Kontent qismiga oʻtish

Homiladorlikdagi jigar ichi xolestazi

Vikipediya, ochiq ensiklopediya
Homiladorlik davridagi jigar ichi xolestazi
Cholestasis high mag
Jigar xolestazining mikroskopda ko'rinishi
Mutaxassislik Gepatologiya Ginekologiya
Sabablari Aniq emas
Tashxis usullari Qon biokimyoviy tahlili

Homiladorlikdagi intragepatik xolestaz, shuningdek, akusherlik xolestazi, homiladorlik xolestazi, homiladorlik sariqligi va prurigo gravidarum sifatida ham tanilgan homiladorlik davrida xolestaz yuzaga kelishi bilan kechadigan tibbiy holat[1]. Odatda qichishish bilan kechadi va ona va chaqaloq uchun asoratlarni keltirib chiqarishi mumkin[2].

Qichishish homiladorlikning keng tarqalgan alomati boʻlib, ayollarning taxminan 23 foizida uchraydi[3]. Koʻpincha qichishish terining oʻzgarishi, ayniqsa qorin boʻshligʻining oʻzgarishi natijasida yuzaga keladigan kichik bezovtalik holatidir. Biroq, qichishish homiladorlik xolestazining alomati boʻlishi mumkin boʻlgan holatlar ham mavjud. Qichishish odatda qoʻl kaftlarida va oyoq tagida sezilsa ham, tananing har qanday joyida paydo boʻlishi mumkin.

Homiladorlik xolestazi odatda homiladorlikning uchinchi trimestrida sodir boʻladi, ammo homiladorlikning istalgan vaqtida boshlanishi ham mumkin.

Ushbu kasallikka chalingan ayollarning aksariyati uchinchi trimestrda (shu bilan birga u yetti haftada paydo boʻlishi mumkin) toshmasiz qichishish bilan birga keladi. Odatda, qichishish qoʻllarning kaftlari va oyoq tagida boʻladi, lekin tananing boshqa sohalarida ham boʻlishi mumkin.

Homiladorlik xolestazining oʻziga xos belgilariga quyidagi alomatlar kiradi[4]:

Keng tarqalgan belgilari:

  • Qichishish, ayniqsa qoʻl kaftlari va oyoq tagida toshmasiz qichishish
  • Kechqurun koʻproq seziladigan qichishish
  • Siydik rangining toʻqroq boʻlishi

Kam tarqalgan belgilari:

  • Najas rangi ochiqroq boʻlishi
  • Qon ivish vaqtining koʻpayishi (ehtimol , K vitamini yetishmasligi tufayli)
  • Charchoq
  • Koʻngil aynishning ortishi
  • Ishtahaning pasayishi
  • Sariqlik (ayollarning 10% dan kamrogʻida)
  • Qorinning yuqori oʻng kvadrat sohasida ogʻriq

Homiladorlik xolestazi bilan ogʻriganlarning hammasida ham yuqoridagi belgilar uchramasligi mumkin.

Homiladorlik intragepatik xolestazining sabablari hali ham toʻliq aniqlanmagan, ammo genetik oʻzgarishlar[5][6], gormonlar va atrof-muhitning kombinatsiyasi tufayli yuzaga keladi deb taxmin qilinadi[7]. Gormonlar, atrof-muhit va genetik omillar bu holatga hissa qoʻshishi mumkin[8].

  • Homiladorlik xolestazi odatda uchinchi trimestrda gormonlar darajasi eng yuqori boʻlgan vaqtda sodir boʻladi.
  • Yuqori gormonlar darajasi bilan bogʻliq boʻlgan egizak va uchlik homiladorlik homiladorlik xolestazining yuqori chastotasini koʻrsatadi[9].
  • Homiladorlik xolestazi tugʻruqdan keyin, platsenta gormoni ishlab chiqarish toʻxtatilganda tezda yoʻqoladi.
  • Dastlabki sinflardagi yuqori dozali estrogeni boʻlgan ogʻiz kontraseptiv tabletkalari homiladorlik xolestaziga olib kelishi mumkin.

