Kontent qismiga oʻtish

Havard Business Review

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

Andoza:Use mdy dates Andoza:Use American English Andoza:Infobox Magazine

Harvard Business Review ga tegishli boʻlgan baʼzi narsalar

Harvard Business Review (HBR) [1][2] – Garvard biznes maktabining filiali boʻlgan notijorat va mustaqil korporatsiya Harvard Business Publishing tomonidan nashr etiladigan umumiy boshqaruv jurnali[3][4]. HBR yiliga olti marta nashr etiladi[1] va shtab-kvartirasi Massachusets shtatining Brayton shahrida joylashgan.

HBR turli sohalar, boshqaruv funksiyalari va geografik joylashuvi bilan bogʻliq boʻlgan keng koʻlamli mavzularni qamrab oladi. Bularga rahbarlik, muzokaralar, strategiya, operatsiyalar, marketing va moliya kiradi[5].

Harvard Business Review Clayton Christensen, Peter F. Drucker, Justin Fox, Michael E. Porter, Rosabeth Moss Kanter, John Hagel III, Thomas H. Davenport, Gary Hamel, CK Prahalad, Vijay Govindarajan, Robert S. Kaplan, Rita Gunther McGrath va boshqalarning maqolalarini nashr etgan[6][7]. HBRda birinchi marta bir nechta boshqaruv tushunchalari va biznes atamalariga urg‘u berilgan.

"Harvard Business Review"ning ingliz tilidagi nashri dunyo bo‘ylab 250 000 nusxani tashkil etadi. HBR o‘z kontentini to‘qqizta xalqaro nashrda chop etish uchun litsenziyalarga ega[8].

Fayl:Cover hbr italia july 2023.jpg
Cover of HBR Italia

Kelib chiqishi

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Dastlabki kunlar

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Harvard Business Review 1922-yilda[4] Harvard biznes maktabi uchun jurnal sifatida boshlangan. Dean Wallace Donham homiyligida tashkil etilgan HBR shunchaki odatiy maktab nashri boʻlishi kerak edi. "Gazeta [HBR] biz yaratishimiz mumkin boʻlgan eng yuqori turdagi biznes jurnali boʻlishi, hamda talaba va tadbirkor tomonidan foydalanish uchun moʻljallangan. Bu maktab gazetasi emas, – deb yozgandi Donxem. Dastlab, HBR asosiy eʼtiborni makroiqtisodiy tendentsiyalarga, shuningdek, maʼlum tarmoqlardagi muhim oʻzgarishlarga qaratdi.

Ikkinchi jahon urushidan soʻng, HBR oʻsha davrda General Motors kabi yirik korporatsiyalarda ishlab chiqilgan ilgʻor boshqaruv usullariga urgʻu bergan. Keyingi oʻttiz yil ichida jurnal oʻz eʼtiborini biznes rahbarlariga taʼsir koʻrsatadigan umumiy boshqaruv masalalariga qaratishni davom ettirdi va oʻzini „qaror qabul qiluvchilar uchun jurnal“ deb hisobladi. Bu davrda chop etilgan mashhur maqolalarga Teodor Levittning „Marketing Myopia“ va Karl R. Rojers va Fritz J. Roethlisbergerning „Aloqaga toʻsiq va darvozalar“ maqolalari kiradi.

1980-yildan 2009-yilgacha

[tahrir | manbasini tahrirlash]

1980-yillarda Teodor Levitt Harvard Business Review jurnalining muharriri boʻldi va jurnalni keng auditoriya uchun yanada qulayroq qilish uchun oʻzgartiradi. Maqolalar qisqartirildi va jurnalning qamrovi kengayib, kengroq mavzularni oʻz ichiga oladigan boʻldi. 1994-yilda Harvard Business School mustaqil tashkilot sifatida Harvard Business Publishing (HBP) ni tashkil etdi.

2002-yilda bosh muharriri Suzi Wetlaufer va sobiq General Electric bosh direktori Jek Uelch oʻrtasidagi ishqiy munosabat maʼlum boʻlgach, nashrda boshqaruv va tahririyat xodimlarining oʻzgarishi sodir boʻldi. Ikkalasi intervyu jarayonida uchrashishgandi[9]. Harvard Business Review jurnalining ikki nafar muharriri Wetlauferning Uelch bilan ishi paytida boshlangan holatdan shikoyat qilib, maqola axloqiy standartlarni buzganligi va adolatsiz ofis muhitidan shikoyat qilishadi. Wetlaufer 2002-yil 8-martda qolgan xodimlar tomonidan tanbehlar ostida isteʼfoga chiqadi[10]. Uch oy oʻtgach, nashriyotchi Penelopa Muse Abernathy ham ishdan boʻshatildi[11].

2006 va 2008-yillar orasida HBP bir nechta oʻzgartirishlardan oʻtdi, ammo oxir-oqibat bugungi kunda mavjud boʻlgan uchta bozorga yoʻnaltirilgan guruhlarga ajratildi: Oliy taʼlim, bu guruh biznes taʼlimi uchun ishlar, maqolalar va kitob boʻlimlarini tarqatadi; Korporativ oʻqitish, bu guruh standart onlayn va moslashtirilgan oflayn rahbarlikni rivojlantirish kurslarini taqdim etadi; va Harvard Business Review Group, bu guruh Harvard Business Review jurnalini va uning veb-saytini (HBR.org), shuningdek kitoblar (Harvard Business Review Press) nashr etadi.

