaznda boshlagan va tarixdagi yagona bokschi hisoblanadi. ogʻir vazn toifasida chempionlikni qoʻlga kiritdi. Havaskor sifatida u 1988-yilgi Yozgi Olimpiada oʻyinlarida Amerika Qoʻshma Shtatlari vakili boʻlib, boks tarixidagi eng bahsli qarorlardan biridan soʻng yengil oʻrta vazn toifasida kumush medalni qoʻlga kiritdi[2][3].
Koʻpchilik Jonesni barcha davrlarning eng buyuk bokschilaridan biri deb bilishadi va 2003-yilda WBA yoʻnalishi boʻyicha ogʻir vazn toifasida chempionlik unvonini qoʻlga kiritib, oʻrta vazn toifasida birinchi sobiq chempion boʻlib, sport tarixida oʻz izini qoldirgan. 1999-yilda u WBA, WBC va IBF unvonlarini birlashtirib, yengil vazn toifasida soʻzsiz chempion boʻldi. Oʻzining eng yaxshi davrida Jones ajoyib qoʻl tezligi, atletizm, oyoq harakati, portlash qobiliyati, zarba kuchi, harakat va reflekslarga ega boʻlgan.
2018-yil fevral holatiga koʻra, Jones boks tarixidagi birlashgan yengil vazn toifasidagi chempionlik janglarida eng koʻp gʻalaba qozonish boʻyicha rekord oʻrnatdi, yaʼni oʻn ikkita. U BoxRec tomonidan barcha davrlarning 29 -pound-funt jangchisi sifatida qayd etilgan[4]. Ring jurnali 1994-yilda Jonesni yilning eng yaxshi jangchisi, Butunjahon boks shon-shuhrat zali esa 2003-yil uchun-yilning eng yaxshi jangchisi deb topdi. Shuningdek, u eng yaxshi bokschi ESPY mukofotining uch karra gʻolibi (1996, 2000 va 2003). Amerika Boks Yozuvchilari Assotsiatsiyasi uni 1990-yillarning oʻn yillik jangchisi deb eʼlon qildi.
Yoshligi
[tahrir | manbasini tahrirlash]Roy Jones Jr. boks anʼanalariga ega oilada tugʻilgan. Uning otasi Roy Jones Sr, Vetnam urushi faxriysi, u boshqa askarni qutqarganidan keyin jasorati uchun Bronza yulduzi bilan taqdirlangan, shuningdek, oʻrta vaznli bokschi edi. Roy Jones 1977-yil 10-iyunda Marvin Xaglerga qarshi jang qildi[5][6][7](bu Xaglerning 36-professional jangi boʻldi va u Sugar Ray Leonardga qarshi edi). Hagler Jones Sr.ni uchinchi raundda nokautga uchratdi va Leonardning 50 000 dollariga ega chiqdi[8].
Havaskor faoliyati
[tahrir | manbasini tahrirlash]Jones 1984-yilda 119 funt (54 kg)lik paytida AQSh milliy oʻsmirlar Olimpiya oʻyinlarida gʻolib chiqdi. Havaskor sifatida u faoliyatini 121-13 rekord bilan yakunladi[9].
Jones final yoʻlida birorta raundda magʻlub boʻlmadi. Uning sovet bokschisi Yevgeni Zaytsev bilan chorak final uchrashuvi soʻnggi 12 yildagi birinchi AQSh-Sovet Olimpiadasi jangi boʻldi (chunki oʻsha davrda har bir mamlakat bittadan yozgi Olimpiya oʻyinlarini boykot qilgan edi). Final bahsi bahs-munozaralarga sabab boʻldi: Jones janubiy koreyalik jangchi Park Si-Xunga uch raund davomida 86 zarba berib, Parkning 32 ta zarbasiga qaramay, 2:3 hisobida yutqazdi[10], Xabar qilinishicha, shundan soʻng Parkning oʻzi Jonesdan uzr soʻragan va italiyalik hakam Aldo Leoni Parkning qoʻlini koʻtarar ekan, Jonesga hakamlar qaroridan dovdirab qolganini aytgan va „Sizga shunday qilishayotganiga ishonolmayman“, deb mingʻirlagan[2]. Koʻp oʻtmay, bitta sudya qaror xato ekanligini tan oldi va Jonesga qarshi ovoz bergan uchta sudya ham oxir-oqibat fikrini oʻzgartirdi. Marv Albert NBC telekanali uchun Amerika televideniyesida jangni chaqirar ekan, kommunistik mamlakatlardan, Vengriya va Sovet Ittifoqidan boʻlgan ikki hakam jangni Jones foydasiga, Marokash va Urugvaydan kelgan hakamlar esa Parkni qoʻllab-quvvatladilar. Ugandalik beshinchi hakam jangda durang natijani qayd etdi va natijani boshqa mezonlarga koʻra hal qilish uchun qoldirdi.