Estrogenlar, xususan, estradiol-17β-D-glyukuronid kabi glyukuronidlar gepatotsitlar tomonidan oʻt kislotasi soʻrilishini kamaytirish orqali hayvonlarda oʻtkazilgan tadqiqotlarda xolestazni keltirib chiqarishi koʻrsatilgan[10].

Homiladorlikning uchinchi trimestrida progesteron bilan davolash homiladorlik xolestazi rivojlanishi bilan bogʻliqligi aniqlangan va progesteron metabolitlari darajasi, xususan, sulfatlangan progesteron [11] homiladorlik xolestazi bilan ogʻrigan bemorlarda bu bilan kasallanmagan ayollarga qaraganda yuqori, bu homiladorlik xolestazida progesteron estrogenga qaraganda muhimroq rol oʻynashi mumkinligini koʻrsatadi[12].

Genetik omillar

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Oilalarda homiladorlik xolestazi holatlarining klasterlanishi, uning tezligining geografik oʻzgarishi va keyingi homiladorliklarning 45-70% da bu holatning takrorlanishi kasallikning genetik komponentini koʻrsatadi[8]. Homiladorlik xolestazi holatlarida fosfatidilxolinning safroga sekretsiyasini nazorat qiluvchi gepatotsellyulyar transport oqsili ABCB4 (MDR3) dagi genetik mutatsiyalar aniqlangan[13].

Jigar oʻt tuzlarini tashuvchi molekulalariga taʼsir qiluvchi genetik mutatsiyalar, shuningdek, progressiv oilaviy intragepatik xolestaz boʻlgan bemorlarda ham topilgan. Ushbu kasallik bilan ogʻrigan bemorlarning onalarida homiladorlik xolestazi bilan kasallanish koʻproq ekanligi aniqlandi, bu esa ushbu mutatsiyalarning geterozigota tashuvchilari ham bu kasallikka moyil ekanligini koʻrsatadi[8].

Safro tuzlarini tashuvchi transport molekulalarda genetik oʻzgarishlarga qoʻshimcha ravishda, yuqori darajadagi estrogen glyukuronidlari safro tuzi eksport pompasini (BSEP) ABCB11 ni ingibitsiya qilishi[14], va yuqori darajadagi progesteron ABCB4 (MDR3) fosfolipid tashuvchisi ishini susaytirishi aniqlangan[15].

Binobarin, gepatotsitlardagi safro sekretsiyasida ishtirok etuvchi oqsillarning irsiy mutatsiyalari ham homiladorlik davrida yuqori darajadagi gormon metabolitlari tomonidan ushbu oqsillar ishini susaytirishi orqali intragepatik xolestaz patogenezida rol oʻynashi mumkin[7].

Atrof-muhit omillari

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Homiladorlikdagi jigar ichi xolestazining bir qator xususiyatlari atrof-muhit omillari ham kasallikda rol oʻynashini koʻrsatadi:

  • Xabar qilinishicha, homiladorlik xolestazi bilan kasallanish yozga qaraganda qishda koʻproq boʻladi[16].
  • Chilida bu kasallik bilan kasallanish 1975-yilgacha boʻlgan homiladorlikning 14 foizidan 2016-yilda 4 foizga kamaydi[17].
  • Homiladorlik xolestazi keyingi homiladorlikda 60% dan 90% gacha takrorlanadi.
  • Qon zardobidagi selenning past darajalari homiladorlik xolestazi bilan bogʻlangan[18], ammo selenning safro sekretsiyasidagi roli nomaʼlum.

