Kontent qismiga oʻtish

Diego Benaglio

Vikipediya, ochiq ensiklopediya
Diego Benaglio
Benaglio 2021-yilda
Shaxsiy maʼlumot
Toʻliq ismi Diego Orlando Benaglio[1]
Tavallud sanasi 8-sentyabr 1983-yil (1983-09-08) (41 yosh)[1]
Tavallud joyi Zürich, Shveysariya
Boʻyi 1.94 m[2]
Ampluasi Darvozabon
Yoshligida aʼzo boʻlgan klublar
1993—1997 Spreitenbach
1997—1999 FC Baden
1999—2002 Grasshoppers
Professional faoliyati*
Yillar Jamoa Isht. (Gol.)
2002—2005 VfB Stuttgart 0 (0)
2003—2005 VfB Stuttgart II 54 (0)
2005—2008 Nacional 69 (0)
2008—2017 VfL Wolfsburg 259 (0)
2015 VfL Wolfsburg II 1 (0)
2017—2020 Monaco 26 (0)
Milliy terma jamoa
2001 Shveysariya 19 yoshgacha 3 (0)
2002 Shveysariya 20 yoshgacha 1 (0)
2003—2005 Shveysariya 21 yoshgacha 15 (0)
2006—2014 Shveysariya 61 (0)
2012 Shveysariya Olimpiada 4 (0)
*Professional klublardagi gollari (ichki chempionat)

Diego Orlando Benaglio (talaffuzi: Diyego Orlando Benalo; 1983-yil 8-sentyabrda tugʻilgan) — shveysariyalik sobiq futbolchi. U faoliyati davomida darvozabon sifatida oʻynagan.

Benaglio professional faoliyatining katta qismini Germaniyaning yuqori ligasi — Bundesligada Stuttgart va Wolfsburg klublarida oʻtkazdi. U 2009-yilgi liga chempionligini qoʻlga kiritdi va oxirgi klubi bilan deyarli 300 ta raqobatli oʻyinlarda maydonga tushdi. Shuningdek, Benaglio faoliyatining boshida Portugaliyada Nacional klubida uch yil oʻynagan.

Benaglio Shveysariya terma jamoasi safida 61 ta oʻyin oʻtkazib, 3 ta Jahon chempionati va Euro 2008da milliy terma jamoa sharafini himoya qilgan.

Klubdagi faoliyati

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Dastlabki faoliyati va Nacional

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Zurichda tugʻilgan Benaglio faoliyatini tugʻilib oʻsgan shahri klubi Grasshopper Club Zurichda boshladi. Hali oʻsmirligida u Germaniyaga koʻchib oʻtdi va VfB Stuttgartga qoʻshildi, ammo uch yillik faoliyati davomida faqat zaxirada ishtirok etdi.

Benaglio 2005—2006-yilgi mavsumda Portugaliyaning Nacional jamoasiga qoʻshildi va tez orada Henrique Hilarioga[3] oʻrinbosar boʻlib, yaxshi oʻyinlar koʻrsatdi va Henrique Chelseaga ketganidan keyin Benaglio shubhasiz doimiy tarkibga qoʻshildi. Shuningdek, uning birinchi yilida jamoa UEFA kubogiga yoʻllanmani qoʻlga kiritdi.

Benaglio 2008-yilda

2008-yil 22-yanvarda Benaglio Germaniyaga qaytib, VfL Wolfsburg bilan shartnoma imzoladi[4]. U sakkiz kundan soʻng debyutini oʻtkazdi va FC Schalke 04 ustidan penaltilar seriyasida gʻalaba qozonib, jamoasiga Germaniya kubogining chorak finaliga chiqishga yordam berdi[5].

Benaglio 2008—2009-yilgi mavsumda atigi uchta oʻyinni oʻtkazib yubordi, shu bilan birga Wolves 64 yillik tarixida birinchi marta Bundesliga chempioni boʻldi[6]. Keyingi yili Benaglio jarohat tufayli sezilarli darajada kamroq oʻyinlarda ishtirok etdi[7].

2013-yilning 23-yanvarida Benaglio 2016-yilgacha Volkswagen Arenada qolish uchun shartnomasini uzaytirdi[8]. Klub 2015-yil 30-may kuni Borussia Dortmund klubiga qarshi o‘yinda birinchi ichki kubokni qo‘lga kiritganida, u Shinji Kagawa va Pierre-Emerick Aubameyangning 3:1 hisobidagi gollari bilan jamoa g‘alabasini taʼminlash uchun darvozani himoya qildi[9].