Professional martaba
[tahrir | manbasini tahrirlash]Professional boʻlganida, u allaqachon koʻplab professional bokschilar bilan, jumladan NABF chempioni Ronni Essett, IBF chempioni Lindell Xolms va Sugar Rey Leonard bilan jang qilgan. Jones professional sifatida 1989-yil 6-mayda Pensakoladagi Bayfront auditoriyasida Riki Rendallni ikki raundda nokautga uchratgan. Keyingi jangida u Atlantik-Siti shahrida tajribaliroq Stiven Jonesonga duch keldi va sakkizinchi raundda uni nokaut bilan magʻlub etdi.
Jones 1992-yil 10-yanvarda yarim oʻrta vazn toifasida sobiq jahon chempioni Horhey Vacka bilan jangda uchrashishdan oldin 15-0 hisobida 15 nokaut bilan rekord oʻrnatdi. U birinchi raundda Vakani nokautga uchratib, ketma-ket 16 ta nokautga erishdi. Yana bir KOdan soʻng Jones birinchi marta boʻlajak jahon chempioni Xorxe Kastroga qarshi masofani bosib oʻtdi va USA Network milliy auditoriyasi oldida 10 raundlik qarorni qoʻlga kiritdi.
| No. | Result | Record | Opponent | Type | Round, time | Date |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 75 | Gʻalaba | 66-9 | Scott Sigmon | UD | 10 | 2018 |
| 74 | Gʻalaba | 65-9 | Bobby Gunn | TKO | 8 (12), 0:07 | 2017 |
| 73 | Gʻalaba | 64-9 | Rodney Moore | UD | 10 | 2016 |
| 72 | Gʻalaba | 63-9 | Vyron Phillips | TKO | 2 (6), 2:30 | 2016 |
| 71 | Magʻlubiyat | 62-9 | Enzo Maccarinelli | KO | 4 (10), 1:59 | 2015 |
| 70 | Gʻalaba | 62-8 | Eric Watkins | KO | 6 (10), 2:59 | 2015 |
| 69 | Gʻalaba | 61-8 | Paul Vasquez | TKO | 1 (12), 3:00 | 2015 |
| 68 | Gʻalaba | Willie Williams | TKO | 2 (10), 2:38 | 2015 | |
| 67 | Gʻalaba | 59-8 | Hany Atiyo | KO | 1 (12), 1:15 | 2014 |
| 66 | Gʻalaba | 58-8 | Courtney Fry | RTD | 5 (12), 3:00 | 2014 |
| 65 | Gʻalaba | 57-8 | Zine Eddine Benmakhlouf | UD | 12 | 2013 |
| 64 | Gʻalaba | 56-8 | Paweł Głażewski | SD | 10 | 2012 |
| 63 | Gʻalaba | 55-8 | Max Alexander | UD | 10 | 2011 |
| 62 | Magʻlubiyat | 54-8 | Denis Lebedev | KO | 10 (10), 2:58 | 2011 |
| 61 | Magʻlubiyat | 54-7 | Bernard Hopkins | UD | 12 | 2010 |
| 60 | Magʻlubiyat | 54-6 | Danny Green | TKO | 1 (12), 2:02 | 2009 |
| 59 | Gʻalaba | 54-5 | Jeff Lacy | RTD | 10 (12), 3:00 | 2009 |
| 58 | Gʻalaba | 53-5 | Omar Sheika | TKO | 5 (12), 1:45 | 2009 |
| 57 | Magʻlubiyat | 52-5 | Joe Calzaghe | UD | 12 | 2008 |
| 56 | Gʻalaba | 52-4 | Félix Trinidad | UD | 12 | 2008 |