Diagnostikasi

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Homiladorlik xolestazi qon analizlari, shu jumladan zardobdagi safro kislota testi va jigar funksiyasi testi bilan tashxislanadi. Koʻpgina homilador ayollar vaqti-vaqti bilan qichishishni boshdan kechirishsa-da, koʻrinadigan toshmalarsiz qichishish yoki doimiy yoki keng qamrovli qichishish belgilari haqida akusherga yoki ginekologga xabar berish kerak. Shuni taʼkidlash kerakki, qichishish darajasi oʻt kislotasi darajasiga bogʻliq emas (homiladorlik xolestazida oʻlik tugʻilishning eng koʻp sababi hisoblanadi), Homiladorlik xolestazidagi qichishish yengildan ogʻirgacha boʻlishi mumkin.

Homiladorlik xolestazi tashxisini qoʻyish uchun jigar funksiyasi testini va zardobdai safro kislotasi testini talab qilish kerak. Baʼzi hollarda ALT darajasi koʻtarilishi mumkin boʻlsa-da, homimladorlik xolestazi boʻlgan ayollarning 20% har doim jigar funksiyasi testida normal koʻrsatkichlarga ega boʻladi[19].Kaftlar va oyoqlarning qichishi yuqori safro kislotasi darajasi bilan kelganda homiladorlik xolestazining potensial diagnostikasi sifatida koʻrilishi mumkin (ammo bunday bemorlarida jigar funksional testi natijalari har doim ham koʻtarilmaydi). Homildorlik xolestazi uchun qon zardobidagi safro kislotasi qon testi safro kislotalarining miqdoriy oʻlchovidir.

Homiladorlik davrida yuzaga keladigan jigar bilan bogʻliq boshqa muammolarni davolovchi shifokor koʻrib chiqishi kerak. Bularga preeklampsiya, HELLP sindromi va homiladorlikdagi oʻtkir yogʻli gepatoz kiradi. Bundan tashqari, gepatitning boshqa sabablari, masalan, gepatit viruslari, saraton va baʼzi dorilar taʼsirinini ham hisobga olish kerak.

Koʻpgina shifokorlar ursodeoksixol kislotani buyuradilar. Eng soʻnggi sinov, PITCHES[20], umumiy foydali taʼsir koʻrsatmadi, ammo baʼzi tadqiqotchilar safro kislotalari > 40 mkmol / litr boʻlgan ayollarga ursodeoksixolatni buyurish foydali boʻlishi mumkin deb hisoblashadi. homiladorlik xolestazi uchun hech qanday aniq davo choralari mavjud emas va muvaffaqiyatli natijani kafolatlashning hech qanday usuli yoʻq boʻlsa-da, tadqiqotlar ursodeoksixol kislotasini qoʻllash homila va onaning natijasini biroz yaxshiroq koʻrsatdi, xolestiramin esa faqat qichishishni yengillashtiradi[10][21].

Ogʻiz orqali suvda eriydigan K vitamini berish tugʻruq paytida qon ketish xavfini oldini olishga yordam berishi haqida hech qanday isbotlangan dalillar yoʻq. Biroq, agar ayolda najas rangi oqargan boʻlsa, oʻta ogʻir homiladorlik xolestazi (safro kislotalari > 100 mkmol/litr) boʻlsa yoki qon ivishi bilan bogʻliq muammo boʻlsa, mutaxassislar homiladorlik xolestazi uchun bu usulni buyurishadi.

34-haftadan keyin tugʻilish oʻlik tugʻilish xavfini kamaytirish uchun muhim boʻlishi mumkin, chunki yaqinda oʻtkazilgan tadqiqot oʻlik tugʻilish xavfi ortib borishida safro kislotalari darajasining bogʻliqligini aniqladi. „The Lancet“ jurnalida chop etilgan ushbu tadqiqot shuni koʻrsatadiki, homiladorlik bilan kasallangan ayollarning taxminan 90% i homiladorlikning 39 xaftaligigacha borishi mumkin. Biroq, bu natijalar tez qaytariladigan muntazam safro kislotasi sinovi natijalariga tayanadi[22].