Benaglio 2015-yil 5-sentyabr kuni TSV Havelsega qarshi o‘yinda 6:1 hisobida mag‘lubiyatga uchraganida jarohatidan tuzalib qaytib, Regionalliga Nordda havaskor VfL Wolfsburg II tarkibida bir marta o‘ynagan[10].

2017-yilning 16-iyunida 33 yoshli Benaglio Monacoga uch yillik shartnoma asosida qoʻshildi[11]. U 13-sentyabr kuni UEFA Chempionlar ligasi guruh bosqichida RB Leipzig bilan 1:1 hisobida durang o‘yinda debyut qildi[12] va 3 kundan so‘ng RC Strasbourg Alsacega qarshi uyida 3:0 hisobida g‘alaba qozonib, Liga 1da ishtirok etdi[13].

Benaglio knyazlik jamoasi uchun barcha musobaqalarda 39 ta oʻyinda maydonga tushdi. U va boshqa darvozabonlar Danijel Subasic hamda Seydou Sy 2020-yil iyun oyida klubdan ketgan[14].

2020-yil 18-avgustda Benaglio professional futboldagi faoliyatini yakunlaganini eʼlon qildi[15][16].

Xalqaro faoliyati

[tahrir | manbasini tahrirlash]
Benaglio (chapda) 2012-yilda Shveysariya terma jamoasi bilan

2006-yildan beri Shveysariya terma jamoasida oʻynash uchun Benaglio 2006-yilgi Jahon chempionatiga Pascal Zuberbuhler va Fabio Coltortidan keyin uchinchi tanlov sifatida chaqirildi va 3-iyun kuni Xitoyga qarshi turnirdan oldingi oʻrtoqlik uchrashuvida debyut qildi[17]. Keyingi yillarda klubda yaxshi oʻyin koʻrsatib, u Shveysariya maydonida boʻlib oʻtgan UEFA Euro 2008 uchun asosiy tarkibga koʻtarildi va keyinchalik asosiy tarkibdagi doimiy oʻyinchiga aylandi.

Milliy terma jamoa 2010-yilda Janubiy Afrikada boʻlib oʻtadigan Jahon chempionatiga yoʻllanmani qoʻlga kiritgani sababli, Benaglio guruh bosqichidagi uchta oʻyinni ham asosiy tarkibda oʻtkazdi va faqat bitta golni oʻtkazib yubordi[18].

Benaglio 2012-yilgi Olimpiadada Shveysariya terma jamoasi sardori boʻlgan va 2014-yilgi Jahon chempionati saralash bosqichida toʻqqiz marta maydonga tushib, oltita oʻyinda darvozasi dahlsizligini saqlab qolgan. 2014-yil 2-iyun kuni u terma jamoa bosh murabbiyi Ottmar Hitzfeld tomonidan Jahon kubogi finali uchun toʻliq roʻyxatga kiritildi[19], u ikkinchi oʻyinda Karim Benzema tomonidan belgilangan penaltini tepgan, ammo Fransiyaga 2-5 hisobida magʻlub boʻlgan edi[20].

2014-yilning 20-avgustida Benaglio terma jamoadagi faoliyatini yakunlaganini eʼlon qildi[21].

Faoliyat statistikasi

[tahrir | manbasini tahrirlash]
Klub, mavsum va musobaqalar boʻyicha ishtirok va gollar[22]
Klub Mavsum Liga Liga kubogi Kontinental Boshqa Jami
Divizion Ishtirok Gollar Ishtirok Gollar Ishtirok Gollar Ishtirok Gollar Ishtirok Gollar
Stuttgart II 2002—2003 Oberliga 17 0 1 0 17 0
2003—2004 Regionalliga 12 0 12 0
2004—2005 Regionalliga 25 0 25 0
Nacional 2005—2006 Primeira Liga 23 0 0 0 0 0 0 23 0
2006—2007 Primeira Liga 30 0 0 0 2 0 0 0 32 0
2007—2008 Primeira Liga 16 0 0 0 0 0 0 0 16 0
Wolfsburg 2007—2008 Bundesliga 17 0 3 0 1 0 0 0 21 0
2008—2009 Bundesliga 31 0 4 0 7 0 0 0 42 0
2009—2010 Bundesliga 22 0 2 0 8 0 0 0 32 0
2010—2011 Bundesliga 28 0 2 0 0 0 0 0 30 0
2011—2012 Bundesliga 32 0 1 0 33 0
2012—2013 Bundesliga 34 0 4 0 38 0
2013—2014 Bundesliga 29 0 4 0 33 0
2014—2015 Bundesliga 31 0 5 0 12 0 48 0
2015—2016 Bundesliga 21 0 1 0 8 0 1 0 31 0
2016—2017 Bundesliga 14 0 1 0 15 0
Monaco 2017—2018 Liga 1 3 0 2 0 3 0 2 0 10 0
2018—2019 Liga 1 23 0 0 0 5 0 1 0 29 0
2019—2020 Liga 1 0 0 0 0 0 0
Faoliyati jami 408 0 29 0 47 0 4 0 488 0
Shveysariya[23]
Yil Ishtirok Gollar
2006 4 0
2007 4 0
2008 10 0
2009 7 0
2010 8 0
2011 8 0
2012 7 0
2013 6 0
2014 7 0
Jami 61 0

