Grigoriy Poletayev
| Grigoriy Poletayev | |
|---|---|
.jpg) | |
| Tavalludi |
1831-yil Nijniy Novgorod viloyati, Sergach tumani, Lyapnya qishlogʻi |
| Vafoti |
29-mart 1914-yil Novospasskiy monastiri |
| Kasbi | Yepiskop |
| Faoliyat yillari | 1891—1895 |
Yepiskop Grigoriy (dunyoviy ismi Lev Ivanovich Petrov-Poletayev; 1831-yil, Nijniy Novgorod viloyati, Sergach tumani, Lyapnya qishlogʻi – 1914-yil 29-mart, Novospasskiy monastiri[1]) – birinchi rus pravoslav cherkovi, Toshkent, Omsk, Semipalatinsk shaharlari yepiskopi[2].
Grigoriy Poletayev yepiskop Venediktning (Plyaskin) ona tomonidagi katta amakisi hisoblanadi[3].
Hayoti
[tahrir | manbasini tahrirlash]1831-yilda (boshqa maʼlumotlarga koʻra 1826-yilda) Nijniy Novgorod viloyatida xizmatchi oilasida tugʻilgan. Nijniy Novgorod diniy seminariyasini va 1854-yilda Qozon diniy akademiyasini tamomlagan. Akademiyani tugatgach, u oʻsha akademiyaning Sankt-Peterburg kafedrasida oʻqituvchi boʻlib qoldi. Muqaddas kitoblar va ibroniy tilidan dars bergan.
1854-yil 10-oktyabrda u rohib boʻldi va 21-noyabrda u ieromonk unvoniga sazovor boʻldi. 1855-yil 27-oktyabrda unga ilohiyot magistri darajasi berildi va akademiya bakalavri darajasi tasdiqlandi. 1857-yil 5-iyuldan akademiya inspektori yordamchisi boʻldi. Akademiyadagi xizmati davomida u muqaddas cherkov otalarning koʻplab asarlarini yunon tilidan tarjima qilgan.
1865-yil 23-yanvarda u Qozon akademiyasining favqulodda professori etib tayinlandi. 1867-yil 3-aprelda u Ufa diniy seminariyasi rektori etib tayinlandi va arximandrit darajasiga koʻtarildi. 1869-yil 5-sentyabrda u maʼnaviy-maʼrifiy xizmatdan boʻshatildi. 1872-yil 19-yanvardan Vladimir diniy seminariyasi oʻqituvchisi. 1877-yil 27-apreldan Irkutsk diniy seminariyasi rektori boʻldi. 1888-yil 26y-anvardan Sankt-Peterburg senzura qoʻmitasining aʼzosiga aylangan. 1891-yil 3-fevralda u Sankt-Peterburgda Litva yeparxiyasi vikarisi Kovno yepiskopi etib tayinlandi.
1892-yil 22-noyabrdan Turkiston va Toshkent yepiskopi boʻlgan. Uning saʼy-harakatlari bilan Turkistonga mahalliy ruhoniylarning yangi aʼzolari yetib kelishdi.
U Qirgʻizistonda mavjud butparastlar oʻrtasida missiya tashkil etishga urinib koʻrdi, biroq bu tashabbus general-gubernator Vrevskiyning farmoni bilan toʻxtatildi.
1895-yil 18-fevraldan Omsk va Semipalatinsk yepiskopi boʻlgan. 1895-yil 27-mayda (8-iyun) Omskga kelgan[4].
1906-yilda Qozon diniy akademiyasining faxriy aʼzosi etib saylandi.
U 1914-yil 15-martda vafot etdi va Moskva Novospasskiy monastiriga dafn qilindi.
Adabiyotlar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- Жук А. В. История Омской церкви. Биографический справочник. — Омск, 2007.
- Голубцов С. В. История Омской епархии: образование Омской епархии. Предстоятельство Преосвященного Григория на Омской кафедре (1895—1900 гг.) — Омск : Полиграф, 2008. — 166 с. — ISBN 978-5-86747-035-7
- Голубцов С. В. Омская епархия. Начало: научная монография. — Омск : Полиграф, 2016. — 302 с. — ISBN 978-5-86747-068-5 — 500 экз.
- Бабура Н. И. Путь учительства и ученичества епископа Григория (Полетаева) // Вестник Омской Православной Духовной Семинарии. — 2022. — № 1 (12). — С. 81-89.
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- ↑ po drugim dannim 1826
- ↑ „ГРИГОРИЙ (ПОЛЕТАЕВ) - Древо“. www.drevo-info.ru. Qaraldi: 27-noyabr 2023-yil.
- ↑ „ВЕНЕДИКТ“. 2012-yil 7-iyulda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2011-yil 16-mart.
- ↑ „Архивированная копия“. 2012-yil 20-iyulda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2011-yil 16-mart.