Onada yuzaga keladigan asoratlarga quyidagilar kiradi:

  • Qichishish, kuchli va darmonsizlantiruvchi boʻlishi mumkin
  • Safro kislotalari 40 mkmol/litr dan oshganda spontan erta tugʻilish[23]

Homilada yuzaga keladigan asoratlarga quyidagilar kiradi:

  • Homila distressi
  • Mekoniyni yutish
  • Oʻlik tugʻilish

Koʻpgina hollarda bolani dunyoga keltirish odatda 34 dan 39 haftagacha tavsiya etiladi[22][24][25][26][27][28].

Qoʻshma Shtatlarda baʼzi tadqiqotchilar, agar tugʻilish 36 haftada sodir boʻlsa, oʻlik tugʻilish xavfi kamroq boʻlishini taklif qilishdi. Ovadianing tadqiqoti boshqacha fikr bildirsa-da[22], shuni taʼkidlash kerakki, Qoʻshma Shtatlarda oʻt kislotasi testlari natijalari olinishi uchun yetti kungacha vaqt ketishi mumkin va bu shuni anglatadiki, tugʻruq vaqtini AQSh tadqiqotiga asoslash yanada oqilona boʻlishi mumkin[29].

  1. Rapini, Ronald P.. Dermatology: 2-Volume Set. St. Louis: Mosby, 2007. ISBN 978-1-4160-2999-1. 
  2. "Common skin conditions during pregnancy". American Family Physician 75 (2): 211–8. January 2007. PMID 17263216. 
  3. Kenyon, AP; Tribe, RM; Nelson-Piercy, C; Girling, JC; Williamson, C; Seed, PT; Vaughn-Jones, S; Shennan, AH (2010). "Pruritus in pregnancy: A study of anatomical distribution and prevalence in relation to the development of obstetric cholestasis". Obstetric Medicine 3 (1): 25–29. doi:10.1258/om.2010.090055. PMID 27582836. PMC 4989767. //www.pubmedcentral.nih.gov/articlerender.fcgi?tool=pmcentrez&artid=4989767. 
  4. „Intrahepatic cholestasis of pregnancy“ (english). www.marchofdimes.org. Qaraldi: 2022-yil 27-aprel.
  5. Dixon, PH; Wadsworth, CA; Chambers, J; Donnelly, J; Cooley, S; Buckley, R; Mannino, R; Jarvis, S et al. (2014). "A comprehensive analysis of common genetic variation around six candidate loci for intrahepatic cholestasis of pregnancy". American Journal of Gastroenterology 109 (1): 76–84. doi:10.1038/ajg.2013.406. PMID 24366234. PMC 3887577. //www.pubmedcentral.nih.gov/articlerender.fcgi?tool=pmcentrez&artid=3887577. 
  6. Dixon, PH; Sambrotta, M; Chambers, J; Taylor-Harris, P; Syngelaki, A; Nicolaides, K; Knisely, AS; Thompson, RJ et al. (2017). "An expanded role for heterozygous mutations of ABCB4, ABCB11, ATP8B1, ABCC2 and TJP2 in intrahepatic cholestasis of pregnancy". Scientific Reports 7 (1): 11823. doi:10.1038/s41598-017-11626-x. PMID 28924228. PMC 5603585. //www.pubmedcentral.nih.gov/articlerender.fcgi?tool=pmcentrez&artid=5603585. 
  7. 7,0 7,1 "Intrahepatic cholestasis of pregnancy". Orphanet Journal of Rare Diseases 2: 26. 2007. doi:10.1186/1750-1172-2-26. PMID 17535422. PMC 1891276. //www.pubmedcentral.nih.gov/articlerender.fcgi?tool=pmcentrez&artid=1891276. 
  8. 8,0 8,1 8,2 "Intrahepatic cholestasis of pregnancy: molecular pathogenesis, diagnosis and management". J. Hepatol. 33 (6): 1012–21. December 2000. doi:10.1016/S0168-8278(00)80139-7. PMID 11131439. 
  9. "Intrahepatic cholestasis of pregnancy in twin pregnancies". Journal of Hepatology 9 (1): 84–90. July 1989. doi:10.1016/0168-8278(89)90079-2. PMID 2768798. https://archive.org/details/sim_journal-of-hepatology_1989-07_9_1/page/84. 
