Maxdum
 | Bu maqolada ichki havolalar juda kam. |
Maxdum (arab. — xizmat qilinuvchi odam) — pir va ustozlarga beriladigan laqab. Odatda pir va ustozlarga oʻz muridlari va shogirdlari xizmat qilishgan. M.ni baʼzi joylarda pir, ustoz va ulamolarning oʻgʻillariga nisbatan ham ishlatadilar. Baʼzan M. soʻzi "maxsim" deb notoʻgʻri ishlatiladi. Naqshbandiylik tariqati shay-xlaridan Sayyid Ahmad Xojagi ibn Sayyid Jaloliddin Kosoniy Dahbediy "Maxdumi Aʼzam", yaʼni "Ulugʻ Maxdum" deb eʼzozlangan.[1]
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash] | Ushbu maqolada Oʻzbekiston milliy ensiklopediyasi (2000-2005) maʼlumotlaridan foydalanilgan. |
 | Bu andozani aniqrogʻiga almashtirish kerak. |
 | Bu maqola birorta turkumga qoʻshilmagan. Iltimos, maqolaga aloqador turkumlar qoʻshib yordam qiling. (avgust 2024) |