Naimjon Gʻiyosov
Naimjon Gʻiyosov | |
---|---|
Tavalludi |
1911-yil 5-oktyabr Samarqand, Turkiston general-gubernatorligi |
Vafoti |
1968-yil 22-sentyabr[1] Dushanbe, Tojikiston |
Fuqaroligi | SSSR → Tojikiston |
Sohasi | aktyor |
Ish joylari | Tojikfilm |
Naimjon Gʻiyosov (1911-yil 5-oktyabr, Samarqand shahar – 1968-yil 22-sentyabr, Dushanbe) – teatr va kino aktyori. Tojikiston SSRda xizmat koʻrsatgan aktyor (1947).
Hayoti
[tahrir | manbasini tahrirlash]Naimjon Gʻiyosov 1911-yil 5-oktyabrda Samarqanda shahrida tugʻilgan. Samarqandda oʻrta maktabni bitirgach (1930), 16-son oʻrta maktabida oʻqituvchisi boʻlib ishlaydi (1930—1931). Samarqand shahrida maorif boʻlimi instruktori, Andijon viloyatining Marhamat tumanida bosh instruktor lavozimida faoliyat (1931—1932) yuritgan. 1932-yil Naimjon Gʻiyosov Tojikistonda Hisor tumanida taʼlim boʻlimining katta mudiri, keyinchalik 1933—1934-yillarda maorif boshqarmasi boshligʻi boʻlib ishlagan. U 1934-yildan umrining oxirigacha A.Lohutiy nomidagi Davlat akademik drama teatri aktyori sifatida faoliyat yuritgan. Naimjon Gʻiyosov 1968-yil 22-sentyabrda Dushanbeda vafot etgan.
Ijodi
[tahrir | manbasini tahrirlash]Naimjon Gʻiyosov 34 yillik ijodiy faoliyati davomida teatr sahnasida 100 dan ortiq qiziqarli obrazlarni yaratdi. Jumladan, Sohibdodxoʻx („Qizil bezorilar“ S.Ulugʻzoda, 1941), rais Naimov („Saodat“ S.Saidmurodov va M.Rabiev, 1948), Doge („Otello“, William Shakespeare, 1939, 1948, 1963) rollari, Jaloliddin (A.Uygʻun va I.Sultonovning „A.Navoiy“, 1949), Savin („Mening shahrim“, M.Mirshakar, 1952), Eskalshoh („Romeo va Juliet“, William Shakespeare, 1953), Sergey (A.Shervonzoda „Shon-sharaf“, 1953), graf Alboforita („Mehmonxonachi“, K.Goldoni, 1954), vazir („Muhabbat qissasi“ N.Hikmat, 1954), polkovnik Kutov („Lyubov Yarovaya“). K. Trenyov, 1955), Oqsoqqol (J.Ikromiyning „Doxunda“, 1957), Nasr (S.Ulugʻzodaning „Rudakiy“, 1958), Xolbutaev („Toʻy“, S.Gʻani, 1960), Yerimeyev („Tabaddullot“ B.Lavrenyov, 1961), Nabi Polvon (Q.Nosirov „Koʻchki“, 1961), Murov („Begunoh gunohkorlar“, A.Ostrovskiy, 1962), shifokor Silvio („Ikki xoʻjayinning xizmatkori“, K.Goldoni, 1964) va boshqalar. Tojik kinosida „Tojikfilm“ kinostudiyasida ham bir qancha qiziqarli rollarni yaratgan: polkovnik („Doxunda“, 1955), kolxoz boshligʻi („Doʻstim Naruzov“, 1957), Laylining otasi („Layli va Majnun“, 1961) va boshqalar. Moskvada oʻtkazilgan tojik adabiyoti va sanʼati dekadalari ishtirokchisi (1941, 1957). Naimjon Gʻiyosov 1947-yilda Tojikiston SSRda xizmat koʻrsatgan aktyor unvonini olgan[2][3].
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- ↑ „Наимджон Гиясов - актёр“. www.kino-teatr.ru. Qaraldi: 26-sentabr 2023-yil.
- ↑ „Наимджон Гиясов - Фильмография“. www.afisha.ru. Qaraldi: 26-sentabr 2023-yil.
- ↑ Aslho va naslho. – Dushanbe,2013.