Qayta dizaynlash

[tahrir | manbasini tahrirlash]

2009-yilda HBR Time jurnalining sobiq boshqaruvchi muharriri oʻrinbosari Adi Ignatiusni uning bosh muharriri etib tayinladi[12]. Ignatius Harvard Business Review Groupda barcha tahririyat ishlarini nazorat qiladi. Ignatius ishga olingan paytda Qoʻshma Shtatlar iqtisodiy tanazzulni boshdan kechirayotgan edi, ammo HBR mavzuni yoritmayotgan edi. "Dunyo yangi yondashuvlarga umidsiz edi. Odatdagi biznes ishonchli javob emas edi, " – deb eslaydi Ignatius. Bu davrda HBR davomiyligi yiliga oʻn martadan olti martaga oʻzgardi[13].

Natijada, Ignatius HBRning eʼtibori va maqsadlarini „oʻquvchilarimiz yashayotgan zamondagi maʼlumotlarni yetkazib berishiga“ ishonch hosil qilish uchun qayta moslashtirdi. HBR oʻquvchilarga oʻz kompaniyalarini yaxshilashga va martabalarini davom ettirishga yordam beradigan tadqiqotlarga asoslangan, akademik asarlarga urgʻu berishni davom ettirmoqda, ammo u oʻz auditoriyasini kengaytirdi va zamonaviyroq mavzularni kiritish orqali qamrov va taʼsirni yaxshiladi.

Qayta ishlangan jurnalning bir qismi sifatida Ignatius bosma va raqamli boʻlimlarni yanada yaqinroq integratsiya qilish jarayoniga rahbarlik qildi va HBRning har bir nashriga akademik jihatdan ustun boʻlgan, lekin asosan oʻzaro bogʻliq boʻlmagan maqolalar toʻplamidan farqli oʻlaroq, oʻziga xos mavzu va shaxsiyatga ega maqolalarga urgʻu berdi.

HBR veb-toifa boʻyicha biznes blogi/veb-sayti uchun 2020-yilgi Webby mukofotini qoʻlga kiritdi[14].

McKinsey mukofoti

[tahrir | manbasini tahrirlash]
Yana qarang: Financial Times and McKinsey Business Book of the Year Award

1959-yildan beri jurnalning yillik McKinsey mukofoti[15] har yili nashr etiladigan ikkita eng muhim Harvard Business Review maqolalarini tanlab oladi, bu juda tajribali sudyalar guruhi tomonidan belgilanadi. Avvalgi g‘oliblar orasida yetti marta taqdirlangan Piter F. Drucker[6] bor, ro'yhat shuningdek; Kleyton M.Kristensen; Teodor Levitt; Maykl Porter; Rozabet Moss Kanter; John Hagel III; va C. K. Prahaladlarni ham o'z ichiga oladi.

Manbalar

[tahrir | manbasini tahrirlash]
  1. ↑ 1,0 1,1 „Harvard Business Review Revamps“ (2009-yil 10-dekabr).
  2. ↑ „Reviewing Harvard's Business Review“ (2002-yil 15-mart).
  3. ↑ (2019-yil 3-aprel). „Harvard Business Review Announces New Podcast Network, HBR Presents“. Press-reliz.
  4. ↑ 4,0 4,1 „Harvard Business Review (HBR) | PreventionWeb.net“. preventionweb.net. 2021-yil 9-iyulda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2021-yil 8-iyul.
  5. ↑ „Harvard Business Review Guidelines“. Hbr.org (2012-yil 31-dekabr). Qaraldi: 2013-yil 10-sentyabr.
  6. ↑ 6,0 6,1 „Private Sector; Seeing the Corporation's Demise“ (1999-yil 14-noyabr).
  7. ↑ „Justin Fox“. CUNY TV.
  8. ↑ „HBR Global Editions“. Hbr.org. Qaraldi: 2023-yil 20-iyul.
  9. ↑ Jennings, Marianne M. „Affair Takes Shine Off 2 Adulterers“. Deseret News (2002-yil 18-aprel). Qaraldi: 2021-yil 4-yanvar.
  10. ↑ DePaulo, Lisa „If You Knew Suzy…“. New York Magazine (2002-yil 6-may).
  11. ↑ Armstrong, David. „Harvard Business Review Publisher Is Forced to Resign Amid Overhaul“ (2002-yil 9-iyul). Qaraldi: 2021-yil 4-yanvar.
  12. ↑ Delbridge, Emily „The 8 Best Business Magazines of 2020“. The Balance Small Business. New York City: Dotdash (2019-yil 21-noyabr). Qaraldi: 2020-yil 8-fevral.
  13. ↑ Faisal Kalim.. „"Magazines are alive and well": Publishers refresh their strategies for the print format“. WNIP (2019-yil 13-avgust). Qaraldi: 2020-yil 1-iyun.
  14. ↑ Kastrenakes, Jacob „Here are all the winners of the 2020 Webby Awards“ (en). The Verge (2020-yil 20-may). Qaraldi: 2020-yil 22-may.
  15. ↑ Frederick Andrews.. „Management: How a Boss Works in Calculated Chaos“ (1976-yil 29-oktyabr).

Qoʻshimcha manbalar

[tahrir | manbasini tahrirlash]
 Vikiomborda Havard Business Review
haqida turkum mavjud

Andoza:Harvard 

"https://uz.wikipedia.org/w/index.php?title=Havard_Business_Review&oldid=5229272" dan olindi