Labillik
Bu maqolaga boshqa birorta sahifadan
ishorat yoʻq. (avgust 2024) |
Labillik (lotincha: labilis — sirpanuvchan, beqaror) (fiziologiyada) — nerv va muskul toʻqimalarining funksional harakatchanligi; bunda toʻqima taʼsirlanish ritmida eng katta chastota bilan qoʻzgʻaladi (qarang Koʻzgʻalish). Bu taʼlimotni fanga rus fiziologi N. Ye. Vvedenskiy kiritgan (1892). Uning taklifiga binoan, qoʻzgʻaluvchi toʻqimaga 1 sek.da beriladigan eng koʻp taʼsirotga toʻqimaning oʻshancha miqdorda harakat potensiallari bilan bergan javob reaksiyasi L. oʻlchovi qilib olinadi. L. toʻqimaning faoliyati jarayonida ortib-kamayib turishi mumkin, bu taʼsirotning kuchi va chastotasiga, neyro-gumoral taʼsirlarga (qarang Neyro-gumoral regulyasiya) bogʻliq. Yoʻgʻon nerv tolalari eng katta L.ka ega, ular 1 sek.da 500—600 impuls oʻtkazadi. Toʻqimalarning funksional holatini aniqlashda, shuningdek, mehnat va sport fiziologiyasida L. muhim ahamiyat kasb etadi.
Biologiya va tibbiyotda "L." harakatchanlikni, beqarorlikni (masalan, kishilarning ruhiyati, fiziologik holatini), yaʼni organizmning tashqi va ichki omillarga nisbatan oʻzgaruvchanligini anglatadi.[1]
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]
Ushbu maqolada Oʻzbekiston milliy ensiklopediyasi (2000-2005) maʼlumotlaridan foydalanilgan. |
Bu andozani aniqrogʻiga almashtirish kerak. |
Bu maqola birorta turkumga qoʻshilmagan. Iltimos, maqolaga aloqador turkumlar qoʻshib yordam qiling. (avgust 2024) |