Minor
Minor (lotincha: minor — kichik) — 1) garmoniyaga asoslangan koʻp ovozli musiqada asosiy ladlardan biri (aksi major). Yevropa musiqasida XVI-XVII asrlardan rivoj topgan. Uning tayanch tovushlari (I, III va V pagʻonalari) kichik uch tovushli akkordni hosil qiladi. Minor tizimida bastalangan asarlarga koʻproq gʻamgin, mungli tus xosdir. Minor va major orasidagi qarama-qarshilik musiqa sanʼatining muhim ifoda vositalaridan;
2) keng maʼnoda — lad turi; asosiy tayanch pardaga nisbatan kichik tersiya intervali oraligʻida joylashgan 3-pogʻona bilan belgilanadi. Shu maʼnoda eoliy, doriy, frigiy, lokriy va boshqa tovushqator va gammalar minor xususiyatiga ega. Oʻzbek anʼanaviy musiqasida, ayniqsa, frigiy (masalan, „Tanavor“, „Sayqal“), eoliy („Saraxbori Navo“), doriy („Saraxbori Segoh“) minorlar koʻproq uchraydi[1].
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash] | Ushbu maqolada Oʻzbekiston milliy ensiklopediyasi (2000-2005) maʼlumotlaridan foydalanilgan. |
 | Bu andozani aniqrogʻiga almashtirish kerak. |