Wolfsburg

  1. 1,0 1,1 „2014 FIFA World Cup Brazil: List of players“. FIFA. 2020-yil 1-fevralda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2014-yil 11-iyun.
  2. „Diego BENAGLIO“. AS Monaco. Qaraldi: 2020-yil 10-may.
  3. „Diego Benaglio, guarda-redes por acidente“ (pt). Mais Futebol (2005-yil 14-oktyabr). 2022-yil 2-oktyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 2-oktyabr.
  4. „EURO aim brings Benaglio to Wolfsburg“. UEFA (2008-yil 22-yanvar). Qaraldi: 2020-yil 26-iyun.
  5. „Wolfsburg bezwingt Schalke, Stuttgart schwächelt“ (de). Der Spiegel (2008-yil 30-yanvar). Qaraldi: 2017-yil 16-iyun.
  6. Catuogno, Claudio. „"Höhere Gewalt!"“ (de). Süddeutsche Zeitung (2009-yil 25-may). Qaraldi: 2020-yil 26-iyun.
  7. „Benaglio vor wochenlanger Pause!“ (de). Wolfsburger Allgemeine (2010-yil 30-yanvar). 2020-yil 25-iyunda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2020-yil 26-iyun.
  8. „Benaglio extends with Wolfsburg“. Bundesliga (2013-yil 23-yanvar). 2013-yil 1-fevralda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2013-yil 23-yanvar.
  9. „Dortmund 1–3 Wolfsburg: DFB-Pokal won by De Bruyne and Dost“. Goal (2015-yil 30-may). Qaraldi: 2015-yil 30-may.
  10. „VfL-Torhüter Benaglio feiert Comeback im Regionalligateam“ (de). Süddeutsche Zeitung (2015-yil 6-sentyabr). Qaraldi: 2020-yil 28-iyun.
  11. „Benaglio signs until 2020“. AS Monaco (2017-yil 16-iyun). Qaraldi: 2017-yil 16-iyun.
  12. „RB Leipzig held at home by Monaco on European debut“ (2017-yil 13-sentyabr). Qaraldi: 2020-yil 28-iyun.
  13. „Falcao stars as Monaco sweep past Strasbourg“. Ligue 1 (2017-yil 16-sentyabr). Qaraldi: 2017-yil 27-sentyabr.
  14. „L'AS Monaco annonce les départs des joueurs en fin de contrat“ (fr). Monaco Tribune (2020-yil 25-iyun). Qaraldi: 2020-yil 28-iyun.
  15. „Meister, Pokalsieger und ein bitteres Aus: Benaglio beendet Karriere“ (de). kicker (2020-yil 18-avgust). Qaraldi: 2020-yil 17-sentyabr.
  16. „VfL Wolfsburg: Ex-Meister Benaglio beendet Karriere“ (de). Norddeutscher Rundfunk (2020-yil 18-avgust). Qaraldi: 2020-yil 14-oktyabr.
  17. „Nach 40 Minuten erwachten Frei & Co“ (de). Blick (2006-yil 3-iyun). Qaraldi: 2020-yil 21-oktyabr.
  18. „Swiss happy to accept Spanish 'gift'“. FIFA (2010-yil 16-iyun). 2010-yil 19-iyunda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2010-yil 6-oktyabr.
  19. „Switzerland World Cup 2014 squad“. The Daily Telegraph (2014-yil 2-iyun). Qaraldi: 2014-yil 16-iyun.
  20. Johnston. „Switzerland 2–5 France“. BBC Sport (2014-yil 20-iyun). Qaraldi: 2014-yil 21-iyun.
  21. „Benaglio retires from Switzerland“. ESPN FC (2014-yil 20-avgust). Qaraldi: 2014-yil 5-sentyabr.
  22. „D. Benaglio“. Soccerway. Qaraldi: 2015-yil 30-may.
  23. „Diego Benaglio“. European Football. Qaraldi: 2019-yil 21-iyun.