  10. 10,0 10,1 "Bile acids and progesterone metabolites in intrahepatic cholestasis of pregnancy". Annals of Medicine 32 (2): 94–106. March 2000. doi:10.3109/07853890009011758. PMID 10766400. https://archive.org/details/sim_annals-of-medicine_2000-03_32_2/page/94. 
  11. Abu-Hayyeh, S (2015). "Prognostic and mechanistic potential of progesterone sulfates in intrahepatic cholestasis of pregnancy and pruritus gravidarum". Hepatology 63 (4): 1287–1298. doi:10.1002/hep.28265. PMID 26426865. PMC 4869673. //www.pubmedcentral.nih.gov/articlerender.fcgi?tool=pmcentrez&artid=4869673. 
  12. Abu-Hayyeh, S; Ovadia, C; Lieu, T; Jensen, DD; Chambers, J; Dixon, PH; Lovgren-Sandblom, A; Bolier, R et al. (2016). "Prognostic and mechanistic potential of progesterone sulfates in intrahepatic cholestasis of pregnancy and pruritus gravidarum". Hepatology 63 (4): 1287–1298. doi:10.1002/hep.28265. PMID 26426865. PMC 4869673. //www.pubmedcentral.nih.gov/articlerender.fcgi?tool=pmcentrez&artid=4869673. 
  13. Dixon, PH (2017). "An expanded role for heterozygous mutations of ABCB4, ABCB11, ATP8B1, ABCC2 and TJP2 in intrahepatic cholestasis of pregnancy". Scientific Reports 7 (1): 11823. doi:10.1038/s41598-017-11626-x. PMID 28924228. PMC 5603585. //www.pubmedcentral.nih.gov/articlerender.fcgi?tool=pmcentrez&artid=5603585. 
  14. "Drug- and estrogen-induced cholestasis through inhibition of the hepatocellular bile salt export pump (Bsep) of rat liver". Gastroenterology 118 (2): 422–30. 2000. doi:10.1016/S0016-5085(00)70224-1. PMID 10648470. https://archive.org/details/sim_gastroenterology_2000-02_118_2/page/422. 
  15. "Role of multidrug resistance P-glycoproteins in cholesterol esterification". Journal of Biological Chemistry 272 (2): 1026–31. January 1997. doi:10.1074/jbc.272.2.1026. PMID 8995398. 
  16. Williamson, Catherine; Geenes, Victoria (2014). "Intrahepatic cholestasis of pregnancy". Obstetrics and Gynecology 124 (1): 120–33. doi:10.1097/AOG.0000000000000346. PMID 24901263. https://semanticscholar.org/paper/98b5c92eb0694656c11e8fa0ae32f2e850b743c5. 
  17. Ovadia, Caroline; Williamson, Catherine (2016). "Intrahepatic cholestasis of pregnancy: recent advances". Clinics in Dermatology 34 (3): 327–34. doi:10.1016/j.clindermatol.2016.02.004. PMID 27265070. https://kclpure.kcl.ac.uk/portal/en/publications/intrahepatic-cholestasis-of-pregnancy(b96ae410-b8c6-4877-b145-399bc7580718).html. 
  18. "Low serum selenium concentration and glutathione peroxidase activity in intrahepatic cholestasis of pregnancy". British Medical Journal (Clinical Research Edition) 294 (6565): 150–2. January 1987. doi:10.1136/bmj.294.6565.150. PMID 3109544. PMC 1245162. //www.pubmedcentral.nih.gov/articlerender.fcgi?tool=pmcentrez&artid=1245162. 
  19. Conti-Ramsden, F; McEwan, M; Hill, R; Wade, J; Abraham, G; Buckeldee, O; Williamson, C; Knight, CL et al. (2019). "Detection of additional abnormalities or co-morbidities in women with suspected intrahepatic cholestasis of pregnancy". Obstetric Medicine 13 (4): 185–191. doi:10.1177/1753495X19868873. PMID 33343695. PMC 7726172. //www.pubmedcentral.nih.gov/articlerender.fcgi?tool=pmcentrez&artid=7726172. 