| 55 | Gʻalaba | 51-4 | Anthony Hanshaw | UD | 12 | 2007 |
| 54 | Gʻalaba | 50-4 | Prince Badi Ajamu | UD | 12 | 2006 |
| 53 | Magʻlubiyat | 49-4 | Antonio Tarver | UD | 12 | 2005 |
| 52 | Magʻlubiyat | 49-3 | Glen Johnson | KO | 9 (12), 0:48 | 2004 |
| 51 | Magʻlubiyat | 49-2 | Antonio Tarver | TKO | 2 (12), 1:41 | 2004 |
| 50 | Gʻalaba | 49-1 | Antonio Tarver | MD | 12 | 2003 |
| 49 | Gʻalaba | 48-1 | John Ruiz | UD | 12 | 2003 |
| 48 | Gʻalaba | 47-1 | Clinton Woods | TKO | 6 (12), 1:29 | 2002 |
| 47 | Gʻalaba | 46-1 | Glen Kelly | KO | 7 (12), 1:55 | 2002 |
| 46 | Gʻalaba | 45-1 | Julio César González | UD | 12 | 2001 |
| 45 | Gʻalaba | 44-1 | Derrick Harmon | RTD | 10 (12), 3:00 | 2001 |
| 44 | Gʻalaba | 43-1 | Eric Harding | RTD | 10 (12), 3:00 | 2000 |
| 43 | Gʻalaba | 42-1 | Richard Hall | TKO | 11 (12), 1:41 | 2000 |
| 42 | Gʻalaba | 41-1 | David Telesco | UD | 12 | 2000 |
| 41 | Gʻalaba | 40-1 | Reggie Johnson | UD | 12 | 1999 |
| 40 | Gʻalaba | 39-1 | Richard Frazier | TKO | 2 (12), 2:59 | 1999 |
| 39 | Gʻalaba | 38-1 | Otis Grant | TKO | 10 (12), 1:18 | 1998 |
| 38 | Gʻalaba | 37-1 | Lou Del Valle | UD | 12 | 1998 |
| 37 | Gʻalaba | 36-1 | Virgil Hill | KO | 4 (12), 1:10 | 1998 |
| 36 | Gʻalaba | 35-1 | Montell Griffin | KO | 1 (12), 2:31 | 1997 |
| 35 | Magʻlubiyat | 34-1 | Montell Griffin | DQ | 9 (12), 2:27 | 1997 |
| 34 | Gʻalaba | 34-0 | Mike McCallum | UD | 12 | 1996 |
| 33 | Gʻalaba | 33-0 | Bryant Brannon | TKO | 2 (12), 2:23 | 1996 |
| 32 | Gʻalaba | 32-0 | Eric Lucas | RTD | 11 (12), 3:00 | 1996 |
| 31 | Gʻalaba | 31-0 | Merqui Sosa | TKO | 2 (12), 2:36 | 1996 |
| 30 | Gʻalaba | 30-0 | Tony Thornton | TKO | 3 (12), 0:45 | 1995 |
| 29 | Gʻalaba | 29-0 | Vinny Pazienza | TKO | 6 (12), 2:58 | 1995 |
| 28 | Gʻalaba | 28-0 | Antoine Byrd | TKO | 1 (12), 2:06 | 1995 |
| 27 | Gʻalaba | 27-0 | James Toney | UD | 12 | 1994 |
| 26 | Gʻalaba | 26-0 | Thomas Tate | TKO | 2 (12), 0:30 | 1994 |
| 25 | Gʻalaba | 25-0 | Danny Garcia | KO | 6 (10), 2:59 | 1994 |
| 24 | Gʻalaba | 24-0 | Fermin Chirino | UD | 10 | 1993 |
| 23 | Gʻalaba | 23-0 | Thulani Malinga | KO | 6 (10), 1:57 | 1993 |
| 22 | Gʻalaba | 22-0 | Bernard Hopkins | UD | 12 | 1993 |
| 21 | Gʻalaba | 21-0 | Glenn Wolfe | TKO | 1 (10), 2:23 | 1993 |
| 20 | Gʻalaba | 20-0 | Percy Harris | TKO | 4 (12), 3:00 | 1992 |
