Ikinatlar
Ikinatlar (bur.. ehinad, ehinuud) — Angaraning yuqori boʻyi va Oka havzasida yashagan buryatlar tarkibidagi xalq (qabila). Hozirgi vaqtda ikinatlar Irkutsk viloyati , Ust-Ordinskiy Buryat okrugining baʼzi tumanlari hududida, shuningdek, Buryatiyaning Kabanskiy tumanidagi Kudarinskiy buryatlarining bir qismi sifatida yashaydilar. Ular nijneokinskiy buryatlarining asosini tashkil etdilar.
Tarixi
[tahrir | manbasini tahrirlash]Gʻarbiy moʻgʻul qabilalaridan (oyratlar) ajralib chiqqan ikinatlar 16—17-asrlardan boshlab buryatlar tarkibiga kirgan[1]. Boshqa manbalarga koʻra, ilgari ikinatlar katta hududlarni egallagan, ularning tarixiy hududi Bratsk , Nijneudinsk va Kansk shaharlari orasidagi uchburchakka oʻxshagan. Sharqiy Sibirning ruslar tomonidan mustamlaka qilinishi boshlangan paytda, ikinatlar boshqa Buryat urugʻi — ashibagatlar bilan jang qilishgan[2]. . Ashibagatlar Krasnoyarsk qamoqxonasidagi xizmatchilarni qoʻllab-quvvatladi va ular birgalikda ikinatlarni qattiq magʻlubiyatga uchratdilar. Keyinchalik, ikinatlar Alar va Ungin dashtlarida oʻrnashib, buryat qabilasining bulagat tarkibiga kirgan[3].
Bu urugʻ ajdod nomidan — Ikinata nomidan nomlangan deb taxmin qilinadi. Afsonaga koʻra, Ikinat segenuta urugʻining ajdodi Segeenning jiyani edi. Baʼzi tarixchilar uni Angara mintaqasiga Yenisey daryosidan kelgan deb hisoblashadi[4][5].
Ikinatlar va Balagan buryatlarining bir qismi Jungar xonligi tarkibiga kirgan. Ayni paytda ular Balagan va Nukut viloyatlarida istiqomat qilishadi. Alar tumanida Ikinat qishlogʻi mavjud boʻlib, u oʻz nomini Ikinata urugʻi nomidan olgan.
Ikkinatlarning yirik qabilasiga ikinad, zod, zungar, bukod (buqa), noyod, xurxud, nagatay, zangi (zungi, zangey), narad, balayi, segenud, ashibagad kabi urugʻlar kiradi.
Oʻxshash manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- Bulagatlar
- Saganutylar
- Buryat etnik guruhlari, qabilalari va urugʻlari
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- ↑ Мельхеев, Матвей Николаевич „Икинат.“, . Географические названия Восточной Сибири. Иркутская и Читинская области. Иркутск: Восточно-Сибирское книжное издательство, 1969.
- ↑ Ойраты в Предбайкалье
- ↑ Нанзатов Б. З. „Этногенез западных бурят (VI—XIX вв.). — Иркутск, 2005. — 160 с.“ (ru). Qaraldi: 2018-yil 16-iyun.
- ↑ Нанзатов Б. З. Нижнеокинские буряты в XVII—XIX вв.: этнический состав и расселение // Евразия в кайнозое. Стратиграфия, палеоэкология, культуры. — № 7. — С. 351—357.
- ↑ Нанзатов Б. З.. Иркутские буряты в XIX веке: этнический состав и расселение. Улан-Удэ: Изд-во БНЦ СО РАН, 2018 — 201—206-bet. ISBN 978-5-7925-0546-9.
Adabiyotlar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- Baldaev S.P. Buryatlarning genealogik anʼanalari va afsonalari. 1-qism. Bulagatlar va ekhiritlar. — Ulan-Ude, 1970. — 362 p.
- Tsydendambaev T. B. Buryat tarixiy yilnomalari va nasabnomalari. Tarixiy va lingvistik tadqiqotlar. — Ulan-Ude: Buryat kitob nashriyoti, 1972. — 664 p.
- Tsydendambaev T. B. Buryat tarixiy yilnomalari va nasabnomalari buryatlar tarixiga oid manbalar sifatida. — Ulan-Ude: Rep. tip., 2001. — 255 b.
- Nanzatov B. Z. XIX asrda buryatlarning qabilaviy tarkibi // Sibir xalqlari va madaniyatlari. Oʻzaro taʼsir shakllanish va modernizatsiya omili sifatida: Maqolalar toʻplami. — Irkutsk, 2003. — S. 15-27.
- Nanzatov B. Z. Gʻarbiy Buryatlarning etnogenezi (VI — XIX asrlar). — Irkutsk, 2005. — 160 p.
Havolalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- „Бурятия. Расселение предбайкальских бурят“. baikal.ru. Qaraldi: 2017-yil 18-avgust.
- „Ойраты в Предбайкалье“. ARD: портал деловой информации. Qaraldi: 2017-yil 18-avgust.
Bu maqola birorta turkumga qoʻshilmagan. Iltimos, maqolaga aloqador turkumlar qoʻshib yordam qiling. (Aprel 2024) |