  20. Chappell, LC; Chambers, J; Dixon, PH; Dorling, J; Hunter, R; Bell, JL; Bowler, U; Hardy, P et al. (2019). "Ursodeoxycholic acid versus placebo in the treatment of women with intrahepatic cholestasis of pregnancy (ICP) to improve perinatal outcomes: protocol for a randomised controlled trial (PITCHES)". Lancet 394 (10201): 849–860. doi:10.1016/S0140-6736(19)31270-X. PMID 31378395. PMC 6739598. //www.pubmedcentral.nih.gov/articlerender.fcgi?tool=pmcentrez&artid=6739598. 
  21. Walker, Kate F.; Chappell, Lucy C.; Hague, William M.; Middleton, Philippa; Thornton, Jim G. (27 July 2020). "Pharmacological interventions for treating intrahepatic cholestasis of pregnancy". The Cochrane Database of Systematic Reviews 2020 (7): CD000493. doi:10.1002/14651858.CD000493.pub3. ISSN 1469-493X. PMID 32716060. PMC 7389072. //www.pubmedcentral.nih.gov/articlerender.fcgi?tool=pmcentrez&artid=7389072. 
  22. 22,0 22,1 22,2 Ovadia, Caroline (2019). "Association of adverse perinatal outcomes of intrahepatic cholestasis of pregnancy with biochemical markers: results of aggregate and individual patient data meta-analyses". Lancet 393 (10174): 899–909. doi:10.1016/S0140-6736(18)31877-4. PMID 30773280. PMC 6396441. //www.pubmedcentral.nih.gov/articlerender.fcgi?tool=pmcentrez&artid=6396441. 
  23. Glantz, A; Marschall, HU; Mattsson, LA (2004). "Intrahepatic cholestasis of pregnancy: Relationships between bile acid levels and fetal complication rates". Hepatology 40 (2): 467–474. doi:10.1002/hep.20336. PMID 15368452. https://archive.org/details/sim_hepatology_2004-08_40_2/page/467. 
  24. Geenes V, Williamson C (2009). "Intrahepatic Cholestasis of pregnancy". World Journal of Gastroenterology 15 (17): 2049–2066. doi:10.3748/wjg.15.2049. PMID 19418576. PMC 2678574. //www.pubmedcentral.nih.gov/articlerender.fcgi?tool=pmcentrez&artid=2678574. 
  25. Fisk NM, Storey GN: "Fetal outcome in obstetric cholestasis. Br J Obstet Gynaec 1988;95:1137- 1143.
  26. Zecca E, Costa S, Lauriola V (2003). "Bile acid pneumonia: A "new" form of neonatal respiratory distress syndrome?". Pediatrics 114 (1): 269–272. doi:10.1542/peds.114.1.269. PMID 15231944. 
  27. Shaw D, Frohlich J, Wittmann BA, Willms M (1982). "A prospective study of 18 patients with cholestasis of pregnancy". Am J Obstet Gynecol 142 (6): 621–625. doi:10.1016/s0002-9378(16)32430-9. PMID 7065033. 
  28. Davies MH, Silva RC, Jones SR (1995). "Fetal mortality associated with cholestasis of pregnancy and the potential benefit of therapy with ursodeoxycholic acid". Gut 37 (4): 580–584. doi:10.1136/gut.37.4.580. PMID 7489950. PMC 1382915. //www.pubmedcentral.nih.gov/articlerender.fcgi?tool=pmcentrez&artid=1382915. 
  29. Puljic A, Kim E, Page J (2015). "The risk of infant and fetal death by each additional week of expectant management in intrahepatic cholestasis of pregnancy by gestational age". Am J Obstet Gynecol 212 (5): 667.e1–5. doi:10.1016/j.ajog.2015.02.012. PMID 25687562.