| 19 | Gʻalaba | 19-0 | Glenn Thomas | TKO | 8 (10), 3:00 | 1992 |
| 18 | Gʻalaba | 18-0 | Jorge Castro | UD | 10 | 1992 |
| 17 | Gʻalaba | 17-0 | Art Serwano | KO | 1 (10), 1:40 | 1992 |
| 16 | Gʻalaba | 16-0 | Jorge Vaca | KO | 1 (10), 1:45 | 1992 |
| 15 | Gʻalaba | 15-0 | Lester Yarbrough | KO | 9 (10) | 1991 |
| 14 | Gʻalaba | 14-0 | Kevin Daigle | TKO | 2 (10) | 1991 |
| 13 | Gʻalaba | 13-0 | Eddie Evans | TKO | 3 (10) | 1991 |
| 12 | Gʻalaba | 12-0 | Ricky Stackhouse | KO | 1 (10), 0:46 | 1991 |
| 11 | Gʻalaba | 11-0 | Reggie Miller | TKO | 5 (10) | 1990 |
| 10 | Gʻalaba | 10-0 | Rollin Williams | KO | 4 (10), 2:56 | 1990 |
| 9 | Gʻalaba | 9-0 | Tony Waddles | KO | 1 (10), 2:02 | 1990 |
| 8 | Gʻalaba | 8-0 | Ron Johnson | KO | 2 (10), 2:28 | 1990 |
| 7 | Gʻalaba | 7-0 | Knox Brown | TKO | 3 (10), 2:20 | 1990 |
| 6 | Gʻalaba | 6-0 | Billy Mitchem | TKO | 2 (8), 2:57 | 1990 |
| 5 | Gʻalaba | 5-0 | Joe Edens | KO | 2 (8), 2:05 | 1990 |
| 4 | Gʻalaba | 4-0 | David McCluskey | TKO | 3 (8), 2:00 | 1989 |
| 3 | Gʻalaba | 3-0 | Ron Amundsen | TKO | 7 (8), 2:43 | 1989 |
| 2 | Gʻalaba | 2-0 | Stephan Johnson | TKO | 8 (8), 2:04 | 1989 |
| 1 | Gʻalaba | 1-0 | Ricky Randall | TKO | 2 (8), 2:46 | 1989 |
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- ↑ Bryan Armen Graham. „Roy Jones Jr officially becomes Russian citizen with Moscow passport ceremony“. the Guardian (27-oktabr 2015-yil).
- ↑ 2,0 2,1 Vecsey, George. „Nice Gesture Substitutes For Justice“. The New York Times (26-sentabr 1997-yil), s. C1. Qaraldi: 15-avgust 2020-yil.
- ↑ „Olympic Triumph!“. 2008-yil 25-yanvarda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 5-may 2017-yil.
- ↑ „BoxRec ratings: world, pound-for-pound, active and inactive“. BoxRec. Qaraldi: 30-dekabr 2021-yil.
- ↑ Myler, Patrick. A Century of Boxing Greats: Inside the Ring with the Hundred Best Boxers, 1998 — 182-bet. ISBN 9781861051349.
- ↑ Delcourt, Christian. Boxing, 1997 — 194-bet. ISBN 9780789301062.
- ↑ Paré, Michael A.. Sports Stars, 2, 1996 — 202-bet. ISBN 9780787608682.
- ↑ Ringside Seat Costs $700 For Hagler-Leonard Bout, St. Louis Post-Dispatch, April 5, 1987, 12H.
- ↑ Roy Jones Jr. Amateur Record at the BoxingRecords. Last updated : March 1, 2006.
- ↑ Mamet, David. „In Losing, a Boxer Won“. The New York Times (7-oktabr 1988-yil). Qaraldi: 10-aprel 2010-yil.